پایان جشنواره مقاومت، بلاتکلیفی «رومی»، گلایه دادگر و مرزبان از وضعیت تئاتر و بازگشت معتمدآریا به صحنه ازطریق «تونل»

آرش دادگر معتقد است نظام آموزش‌عالی باید نقص سیستمی خود را بپذیرد و آن را برطرف کند. چون ریشه ضعف‌ آثار دانشجویی آنجاست و ارتباط چندانی به دانشجو ندارد.

عضو هیات انتخاب جشنواره تئاتر دانشگاهی درباره کیفیت نمایش‌های راه‌یافته به دوره هجدهم اظهار کرد: ما هیات 5 نفره انتخاب آثار بودیم و کارها را در حد یک "ترای‌اوت" بررسی می‌کردیم که به دلیل شرایط نمایش‌ها و دکور آنها در این مرحله امکان قضاوت آنچنانی وجود نداشت. بر همین اساس به درستی نمی‌توان به بررسی جوش و خروش تئاتر دانشگاهی که قرار است دنیا را به هم بریزد، پرداخت.

این کارگردان و مدرس دانشگاه به یکی از آسیب‌های فعالیت‌های دانشجویان اشاره کرد و ادامه داد: شاهد هستیم دانشجویان تا حدی سمت و سو فرمی پیدا کرده‌اند و به نظر می‌رسد این هدایت از سمت اساتید رخ می‌دهد. یا اینکه شاهد هستیم دانشجو اجرای عموم داشته آن هم خارج از فضای دانشگاهی و در سالن حرفه‌ای. اینها آسیب‌هایی به همراه دارد.

او تصریح کرد: حذف تماشاگر در تمام این شرایط یک خطر مهیب است چون دانشجو به تماشاگر و نیازهای او فکر نمی‌کند بلکه فقط به شکل و شمایل صحنه‌ای آن چیزی که در ذهن دارد می‌اندیشد.

دادگر با تاکید بر اینکه دانشجوی جوان تاثیرپذیری زیادی دارد؛ اظهار کرد: آنها می‌خواهند مثل استاد خود باشند، گاهی در دانشگاه ما تئاتر و شیوه خود را تدریس می‌کنیم که موجب می‌شود شاگرد به جای آنکه خلاقیت‌هایش را اجرایی کند؛ راه استاد را در پیش بگیرد.

کارگردان نمایش «هملت» خاطرنشان کرد: این نکته‌ای است که همه باید به آن توجه کنیم چون علاوه بر پرورش دادن نیروها باید آنها را پژوهنده و جستجوگر بار بیاوریم که به این ترتیب بعید به نظر می‌رسد.

سرپرست گروه تئاتر کوآنتوم بیان کرد: دانشجویان باید به این نکته توجه داشته باشند اگر فرم اجرای نمایش به اساتید شباهت نداشته باشد ایراد ندارد بلکه غلط از آنجا شروع می‌شود که کار نتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند. تئاتر یک امر نامرئی‌ست به این معنا که امور غیرقابل لمس را مرئی می‌کند و فراموش‌شده‌ها دوباره پیش چشم ما ظاهر می‌شوند. این ویژگی در تمام نمایش‌نامه‌ها و شیوه‌ها وجود دارد و هیچ ارتباطی به یک متن خاص یا شیوه‌ای خاص ندارد.

این هنرمند گفت: دانشجو باید تجربه کند و بیاموزد و نکته اینجاست که آنها هنگام تحصیل چه اندازه دست به تجربه‌اندوزی می‌زنند تا نسبت به مخاطب و نیازهای او آگاهی پیدا کنند.

دادگر افزود: در سرزمینی زندگی می‌کنیم که همه‌ چیزش باید به همه چیزش بیاید. وقتی خودروهای فلان کارخانه  آتش می‌گیرند و مسئولان سازنده این خودرو عنوان می‌کنند که به هیچ وجه چنین نیست و در مقابل می‌بینیم کارخانه میتسوبیشی برای برطرف کردن یک نقص فنی به تمام خودروهایی که فروخته فراخوان بازگشت به کارخانه می‌دهد پس در مورد آموزش هم با مشکلاتی مواجه هستم و این عدم پذیرش اینجا هم به چشم می‌خورد.

کارگردان نمایش «کالون و قیام کاستلیون» اظهار کرد: به نظر من تقصیر کمبودهای کیفی برعهده دانشجو نیست بلکه ما باید مقصر را در نهادهای پرورش‌دهنده دانشجویان جستجو کنیم. این سیاست‌های کلان است که با مشکلاتی روبه‌رو شده و نیاز به بازبینی اساسی دارد اما به شرطی که بپذیریم در سیستم نقصی وجود دارد و باید برطرف شود.

