«بولتن سینما»؛ مجلۀ خبری روزانۀ سینما (29بهمن)

گروه سینما و تلویزیون، با از سرگیری جریان و روال عادی سینما و پایان یافتن جشنواره فیلم فجر،‌ 4 فیلم جدید بر پرده سینماهای کشور به نمایش درآمدند.

به گزارش بولتن نیوز، انتقاد رهبر انقلاب از فیلم «تک تیرانداز» کلینت ایستوود، 3 جایزه جشنواره فیلم «وزول» برای سینمای ایران، صحبت های «تقی علیقلی‌زاده» تهیه كننده فیلم «رستاخیز» درباره سینمای دینی، اکران 14 فیلم بین المللی در جشنواره «رویش»، معرفی بازیگران مرد محبوب اسکار، اعلام جزئیات برگزاری بخش بین الملل جشنواره فیلم «شهر»، توافق برای اکران خارجی«چند مترمکعب عشق» در کانادا و چک، نگاهی به سیمای زن در سینمای ایران در نشستی پیرامون همین مسئله، درگذشتِ «موویتا کاستاندا» بازیگر و همسر «مارلون براندو»، آغاز فیلمبرداری «زیگفریدو را ببینید» در اراک، نگاهی به بازیگرانی که بیش از سایرین شانس بردن اسکار امسال را دارند، حضور «جان تراولتا» در فیلم به نام «خشم»، نگاه منتقدان به اهدای خرس طلایی برلین به «تاکسی»، دلیل بی کاری «محمدعلی باشه آهنگر» و در پایان نگاهی به حضور 4 فیلم جدید بر پرده سینماهای کشور و آمار گیشه سینمای ایران، سرخط مهمترین اخبار امروز دنیای سینما را به خود اختصاص داد.

انتقاد رهبر انقلاب از فیلم «تک تیرانداز» کلینت ایستوود

تازه ترین فیلم "کلینت ایستوود" با عنوان "تک تیرنداز آمریکایی" از جمله آثار پرحاشیه این روزهای هالیوود است.
 
فیلمی که داستانی با محوریت یک تک تیرانداز آمریکایی و تلاش وی برای پیدا کردن یک تروریست در عراق را به نمایش می گذارد؛ تلاشی که طی آن تعداد بسیار زیادی از مردمان عراق توسط این تک تیرانداز یا همرزمانش کشته می شوند.
 
چنین محصولی که مورد پسند اعضای آکادمی اسکار واقع شده و در شش رشته و از جمله بهترین فیلم و بهترین بازیگر مرد کاندیدای اسکار است به‌لحاظ محتوا نظرات گوناگونی را میان منتقدان برانگیخته است.
 
بنابراین گزارش مقام معظم رهبری در دیدار با نمایندگان اقلیت‌های مذهبی کشور در مجلس، با تاکید بر این که تعرض به غیرمسلمان ها در جمهوری اسلامی ایران هیچ سابقه ای ندارد نکته ای جالب و هوشمندانه را هم درباره فیلم تازه "کلینت ایستوود" بیان کرده است.
 
متن گفته های مقام معظم رهبری درباره "تک تیرانداز آمریکایی" را به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت‌ آیت‌ا.. خامنه‌ای ارائه می شود:
 
تشویق جوانان مسیحی به آزار مسلمانان
 
همین فیلم «تک‌تیرانداز» که حالا سروصدایش بلند شده و هالیوود آن را درست کرده، تشویق می‌کند یک جوانِ مثلاً فرض کنید مسیحی یا غیرمسلمان را که تا آنجایی که می‌تواند و از دستش برمی‌آید، مسلمان را اذیت بکند، اصلاً تشویق می‌کند این معنا را؛ آن‌طور که نقل کردند، ما که این فیلم را ندیدیم. این روش روشِ مورد پسند اسلام نیست؛ اسلام معتقد است به انصاف.
 