معاون هنری وزارت ارشاد در اختتامیه هجدهمین جشنواره تئاتر مقاومت – فتح خرمشهر گفت: ما می‌توانیم با همکاری حوزه‌های مختلفی چون منطقه‌ آزاد اروند در آینده نزدیک فعالیت‌های نمایشی را افزایش بدهیم.

علی مرادخانی ضمن اشاره به حضور بسیاری از گروه‌های شهرستانی در هجدهمین دوره جشنواره تئاتر فتح خرمشهر عنوان کرد:از انجمن نمایشی خرمشهر برای آنکه شرایط را فراهم کردند، سپاسگزارم همچنین نسبت به خانواده شهدا و جانبازان شهر خرمشهر عرض تکریم و احترام دارم.

مرادخانی افزود: ان‌شاءلله با تفاهم‌نامه‌ایی که اینجا انجام می‌دهیم، شرایطی را فراهم کنیم که در آینده خرمشهر صاحب چند امکان خوب از جمله پلاتو و سالن

نمایش باشد، همچنین باید توجه ویژه‌ای به جریان مستمر نمایش از طریق زیرساخت‌ها داشت.

وی اظهار داشت: ما می‌توانیم با همکاری حوزه‌های مختلفی چون منطقه‌آزاد اروند در آینده نزدیک فعالیتهای نمایشی را افزایش دهیم،البته استفاده از مستندات دفاع مقدس در این جشنواره برای ما مهم است، هر چند که اساس این جشنواره دفاع مقدس است و در این محور می‌توان شاهد فعالیتهای خوبی بود.

وی تاکید کرد: به‌ نظر من این جشنواره استعداد فراملی شدن دارد،اینکه ما بتوانیم در آینده شاهد گروه‌های نمایشی از کشورهای همجوار باشیم. ما باید توجه‌ بیشتری به این جشنواره داشته‌ باشیم و از امکانات اروند استفاده کنیم تا شرایط حضور دیگر گروهها نیز فراهم شود و به اعتقاد من این جشنواره یکی از جشنواره‌های درخشان خواهد شد.

مرادخانی تصریح کرد: چنانچه شرایط را ایجاد کنند، می توانیم در آینده شاهد حضور گروه‌های تئاتری کشورهای همسایه در جشنواره فتح خرمشهر باشیم.

وی افزود: انجمن نمایشی خرمشهر باید تلاش کند، این گونه فعالیت‌ها را استمرار دهد تا تئاتر این شهر به بلوغ برسد و شرایط را برای فعالیت گروه‌های جوان مهیا کند.

مرادخانی با اشاره به ساخت تئاتر شهر در شهرستان‌ها بیان کرد: وزارت ارشاد برای فعالیت‌هایی استانی 20 درصد بودجه اختصاص داده است و حتی می‌تواند سالنی چون خلیج فارس را گسترش داد و آن را به تئاتر شهر خرمشهر تبدیل کرد. امیدواریم این امر در انجام کارها به عنوان فعالیت مشخص در نظر گرفته شود و در آینده شاهد شکوفایی اساسی در هنرهای نمایشی شهر خرمشهر باشیم.

اختتامیه هجدهمین جشنواره سراسری تئاتر مقاومت فتح خرمشهر شامگاه گذشته 3 خرداد ماه با حضور علی مرادخانی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اسماعیل زمانی مدیرعامل سازمان منطقه آزاد اروند، حجت الاسلام محمدعلی زم، معاون فرهنگی شورای عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، مهدی شفیعی، مدیر کل مرکز هنرهای نمایشی، همایون قنواتی، مدیر کل اداره ارشاد خوزستان و... در سالن خلیج فارس خرمشهر برگزار شد.

طی این مراسم برگزیدگان دو بخش صحنه ای و خیابانی بدین شرح اعلام شد:

برگزیدگان بخش صحنه‌ای جشنواره تئاتر ملی خرمشهر- فتح مقاومت

اول: راضیه فصیح برای نمایش «امام زاده دروغ نمی‌گوید» از گچساران

دوم: فاطمه حاجی‌زاده برای نمایش «گل محمد» از بندرعباس

اول: گروه موسیقی نمایش «پرواز کوکوی خاکستری طوق مشکی» از خرمشهر

دوم: سیدمحمدحسینن مرعشی برای نمایش «دعوت یک روز گرم تابستان» از خرمشهر

اول: علی حیدری برای نمایش «کودکم سرباز است» از آبادان

دوم: داوو پارسا و علی شفیعی برای نمایش «امام زاده دروغ نمی‌گوید» از گچساران

در این بخش هیئت داوران به دلیل تعداد زیاد بازیگران حاضر در جشنواره جوایز خود را بدون اولویت بدین شرح اعلام کرد:

امیر باقریان برای نمایش «پرواز کوکوی خاکستری طوق مشکی»

امین ابراهیمی برای نمایش «فرمیسک»

جواد انصاری برای نمایش «گل محمد»

محمد قاسمی برای نمایش «سکوتی سرد»

مالک آبسالان برای نمایش «رقص استخوان‌ها»

احمد مسافری برای نمایش «دعوت یک روز گرم تابستان»

مسلم باوی برای نمایش «دعوت یک روز گرم تابستان»

سیداکبر دانیالی لردگانی برای نمایش «حکایت نامداران از زبان پایداران»

در این بخش هیات داوران به دلیل تعداد زیاد بازیگران حاضر در جشنواره جوایز خود را بدون اولویت بدین شرح اعلام کرد:

طیبه نیک آزاد برای نمایش «کودکم سرباز است»

شهلا موسوی برای نمایش «پرواز کوکوی خاکستری طوق مشکی»

فروزان حسینی برای نمایش «گل زخم»

پری بارانی برای نمایش «سکوتی سرد»

رویا زارع برای نمایش «دعوت یک روز گرم تابستان»

ریحانه بارانی برای نمایش «امام زاده دروغ نمی گوید»

آمنه پورحسینی برای نمایش «پازل»

سهیلا میرزاخانی برای نمایش «شبانه، چنگ زنانه»

اول: محمد شیرالی برای نمایش نامه «دعوت یک روز گرم تابستان»

دوم: طیبه نیک آزاد و علی حیدری برای نمایش «کودکم سرباز است»

سوم: علیرضا داوری برای نمایش «گل محمد»

اول: علی حیدری برای نمایش «کودکم سرباز است»

دوم: محمد شیرالی و احمد مسافری برای نمایش «دعوت یک روز گرم تابستان»

سوم: محمد قاسمی برای نمایش «سکوتی سرد»

هیات داوران جشنواره پس از نقد و بررسی 11 اثر نمایشی در بخش مسابقه تئاتر خیابانی جشنواره آرای خود را به شرح زیر اعلام کرد:

هیات داوران پس از بررسی آثار از نظر طراحی بروشور و همچنین طراحی لباس، هیچ یک از آثار حاضر را شایسته دریافت جایزه ندانستند.

هیات داوران در این بخش از گروه موسیقی نمایش «خان هشتم» تقدیر به عمل آوردند:

تقدیر هیئت داوران در این بخش دو برگزیده دارد:

فرشید قنبری برای نمایش «نذر» و همچنین دل آرام ترکی برای نمایش «سرمد» مورد تقدیر قرار گرفتند و همچنین کورش احمدی برای نمایش «روز هشتم» برگزیده شد.

هیئت داوران در این بخش از حدیث گودرزی برای بازی در نمایش «نخواهم رفت» تقدیر به عمل آوردند.

1-الهه پورجشمید برای نمایش «میراث من»

2- به صورت مشترک به مریم طرفی برای بازی در نمایش خرمشهر 67 و سارا قنبری راد نمایش «یه پسته بی ارزش»

3- در این بخش هیئت داوران دو گزینه به صورت مشترک دارد:

فرناز منتظر ظهور، برای بازی در نمایش «وعده دیدار»، مرجان قاسمی برای بازی در نمایش «خان هشتم»

هیات داوران در این بخش از مسعود براهیمی برای بازی در نمایش سرمد، فرشید قنبری برای بازی در نمایش نذر، علی مجید پور برای بازی در نمایش وعده دیدار، مالک آبسالان برای بازی در نمایش خان هشتم تقدیر کرد.

1-- به صورت مشترک از هر کدام از هنرمندان زیر تقدیر به عمل می آورد: شاهرخ سلیمانی برای بازی در نمایش خرمشهر 67، عبدلحسین جلیل نسب برای بازی در نمایش خرشهر 67

2-به صورت مشترک به هر کدام از هنرمندان زیر اهدا می‌گردد، مهدی رحیمی برای بازی در نمایش میراث من ؛ پژمان شاهوردی برای بازی در نمایش نخواهم رفت

3-به محمود عیسی پور و امیر باقریان برای بازی در نمایش ذره های خاک‌بخش کارگردانی

هیات‌داوران از کارگردان نماییش میراث من رضا منصوری تقدیر کرد

1-عبدالحسین جلیلی نسب کارگردان نمایش خرمشهر 67

2-حیدر رضایی کارگردان نمایش خان هشتم

3-پژمان مهراب‌پور کارگردان نمایش ذره‌های خاک، بهنام کاوه کارگردان نمایش موضوع انشاء

هیات‌داوران در این بخش از طراح و ایده‌پرداز نمایش «نخواهم رفت» پژمان شاهرودی تقدیر کرد.

1-پژمان مهراب‌پور و عبدالحسین جلیل نسب ایده‌پرداز نمایش خرمشهر 68

2-مجتبی مرادی سارا قنبری‌رادطراح و ایده پرداز نمایش یه پسته بی ارزش

3-طراح و ایده‌پرداز نمایش سرمد، دلارام ترکی، طراح و ایده پرداز نمایش موضوع انشا بهنام کاوه

رضا ثروتی که به‌زودی نمایش «فهرست» را در سالن «حافظ» به صحنه می‌برد، درباره اجرا نشدن نمایش «رومی» که سال گذشته تمرینات آن انجام شد، ‌توضیحاتی داد.

در حالی که انتظار می‌رفت رضا ثروتی نمایش نیمه کاره خود را با نام «رومی» که بخش عمده‌ای از آن با حضور صابر ابر، مرتضی اسماعیل کاشی، پانته‌آ پناهی‌ها و نوید محمدزاده تمرین شده بود،‌ در سال جدید به صحنه ببرد، خبر از اجرای دو نمایش دیگر توسط این نویسنده و کارگردان مطرح می‌شود.

این کارگردان درباره نمایش «رومی» که به عشق جنون‌آمیز مولانا و شمس می‌پردازد و با وجود تمرین‌هایی که سال گذشته انجام شد، هنوز خبری از اجرای عمومی آن نیست،‌ به خبرنگار ایسنا گفت: بخش عمده‌ای از نمایش «رومی» در تابستان سال 1393 تولید شده بود، اما به علت ناهماهنگی‌های زمانی در روند شکل‌گیری نمایش، اجرا و تمرین مجدد آن، کار به زمان دیگری موکول شد. از آنجا که ما برای بازی در آن نمایش به تمرینات فشرده‌ی هر روزه احتیاج داشتیم و به علت اشتغال من در خدمت سربازی، تنها فرصت تمرین، در ساعات باقی مانده‌ی روز بود، هماهنگی‌های زمانی گروه با مشکلات زیادی صورت می‌گرفت.

ثروتی که تا کنون توضیحی درباره تاخیر در اجرای «رومی» نداده بود، ادامه داد: علی‌رغم چهارماه تمرین مداوم با وجود همین شرایط و تولید بخش عمده‌ای از پروژه، به علت مشغله‌های ناگهانی بعضی از بازیگران در پروژه‌های سینمایی با وجود تعهد کاری پیش از شروع تمرینات، نتوانستیم به برنامه‌ی منظمی تا زمان تعیین شده برای اجرا برسیم.

وی افزود: در آن دوره تصمیم گرفتم تا زمانی که همه‌ی بازیگران بتوانند از لحاظ زمانی در اختیار تولید اثر باشند، تمرینات را متوقف و به ثمر رسیدن پروژه را به زمان دیگری موکول کنم، چون مولانا و سلوک او در ارتباط با شمس، حال و هوایی می‌خواهد که با تمرینات متداول تئاتری همخوانی ندارد و بیشتر از هر چیز، طریقتی می‌خواهد که تا بازیگران و عوامل نمایش، در دوره‌ای مشخص، خود را وقف آن آیین و روش نکنند، نتیجه‌ی نهایی تهی و عاری از فضای دلخواه خواهد بود؛ فضایی که اصالت ندارد و صرفا ابعادی ظاهری و تزیینی را به نمایش خواهد گذاشت و طبعا آنچه از پس‌اش به دست می‌آمد، هم برای ما و هم تماشاگران، تصنعی و زینتی می‌بود، اتفاقی که نظیرش را بارها در نمایش‌هایی از این دست دیده‌ایم که بیشتر به شوهای مبتذل تلویزیونی می‌ماند، تا مواجه‌ی ما با این دو شخصیت بزرگ.

کارگردان نمایش‌های «مکبث» و «عجایب‌المخلوقات» خاطرنشان کرد: کیفیت بازی در این نمایش فقط و فقط با تکنیک و چنگ زدن به تجربه‌های گذشته به دست نمی‌آید، اصل در بازی این نمایش، نزدیک شدن به جنبه‌های روحی و روانی کاراکترهاست، در آن چیزهایی است که برای تماشاگران نادیدنی است، در سکوت میان بازیگران، در خلسه‌ی آن‌ها و هر حرکتی که در سکون رخ می‌دهد. همه‌ی این‌ها تمرینات مستمر و منظمی می‌خواست که من با وجود عدم هماهنگی‌های زمانی، برای رسیدن به کیفیت ایده‌آل مجبور به انصراف از اجرای نمایش «رومی» در تماشاخانه‌ی ایرانشهر شدم.