کلام امیرالمونین را بنگرید
 
امیرالمؤمنین (علیه‌الصّلاةوالسّلام) در آن قضیه‌ی حمله‌ به [شهر انبار] می‌فرماید: بَلَغَنی اَنَّ الرَّجُلَ مِنهُم لَیدخُلُ المَرأَةَ المُسلِمَةَ وَ الاُخرَی المُعاهِدَة؛ من شنیده‌ام این افرادی که حمله کردند به این شهر، وارد خانه‌ زن مسلمان و زن غیر مسلمان ـ معاهده یعنی یهود و نصارایی که پیمان دارند و در زیر سایه‌ حکومت اسلامی زندگی می‌کنند ـ می‌شوند و «یأخُذُ حِجلَها» و اذیت می‌کنند اینها را، آزار می‌کنند، ظلم می‌کنند. بعد حضرت می‌فرمایند که اگر مسلمان از این غم بمیرد، مورد ملامت نیست!
 
نظر اسلام این است
 
ملاحظه می‌کنید، این امیرالمؤمنین [است‌]. اگر مسلمان از غصّه‌ این بمیرد که سپاهیان دشمن و غارتگران، وارد خانه‌ یک زن غیر مسلمان شدند و او را مورد آزار و اذیت قرار دادند و دستبند او را و حِجـِل او را گرفتند، ملامت نباید بشود؛ ملامت نمی‌شود. نظر اسلام این است. ما امیدواریم ان‌شاءالله بر همین روال حرکت کنیم و پیش برویم.

«ملبورن» همچنین جایزه نقدی ١٥٠٠ یورویی انستیتوی ملی زبان و تمدن شرقی را نیز در جشنواره بین‌المللی وزول از آن خود کرد.

فیلم سینمایی «ملبورن» که فیلم افتتاحیه بخش هفته منتقدین فستیوال ونیز و منتخب چهار فستیوال الف از چهار قاره دنیا بوده است، تاکنون جوایز معتبری همچون جایزه بهترین فیلمنامه از رقابتهای سینمایی آسیاپاسفیک، بهترین فیلم از فستیوال قاهره، بهترین فیلمنامه از فستیوال استکهلم، بهترین فیلمنامه، کارگردانی و بهترین فیلم از نگاه داوران جوان از فستیوال گیخون و بهترین بازیگر زن از فستیوال ماردل پلاتا را برای سینمای ایران کسب کرده است.

در «ملبورن» پیمام معادی، نگار جواهریان، مانی حقیقی، شیرین یزدان بخش، الهام کردا، روشنک گرامی، علیرضا استادی، ویدا جوان و.... به ایفای نقش می پردازند و فیلم روایتگر داستان زوجی جوان در آستانه سفر به ملبورن است که در حالی که چند ساعت بیشتر به پروازشان باقی نمانده است، ناخواسته درگیر ماجرایی پیچیده می‌شوند.

همچنین در جشنواره «وزول» فرانسه، فیلم مستند «نینجای ایرانی» به کارگردانی مرجان ریاحی هم جایزه داوران جوان جشنواره را کسب کرد.

«نینجای ایرانی» از نگاه خاطره جلیل‌زاده نخستین زن نینجای ایرانی، مشکلات،سختی‌ها و موانعی که زنان ایرانی برای پرداختن به ورزش «نینجوتسو» با آن درگیر هستند را روایت می‌کند. در این مستند برای نخستین‌بار مسابقات زنان نینجای ایرانی به تصویر کشیده شده است.

بیست و یکمین جشنواره فیلم «وزول» 10 تا 17 فوریه در فرانسه برگزار شد.