ثروتی با بیان اینکه «هر وقت شرایط زمانی مناسب و فضای درستی برای تمرین دوباره‌ی این نمایش به وجود آمد، با اولویت اجرا در مجموعه ایرانشهر، خبر اجرای نمایش «رومی» را اعلام می کنم « درباره دیگر برنامه‌های اجرایی خود توضیح داد: تا آن زمان پروژه‌های دیگری در دست دارم که برای به صحنه آمدن‌شان بسیار هیجان زده‌ام. بعد از لغو شدن تمرینات «رومی» با دعوت موسسه "آرتیمان"، برای تدریس و تولید اثری نمایشی با هنرجویان تازه‌کار به دوره‌های آموزشی بنیاد رودکی رفتم. در آنجا با هنرجویانی مواجه شدم که اکثرشان از دانشگاه‌های غیرمرتبط به تئاتر مثل صنعتی شریف، امیرکبیر و علم‌و‌صنعت می‌آمدند، آن هم در قالب یک دوره‌ی آموزشی هفت ماهه.

او دراین باره گفت: ابتدا با 80 هنرجو شروع به کار کردم که در طی دوره‌ای فشرده و کوتاه طی آزمون‌ها و تست‌های متفاوت، 35 نفر از آن‌ها را در انتخاب نهایی نمایش گزینش کردم. 35 نفری که قرار است در خرداد ماه، در قالب نمایشی به نام «فهرست» روی صحنه بروند و با تعداد اجراهای محدودی که در قالب همان دوره‌ی آموزشی طراحی شده بود، مهمان سالن حافظ باشند.

وی اضافه کرد: پس از تعطیلات فروردین‌ماه واتمام دوره‌ی آموزشی، تصمیم گرفتم مثل یک اثر حرفه‌ای و نه هنرجویی با کار مواجه شوم و با انگیزه‌ای زیاد تمامی تجربه‌هایم را در تئاتر به آن‌ها انتقال دهم و این تصمیم باعث شد با خلاقیتی جمعی، تغییرات عمده‌ای در متن و شیوه‌ی اجرا به وجود بیاید و ما موفق شدیم در همین زمان اندک، به نتایج غافلگیر کننده‌ای در تمرینات برسیم؛ تجربه‌ای که هیچ‌گاه در تولید آثار گذشته‌ام، نداشتم.

ثروتی تاکید کرد: «فهرست» نمایشی است که تمام انرژی‌اش را از هنرجویانی می‌گیرد که اکثرشان برای نخستین بار است روی صحنه می‌روند و این اتفاق برای من مهمترین ویژگی این دوره‌ی آموزشی بود. می‌توانستم از مرحله‌ی صفر با آن‌ها شروع به کار کنم، پیش از آنکه آموزش‌های غلط، بدن و حس‌شان را مخدوش کرده باشد. تجربه‌ای هفت ماهه که سراسر برای من لذت‌بخش بود.

او گفت: ما هر روز با هم مواجه می‌شدیم و تقریبا زندگی خصوصی‌مان در سالن تمرین می‌گذشت تا در خانه، که فقط برای خواب و استراحت به سمتش هجوم می‌بردیم. بدیع‌ترین اتفاق در این اجرا حضور و انرژی بی‌نهایت این عزیزان است؛ انرژی‌ای که به من کمک کرد با شروع تمرینات فشرده، تمرکزم را روی تولید اثر بگذارم و این باعث شد که به زعم خودم این اثر را که هنوز 20 روزی تا به اجرایش فرصت مانده، از لحاظ کیفی، بهترین نمایش خودم بدانم و این تنها به این دلیل است که توانستم انتقال دهنده‌ی تمام تکنیک‌ها و سلایقی باشم که نسبت به تئاتر از سال 82 تا به امروز برای خودم تئوریزه و دسته‌بندی کرده بودم.

وی همچنین بیان کرد: بال‌هایم با این بچه‌ها در آمده، با عزیزانی که هنوز تجربه و تکنیک‌های افراطی، روح‌شان را کدر نکرده، صادقانه بازی می‌کنند و هنوز آفت‌های بازیگران حرفه‌ای به جان‌شان نیفتاده، آنقدر خالص و شفاف‌اند که قلب و روح‌شان را از روی پوست جوانشان می‌توانی ببینی. ایمان دارم که تماشاگران در مواجهه‌ با آن‌ها شگفت‌زده خواهند شد و بعد از دیدن نمایش، کمی هم خواب‌هایشان مختل می‌شود.