سینمای دینی باید همچون مسیر بین الحرمین پر رهرو باشد

تقی علیقلی‌زاده تهیه كننده فیلم «رستاخیز» به کارگردانی احمدرضا درویش که هنوز فرصت اکران نیافته است، گفت: پروژه فیلم سینمایی «رستاخیز» با توجه به انبوه ابزارآلاتی كه در آن استفاده شد و حجم كار در زمان خودش یك اتفاق ویژه در سینمای ایران محسوب می‌شد و در حقیقت به نوعی پدیده سینمای ایران بود. با توجه به این كه «رستاخیز» به فرهنگ اهل بیت(ع) می‌پردازد، بهترین مكانی كه می‌تواند به نمایش دربیاید جشنواره «رویش» خواهد بود. هنرمندان شیعه موظف هستند كه میراث فرهنگی خودشان كه‌‌‌ همان مفاخر دینی ما هستند به درستی در آثار سینمایی به تصویر بكشند.

وی در ادامه افزود: امیدوارم «رستاخیز» در این زمینه كه همچنان آغازكننده ساخت فیلم‌های دینی با كیفیت در سینمای ایران بوده است پایان آن نباشد و نقطه عطفی در سینمای دینی به دلیل كیفیت باقی نماند، بلكه شاهد آثار بهتری در این زمینه باشیم. در شرایط مختلف عنوان كرده‌ام كه فعالیت‌های دینی در عرصه سینما باید پر رهرو باشد همچون بین الحرمین كه افراد زیادی را در مسیر خود جای می‌دهد، سینما نیز باید بین الحرمینی پر از جمعیت در مسیر ساخت آثار دینی باشد.

جذب مخاطب با جلب مخاطب تفاوت دارد

علیقلی‌زاده با اشاره به این سینمای دینی به غیر از جلب مخاطب باید او را جذب كند، گفت: خلاقیت و سرمایه گذاری در این نوع سینما باید بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد تا بتوانیم مخاطبان زیادی را جلب و همچنین جذب كنیم و این كه با یك اثر سینمایی مخاطبی را جلب كرد خوب است اما مهم‌تر و بهتر این است كه آن مخاطب را جذب تفكر دینی خود كنیم و امیدوارم فیلم سینمایی «رستاخیز» این شرایط را برای مخاطبانش به وجود بیاورد و آن‌ها را با بُعد‌های جدیدی از اهل بیت (ع) آشنا كند.

نهمین جشنواره فیلم كوتاه دینی رویش از ۵ تا ۷ اسفندماه در پردیس سینمایی آزادی تهران و مراسم اختتامیه آن ۸ اسفند در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار می شود.

14فیلم بین المللی در جشنواره رویش اکران می‌شوند

بر اساس اعلام دبیر خانه نهمین جشنواره فیلم کوتاه دینی رویش، 14 فیلم از 8 کشور جهان به بخش بین الملل این جشنواره راه یافتند.

اسامی کشورهای راه یافته بدین شرح است: اسپانیا (4 فیلم)، فرانسه (2 فیلم)، بلژیک (2 فیلم)، هنگ کنگ (2 فیلم)، ایتالیا، کلمبیا، کانادا و پرتقال که هرکدام با یک فیلم آثارشان در نهمین جشنواره فیلم کوتاه دینی رویش به نمایش درمی‌آید.

پیش تر130 فیلم از 34 کشور جهان به دبیرخانه جشنوار ارسال شده بودند که از میان آن‌ها 14 فیلم انتخاب شد.

این فیلم‌ها قرار است در تاریخ 7، 6، 5 اسفندماه در سئانس 20:30 در سینما شهر هفتم پردیس سینمایی آزادی تهران به روی پرده بروند. فراخوان جشنواره رویش از طریق انتشار در فستیوال‌ها و جشنواره‌های بین المللی و تبلیغات در سایت‌های مرتبط بین المللی در اختیار هنرمندان سایر کشور‌ها قرار گرفت.

در این جشنواره آثاری که با محوریت آموزه‌‌ها و مباحث دینی و آثاری که مضامین و رویکردشان براساس تعاریف رهبری از سینما و آثار دینی است به نمایش درمی‌آید.

نهمین جشنواره فیلم کوتاه دینی رویش در سه بخش «ملی»، «جوانه‌های رویش» و «خارج از مسابقه» از 5 تا 7 اسفند ماه در پردیس سینمایی آزادی تهران و مراسم اختتامیه آن 8 اسفند در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار می‌شود.

معرفی بازیگران مرد محبوب اسکار

پرافتخارترین بازیگران مرد از نظر آکادمی اسکار عبارتند از:

داستین هافمن: هفت بار نامزد اسکار شده و دو بار آن را برده است. او برای «کرامر علیه کرامر» در سال 1980 و «رین من» در سال 1989 اسکار را برد.

رابرت دنیرو: او نیز هفت بار نامزد اسکار شده و دو اسکار برده است. بهترین بازیگر نقش مکمل برای «پدرخوانده: قسمت دوم» در سال 1975 و «گاو خشمگین» در سال 1981.

پیتر اوتول: بازیگر افسانه‌ای بریتانیایی هشت بار نامزد کسب اسکار شد، اما هرگز آن را کسب نکرد. اسکاری‌ها سرانجام در سال 2003 یک اسکار برای یک عمر دستاورد هنری به او اهدا کردند.

آل پاچینو: پاچینو هشت بار نامزد شده و تنها یک بار اسکار را برده است. او اسکار بهترین نقش اول را برای بازی در «بوی خوش زن» در سال 1993 برد.

جک لمون: لمون هم هشت بار نامزد اسکار شده و دو اسکار به خانه برده است. یکی اسکار بازیگر نقش مکمل برای «آقای رابرتس» در سال 1956 و دیگری برای بازیگر نقش اول در فیلم «نجات ببر» در سال 1974.

مارلون براندو: براندو هم هشت بار نامزد کسب اسکار شد و دوبار آن را برای بهترین بازیگر نقش اول دریافت کرد. یکی برای «در بارانداز» در سال 1955 و دیگری برای «پدر خوانده» در سال 1973.

اسپنسر تریسی: این بازیگر فیلم‌های کلاسیک 9 بار نامزد کسب اسکار شد و دو بار آن را به عنوان بازیگر نقش اول دریافت کرد. یک بار برای «کاپیتان باجرات» در سال 1938 و بار دیگر «شهر پسرها» در سال 1939.

پل نیومن: او نیز 9 بار نامزد اسکار شد و یک اسکار برای بهترین بازیگر نقش اول دریافت کرد که برای فیلم «رنگ پول» در سال 1986 بود.

لارنس اولیویه: یکی از تاثیرگذارترین بازیگران سینما در طول تاریخ لارنس اولیویه بریتانیایی است که با 10 بار نامزدی دومین مرد پرافتخار تاریخ اسکار محسوب می شود. او یک بار اسکار را برای «هملت» در سال 1948 دریافت کرد. او برای همین فیلم نامزد کارگردانی اسکار هم شده بود.

جک نیکلسون: این بازیگر با کارنامه‌ای که ترکیبی از بازی‌های کلاسیک و نوآورانه در طول 6 دهه فعالیت هنری است، نباید تعجب کرد که شوالیه اسکار باشد. او 12 بار نامزد دریافت اسکار شده و سه بار اسکار را به خانه برده است. اسکار بهترین بازیگر مرد در سال 1975 برای «پرواز بر فراز آشیانه فاخته»، بهترین بازیگر نقش مکمل در سال 1983 برای «شرایط مهرورزی» و اسکار بهترین بازیگر مرد برای «بهترین شکل ممکن» ‌در سال 1997.

جزئیات برگزاری بخش بین الملل جشنواره فیلم شهر اعلام شد

سیاوش حقیقی دبیر پنجمین جشنواره بین المللی فیلم شهر گفت: پنجمین جشنواره فیلم شهر در بخش بین الملل به صورت مسابقه فیلم های بلند و کوتاه طراحی شده که به ترتیب در بخش مسابقه فیلم های بلند حداکثر 12 فیلم بین المللی و 3 فیلم ایرانی، همچنین، در بخش مسابقه فیلم های کوتاه بین الملل حداکثر 30 فیلم بین المللی و 5 فیلم ایرانی حضور خواهند داشت.