ثروتی همچنین درباره اینکه طبق برنامه اعلام شده از سوی مدیریت تئاترشهر گویا قرار است در این مجموعه اجرایی داشته باشد، گفت: به جز نمایش «فهرست»، از طرف ریاست مجموعه تئاترشهر هم از ما دعوت شد که نمایشی را برای اواسط پاییز در سالن اصلی تئاترشهر آماده کنیم. طرح این نمایش که دوسال پیش به هیات انتخاب مجموعه تئاترشهر ارائه شده بود،‌ «رولت روسی» نام دارد و تلفیقی است از«جنایت و مکافات» داستایفسکی، کلاژهایی از نمایشنامه‌های چخوف و همچنین تاش‌هایی از زندگی و مرگ شاعر فقید روسیه، ولادیمیر مایکوفسکی.

او درباره این اثر اظهار کرد: آنچه برای من در طراحی و دراماتورژی این نمایش جذاب است، ارتباط سیال و عمیقی است که بین این هنرمندان و آثارشان وجود دارد، ارتباطی غیرمستقیم که به علت زیست مشترک‌شان در دوره‌ی زمانی خاص، در اندیشه و نگاه‌شان شکل گرفته است. ارتباطی که با وجود تفاوت‌هایشان در نوع نگاه و مدیوم‌های مختلفی که در آن مشغول به خلق آثارشان بودند، به علت زیست مشترک در یک دوره‌ی زمانی خاص در روسیه، وجوه مشترک بسیاری نیز دارند؛ وجوهی که بیش از شباهت‌ها درهر فرم ساختاری عینی، ریشه‌های عمیق تفکرشان را درهم تنیده و به شکل شاعرانه‌ای آن‌ها را در ذهن من به هم مربوط می‌کند.

وی با اشاره به اینکه بعد از توافق نهایی با مجموعه تئاترشهر، به زودی عوامل این نمایش را اعلام می کند، خاطرنشان کرد: این نگاه محتوی اصلی نمایش «رولت روسی» است که با ترکیبی از بازیگران حرفه‌ای و تعدادی از هنرجویانم که تا آن زمان دیگر شناخته شده‌اند روی صحنه خواهد رفت. تمرینات این اثر بلافاصله پس از روی صحنه رفتن نمایش «فهرست» آغاز خواهد شد .

نمایش «فهرست» از 17 خردادماه هر شب ساعت 21 در سالن حافظ اجرا خواهد شد.

این نمایش برداشتی آزاد از نمایشنامه «فهرست» اثر تادئوش روژویچ و برگردان محمدرضا خاکی است. «فهرست» روایت رهبر ارکستری است که در صدد ساخت قطعه‌ای برای مردگان است؛ قطعه‌ای که او را به انزوا می‌کشاند و با مردگانش مواجه می‌کند.

فاطمه معتمدآریا در سومین همکاری خود با سیامک احصایی در «تونل» بازی می‌کند.

معتمدآریا، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که این روزها فیلم «قصه‌ها» به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد را بر پرده سینماها دارد، مشغول تمرین نمایش «تونل» به کارگردانی سیامک احصایی است.

معتمدآریا پیش از این در سال‌های 90 و 88 در نمایش‌های «نامه‌هایی به تب» و «ترمینال» با سیامک احصایی همکاری داشته است.

او سال گذشته در نمایشی از زهرا صبری با نام «ننه دلاور و فرزندان او» اثر برتولت برشت به صحنه رفت و با بازیگرانی همچون فاطمه نقوی، بهناز جعفری و ستاره پسیانی همبازی بود.

وی هم‌چنین سال 78 هم در یکی دیگر از تجربه‌های تئاتری خود در نمایش «ریچارد سوم» به کارگردانی داود رشیدی بازی کرده بود.

امسال از 17 خردادماه،‌ فاطمه معتمدآریا، در نمایش «تونل» نوشته فارِس باقری روی صحنه می‌رود که در این نمایش شبنم مقدمی و روح‌الله حق‌گوی لسان، با او همبازی هستند.

«تونل» تازه‌ترین نمایش گروه تئاتر ترمینال، از روز یکشنبه 17 خردادماه هرشب ساعت 19:30 در تماشاخانه باران به صحنه می‌رود.

نادر فلاح بازیگر نمایش دست نیافتنی ها با بیان اینکه ایجاد نگاه علمی به هنر بازیگری ضروری است، می گوید : این اثر در باره کشف دوباره زندگی است.