وی ادامه داد: علاوه بر بخش های رقابتی سه بخش غیر رقابتی هم در ساختار بین الملل جشنواره شهر از سوی شورای سیاستگذاری جشنواره پیش بینی شده که متعاقبا معرفی خواهند شد.

حقیقی با بیان اینکه"تعامل شهروندان بر زندگی انسانی و متعالی و تکریم مقاومت برای بقاء در شهرها در دوران مصائب" مهم ترین رویکردهای  بخش  بین الملل پنجمین جشنواره فیلم شهر عنوان شد،خاطر نشان کرد: بخش بین الملل جشنواره شهر فیلم هایی را به نمایش می گذارد که بر تعامل شهروندان با شهرشان بر بستری از زندگی انسانی و متعالی تاکید دارند. همچنین، از دیگر اهداف این بخش، نمایش و بذل توجه به آثاری با کیفیت در جهت پاکیزه سازی حیات شهری و تکریم مقاومت برای بقاء در شهرها در دوران مصائب است.

دبیر پنجمین جشنواره بین المللی فیلم شهرهمچنین خبر داد: در مجموع ده عنوان جایزه برای برگزیدگان بخش بین الملل پیش بینی شده است.

به گفته وی عناوین جوایز بخش بین الملل به این شرح است.فیلم های بلند بخش مسابقه : جایزه بهترین فیلم (تهیه کننده)/ جایزه ویژه هیات داوران/ جایزه بهترین کارگردان/ جایزه بهترین فیلم نامه/ جایزه بهرتین بازیگر زن/ جایزه بهترین بازیگر مرد/ جایزه دستاورد فنی- هنری. در این بخش حداکثر 30 فیلم بین المللی و 5 فیلم ایرانی حضور خواهند داشت.برای این بخش هم سه عنوان جایزه در نظر گرفته شده است: بهترین فیلم کوتاه داستانی، بهترین فیلم کوتاه مستند و بهترین پویانمایی کوتاه.

حقیقی افزود: متقاضیان حضور در بخش بین الملل می بایست آثار خود را حداکثر تا تاریخ 31مارس2015 (11 فروردین ماه 94) به دبیرخانه جشنواره تحویل دهند.

شایان ذکر است سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، پنجمین جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم شهر سوم تادوازدهم خردادماه سال 1394 در 2 بخش مسابقه ی سینمای ایران و سینمای بین‌الملل در تهران برگزار می‌کند.

«چند مترمکعب عشق» به کانادا و چک می رود/ توافق برای اکران خارجی

فیلم سینمایی «چند مترمکعب عشق» به کارگردانی جمشید محمودی و تهیه کنندگی نوید محمودی به تازگی در هفتمین دوره از جشنواره فیلم «جیپور» هند توانست شتر طلایی بهترین کارگردانی را دریافت کند، همچنین مرتضی غفوری نیز برای فیلم «چند مترمکعب عشق» موفق به کسب عنوان بهترین فیلمبردار جشنواره فیلم جیپور شد.
 
نوید محمودی تهیه کننده «چند متر مکعب عشق» به خبرنگار مهر گفت: زمانی که یک فیلم در جشنواره های مختلف بین المللی مورد توجه قرار می گیرد، بی شک در جشنواره های بعدی نیز مورد توجه قرار می گیرد، اگر هم به آن فیلم جایزه ندهند اما شرایطی را فراهم می کنند تا فیلم به خوبی دیده شود، در واقع در سینمای ایران به خصوص در بخش جشنواره ای شرایط خاصی وجود دارد و معمولا وقتی یک فیلم از یک جشنواره جایزه می گیرد، این جایزه تاثیر بسیار زیادی در روند موفقیت های آن در جشنواره های دیگر دارد.
 