«دست نیافتنی ها» به کارگردانی علیرضا کوشک جلالی و بازی هنرمندانی چون نادر فلاح، سینا رازانی، بهاره کیان افشار، سینا کرمی، مایا رضوی و امیرحسین جدی در سالن استاد ناظرزاده کرمانیِ تماشاخانه ایرانشهر در حال اجراست.

نادر فلاح یکی از بازیگران «دست نیافتنی ها» در مورد حضورش در این اثر گفت: «این نمایشنامه بیانگر مسائل انسانی مهمی است. در این اثر، فردی بدون ترحم به یک معلول و با انرژی خوبش سبب بازگشت او به زندگی می شود. در واقع هر دو شخصیت نمایش، زندگی را دوباره کشف می کنند.» 

او ادامه داد: «شخصیت اصلی نمایش برخلاف فیلم «Intouchable»، به دلیل از دست دادن همسر ش به خودکشی تمایل دارد. به لحاظ محتوایی، نوع ارتباط میان دو شخصیت نمایش، وضعبت جسمانی کاراکتر و موقعیتی که برای من به عنوان بازیگر فراهم می کرد، تصمیم به بازی در این نمایش گرفتم.» 

فلاح در این نمایش، نقش پیرمرد ثروتمندی را بازی می کند که بر اثر یک سانحه فلج شده است

وی با اشاره به نوع کارگردانی کوشک جلالی و همکاری با او عنوان کرد: «این همکاری، تجربه خوبی برایم بود. او روی چند مسئله در بازی تاکید داشت، از جمله انرژی بازیگر است، به گونه ای که در بعضی جا ها چیزی بیش از آنچه لازم است را می خواست. تنها مشکل، زمان کم تهیه و تولید این نمایش بود که خوشبختانه اکنون به جایگاه مورد نظر خود رسیده است.» 

این بازیگر تئا تر با بیان اینکه از بازیگر فیلم «Intouchables» هیچ تاثیری نگرفته است، اظهار کرد: «من این فیلم را ندیده ام، چون نمی خواستم تاثیری از بازی بازیگر این نقش بگیرم، البته کارگردان نمایش بر بهره بردن از فیلم بسیار تکیه داشت و صحنه هایی از فیلم را نشان داد، ولی من تلاش کردم تا بر اساس دریافت های خودم این شخصیت را خلق کنم.» 

فلاح خاطرنشان کرد: «فیلمی که نمایش بر اساس آن اقتباس شده، بسیار مطرح است و افراد بسیاری آن را دیده اند، اما به شکل کلی، مقایسه کیفی این دو با هم صحیح نیست، زیرا دو مدیوم بسیار متفاوت اند.» 

وی در پایان سخنانش با تاکید بر اینکه ایجاد نگاه علمی به هنر بازیگری ضروری است، گفت: «اکنون دوره ای است که منابع، کتاب ها و دوره های آموزشی بسیاری در این زمینه وجود دارند. چنین امکانی پیش از این برای ما وجود نداشت. معتقدم باید به بازیگری همانند یک پدیده علمی نگریست و تنها آن را محدود به حس و آن ندانست. با ایجاد چنین نگاهی می توان آن و حس را پرورش داد.»

علیرضا کوشک جلالی، نمایش «دست نیافتنی ها» را بر اساس رمان «زندگی دوباره» اثر فیلیپ پوزو دی بورگو و فیلم «Intouchables» به کارگردانی مشترک الیور ناکاشه و اریک تولدانو به صحنه آورده است.

داستان فیلم اقتباسی است از زندگی نامه فردی به نام فیلیپ پوزو دی بورگو که درسال 2001 تحت عنوان «زندگی دوباره» به چاپ رسید. فیلیپ که مرد بسیار ثروتمندی است، در اثر سقوط با چتر پاراگلیدینگ، از گردن به پایین معلول می شود و برای پرستاری از خود مردی سیاه پوست را استخدام می کند. این پرستار با شیوه منحصر به فرد و نامتعارف خود، شخصیت فیلیپ را که در ثروت و تنهایی دست و پا می زند، متحول و او را با زندگی نوینی آشنا می کند. 

از طرف دیگر پرستار فیلیپ هم تحت تاثیر تفکرات فیلیپ، زندگی اش دگرگون گشته و با مفاهیم جدیدی مثل احساس مسئولیت در برابر خود، خانواده و اجتماع که تا کنون برایش بیگانه بوده است، آشنا می شود. البته در نمایش «دست نیافتنی ها»، شخصیت سیاه پوست، به یک مهاجر افعانیِ مقیم ایران تبدیل شده است.

اثر هنرمند ایرانی باید بوی نم کاهگل بدهد، بهره‌گیری از آثار و فکر ایرانی عامل هویت‌بخشی به تئاتر کشور است.