وی تاکید کرد: هنگامی که «چند مترمکعب عشق» را می ساختیم، تنها به دنبال رساندن پیام نوع دوستی و انسانی این فیلم به کشورهای دیگر بودیم و اصلا به جوایز و موفقیت های بین المللی توجه نمی کردیم. خوشبختانه این فیلم توانست در بخش بین الملل به خوبی دیده شود و البته در کنار آن جوایز مختلفی هم کسب کرد.
 
این تهیه کننده سینما و تلویزیون، ادامه داد: به زودی «چند مترمکعب عشق» در جشنواره های بین المللی دیگری از جمله جشنواره هایی در کشورهای چک و کانادا حضور می یابد.
 
وی با اشاره به اینکه حضورهای بین المللی این فیلم تا 6 ماه دیگر ادامه دارد، بیان کرد: برنامه اکران بین المللی «چند مترمکعب عشق» بعد از پایان حضور در جشنواره های خارجی آغاز می شود. تا امروز با تعدادی از کشورها برای اکران خارجی فیلم به توافق رسیده ایم که در صورت نهایی شدن قرارداد، نام کشورها را اعلام می کنم.
 
محمودی گفت: برای پخش «چند مترمکعب عشق» در شبکه نمایش خانگی بعد از پایان اکران عمومی اقدام می کنیم.
 
دلیل نرفتن به اختتامیه جیپور
 
جمشید محمودی کارگردان این فیلم نیز در گفتگو با مهر بیان کرد: جشنواره «جیپور» را می توان از جمله جشنواره های معتبر در هندوستان دانست و خوشحالم که حضور ما در این جشنواره توانست با موفقیت هایی همراه باشد. 

این کارگردان با اشاره به اینکه در مراسم اختتامیه جشنواره «جیپور» حضور نداشته است، گفت: این جشنواره همزمان با جشنواره بین المللی فیلم فجر برگزار می شود و من ترجیح می دادم تا در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشم و فیلم های این جشنواره را ببینم، به همین دلیل برای دریافت این جوایز در مراسم اختتامیه حضور نداشتم.

سیمای زن در سینمای ایران

زن، موجودیتی انکارناپذیر در جامعه است که نقش، جایگاه و نگاه و باور جامعه به او در برهه هایی از تاریخ با دگرگونی هایی همراه بوده و بدین گونه هستی و موجودیت او فراز و فرودهایی داشته تا به امروز رسیده است. زن امروز نه پنهان در پستوی خانه بلکه وجودی آشکار و متکثر است که در جامعه، سیاست، ادبیات و هنر تبلور یافته است و این تکثر نیز با گذشت سال ها، مسیر رشد و تکامل را پیموده و به امروز رسیده است.

در گذشته زنان تنها در نقش مادر و همسر وجود خود را به فعلیت می رساندند اما امروزه با تغییراتی که در اندیشه و باور مردم سراسر جهان شکل گرفته و تحولاتی که در جوامع رخ داده است نقش و جایگاه زنان متفاوت با گذشته و دارای ارزش وجودی خویش است بدین گونه که زن امروزی نه موجودی منفعل و پیرو، بلکه انسانی با شعور و اراده ی مستقل و آگاه است که فراتر از زنانگی، انسانیتی رسمیت یافته است که با غلبه بر افکار و باورها و قالب های ایستای گذشته، پویا و موثر در جامعه حرکت می کند.

سیمای زن در سینما بخشی از تکثر زن در جامعه است که در فرآیند زمانی ویژه ی خود، نقاط قوت و ضعفی داشته و ناکامی ها و تلخی هایی را تجربه کرده است. می توان گفت که زن در سینمای گذشته بیشتر حضوری منفعل و سرخورده بود تا پویا و فعال و تاثیر گذار و بیشتر به بازی گرفته می شد تا اینکه خود آگاهی داشته و بتواند از وجود خویش دست به آفرینش بزند اما امروز زن به عنوان انسانی توانمند، آگاه و همگام با جامعه اش حرکت می کند. سینمای امروز، آینه یی چند لایه است که جامعه را با تمام خوبی ها و بدی هایش در خود نمایان می کند.