هادی مرزبان کارگردان تئاتر در خصوص حضور نسل جوان در عرصه نمایش گفت: هنر کوششی برای خلق اثر زیبا است و اثری ارزشمند است که خلاقانه باشد اما متأسفانه امروز شاهدیم که عده‌ی زیادی از جوانان به مطالعه کتاب‌های تخصصی بسنده می‌کنند و بدون هیچ تجربه‌ای بنای فعالیت خود را برپایه‌ی تقلید و کپی از آثار غیر ایرانی قرار می‌دهند.

البته نباید منکر حضور جوانان خلاق شد که بدون هیچ هیاهویی به طور صحیح در عرصه نمایش فعالیت می‌کنند و این از دید من که جزئی از خانواده تئاترم بسیار جای تقدیر دارد.

وی در ادامه افزود: میزان این همه گرایش و استقبال نسبت به هنرهای نمایشی از سوی جوانان البته با وجود همه کاستی‌ها باعث خرسندی و نشانه فرهنگ برتر و سالم است.

مرزبان در خصوص ارزیابی رویکرد جوانان به هنرهای نمایشی، اظهار داشت: تفکری که صرفاً به ایجاد سرگرمی برای مخاطب می‌پردازد باعث ضربه به بدنه تئاتر ایران می‌شود وظیفه هنرمندی که در عرصه تئاتر فعالیت می‌کند ارتقاء فرهنگ و تفکر مردم و انعکاس مسائل جامعه است.

کارگردان نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ» در مورد آفتی که جامعه تئاتر و نسل جوان را تهدید می‌کند، بیان کرد: آنچه که امروز بی‌هیچ سرو صدایی با هدف سست شدن پایه‌های تئاتر ایران را نشانه گرفته نبرد خودباوری است که سبب شده گرایش به متون غربی و تئاتر غرب آنقدر رشد کند که آثاری مثل شاهنامه فردوسی و کتب بزرگانی چون مولانا، سعدی و عطار و همچنین قصص قرآنی را که سراسر ایده‌های خلاقانه است نادیده بگیریم.

وی در ادامه افزود: نباید ویژگی شرقی مأخوذ به حیا بودن، ما را به جاده‌ای رهنمون سازد که مقصد آن نبود خودباوری است.

مرزبان در خصوص راهکاری برای دوری از این آفت، تصریح کرد: منکر کارکردهای تئاتر غرب و تأثیرات مثبت وام گرفتن از آن نمی‌شوم اما الگو‌برداری و تأمل در آثار و روش هنرمندانی چون بهروز غریب‌پور و حمید رضا نعیمی که گاهی از تئاتر غرب بهره می‌گیرند را پیشنهاد می‌کنم چرا که می‌توان به کارگیری موتیف‌های ایرانی را در آثارشان و استفاده از ذهن ایرانی به عنوان کاتالیزورگر را شاهد بود. 

وی در ادامه تأکید کرد: اثر هنرمند ایرانی باید بوی نم کاهگل بدهد. بهره‌گیری از آثار و فکر ایرانی عامل هویت بخشی به تئاتر کشور است و سبب ارتقاء سطح کیفی آن می‌شود. تئاتر هنری که بدون شک بیشترین تأثیر‌گذاری و فرهنگ سازی را در جامعه به همراه دارد نیازمند نگاه متخصص ایرانی است.

وی در خصوص اهمیت حضور پیشکسوتان در کنار نسل جوان تئاتر بیان کرد: مشکل این است که برخی جوانان با خواندن چند کتاب و تجربه اجرا در روی صحنه خود را صاحب سبک و جدا از پیشینه و پیشکسوتان تئاتر می‌دانند و هیچ نیازی به تأمل و هم نفسی با بزرگان حس نمی‌کنند البته از طرفی برخی پیشکسوتان نیز دیدگاه خوشایندی به جوانان و تفکر و عملکرد آنان ندارند که همه اینها سبب نزول انرژی و انگیزه در تئاتر ایران می‌شود اما فراموش نکنیم که قرار‌گیری نسل جوان در کنار بزرگان این عرصه قدمی رو به جلو برای ارتقاء سطح تئاتر محسوب می‌شود.

مرزبان در پایان به عنوان توصیه‌ای به جوانان گفت: نسل جدید باید نقطه ی آغاز راه خود را بر مبنای نقطه پایان اساتید و پیشکسوتان تعیین کنند و با بهره‌گیری از تجربیات آنان به جای صرف زمان و انرژی در جهت سیر مسیری که پیشینیان پیموده‌اند قدم‌های خود را برای ادامه راه آنان مدیریت کنند.

انتهای پیام/