حضور زن در هنر و به ویژه سینما در ایران سال ها است که پذیرفته شده و هم اکنون بخشی جدایی ناپذیر از باورهای جامعه است اما این حضور چگونه است و از ابتدا تاکنون چه دگرگونی هایی را تجربه کرده است؟ پرسشی که پاسخ آن را در گزارش نشست سیمای زن در سینمای ایران که بیست و هفتم بهمن ماه با حضور «فاطمه معتمد آریا» بازیگر سینمای ایران، «عالیه شکربیگی» جامعه شناس، «علی پویان» کارگردان و مدرس دانشگاه، «لیلا شعبانی» دبیر کارگروه زنان و مناسبات خانواده انجمن جامعه شناسی ایران در دانشکده ی علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد، جستجو می کنیم.

زنان و رویارویی با نگاه مردانه جامعه

در شروع این نشست عالیه شکربیگی جامعه شناس و مدیر کارگروه زنان و مناسبات خانواده انجمن جامعه شناسی با بیان اینکه مهمترین هدف کارگروه، بررسی زن در جامعه، فرهنگ، خانواده و هنر بوده است، گفت: در همه نشست هایی که در این راستا تهیه و تدارک دیده شده، تلاش کرده ایم که به جایگاه زن و چگونگی به تصویر کشیدن آن در رسانه های ما همچون تلویزیون، رادیو و مطبوعات بپردازیم.

شکربیگی با تاکید بر این که سیمای زن در سینمای ایران به لحاظ مفهومی و به لحاظ عملی 2 مقوله جدا است، افزود: اینکه ما به لحاظ مفهومی در کتاب ها بخوانیم که سینما چیست و نقش زن در آن چیست و اینکه واقعیت های و تجربه های اجتماعی و نقش واقعی زنان را در عرصه هایی چون سینما بررسی کنیم متفاوت است. به ویژه اینکه جامعه ما، جامعه یی است که دیدگاه مردانه نسبت به همه مسائل دارد؛ هرچند این ادعا وجود دارد که زنان ما بیشترین حضور را در اجتماع و جامعه دارند. اما در واقع سدی نامرئی به عنوان مانع اجتماعی- فردی جلوی راه زنان وجود دارد.

در ادامه ی نشست فاطمه معتمد آریا از زن، نقش او در جامعه و حضور و جایگاه او در عرصه هنر و سینما و همچنین مسائل و دیدگاه ها نسبت به زن در جامعه و سینمای پیش و پس از انقلاب اسلامی گفت و با تقسیم بندی سینمای پس از انقلاب به سه دوره، سیمای زن را در هر سه دهه مقایسه و تحلیل کرد. اما به دلیل اینکه معتمد آریا خواست که صحبت هایش در رسانه ها منتشر نشود، در اینجا نیز اشاره یی به سخنان او نمی شود.

زنان خود را اثبات کرده اند

«علی پویان» کارگردان و بازیگر تئاتر و سینما، دیگر سخنران این نشست بود. او سخنانش را با بیان جمله «هنر می ماند» و شعر «بر اهل هنر نوش جهان یکسره نیش است/با او مستیزید که وی کشته خویش است»، آغاز کرد و گفت: کسی که وارد هنر می شود، پی همه چیز را بر تنش می مالد و این اتفاق می افتد.

پویان ضمن بیان این مساله که در بسیاری از مقاطع آنچه در سینما می گذشته، نماد و بازتابی از جامعه بوده است، به تشریح دوره های مختلف حضور زنان در سینمای پس از انقلاب اشاره کرد و گفت: در دوره یی تصویر زن در سینما به عنوان عضو یک خانواده بود. اما در همان دوره این تصویر به صورت واقعی منعکس نمی شد. زمانی که من به عنوان یک مرد وارد خانه یی می شوم که همسرم و بچه هایم در آن هستند می بینم که همه ی آنان روسری پوشیده اند و من می گویم آیا اتفاقی افتاده؟ مهمانی داریم؟ گویی همیشه غریبه یی در خانه حضور دارد و در این جا است که ناباوری و قطع ارتباط با سینما را می بینیم. در بعضی سکانس ها یکباره فیلم قطع می شود و ارتباط با مخاطب نیز قطع می شود. ما در سینما و هنر باید به باور برسیم و این چیزی است که آن را به ما یاد داده اند و اگر قرار باشد که من بخواهم دائما با این ناباوری از خود مصرف کنم، به کجا باید برسم؟ متاسفانه این اتفاق افتاده و بر ما رفت آنچه نمی باید رفت.

این کارگردان و بازیگر سینما و تئاتر در ادامه با اشاره به جمله ی «ما جهنمیان را معرفی کردیم در حالیکه خود جهنمی بودیم» از «بهرام بیضایی» نویسنده و کارگردان به تشریح دوره ی بعد از انفعال زن در سینمای ایران پرداخت و گفت: ما دورانی را که زن در سینما منفعل بود، گذراندیم و به مقطعی رسیدیم که زن خود را تحمیل کرد و گفت «من هستم و باید باشم. من پاره جدانشدنی این جامعه هستم و حضور دارم». در چنین شرایطی اتفاقا زن در جایگاهی قرار گرفت که اجازه نداد هیچ گونه استفاده تبلیغاتی از او شود و هیچ کس نتوانست از او این استفاده را بکند و نکرد.

پویان به تعادل رسیدن نگاه مردمحورانه در سینما را یک ضرورت دانست و از تحولات اخیر در سینمای ایران در این زمینه استقبال کرد.

وی خاطرنشان کرد: ما اکنون به نقطه یی رسیده ایم که زن خود را تحمیل می کند و دیگران این تحمیل را بر نمی تابند و تحمل می کنند و از این تحمیل و تحمل به نقطه یی می رسیم که زن خود را اثبات می کند و این نقطه آغاز مرحله اثبات است و از این مرحله گذری داریم به اینکه آیا سینمای ما، جشنواره هنری ما و سینمای هنری ما تثیبت حضور زن را در خودش بر می تابد یا نه؟ سینمایی که یک نگاهی به اکثریت جامعه دارد می تواند این تثبیت را بپذیرد، در شرایطی که فاعل این رخداد، خود زن و هنرمندان زن در سینمای این مرز و بوم کهن هستند؟

این کارگردان در ادامه یادآور شد: در نظر بگیرید که بازیگران ما از تمام امکاناتشان در جلوی دوربین نمی توانند استفاده کنند ولی یک مرد می تواند که تمامی امکانات، پتانسیل و انرژی و آنچه هست را استفاده کند و زن نمی تواند بخشی از وجود خود را جلوی دوربین ظاهر کند و این از مسائلی است که کمتر به آن پرداخته شده است.

وی در بخشی دیگر از سخنانش با اشاره به حاشیه های سینما گفت: جامعه هنری ما دارای ویترین بازی است و قفل و زنجیری ندارد و این ویژگی در صنف ها و حرفه های دیگر دیده نمی شود و همین موضوع ساحت آن را آسیب پذیر می کند و کوچکترین خطایی از هنرمندان ما زیر ذره بین می رود و درباره آن بزرگنمایی می شود؛ در چنین شرایطی نمونه های خوب کمتر دیده و عیب ها برجسته می شود.

پویان تاکید کرد: سینما به عنوان یکی از رسانه های موجود، از جامعه تاثیر می گیرد و بازتاب جامعه است؛ هنرمند با جامعه حرکت می کند و آگاهی دهنده به جامعه است و از جامعه بیگانه نیست. هنرمند افق ها را می بیند و جامعه را به سمت آن حرکت می دهد. سینما بازتاب دلمشغولی های جامعه است و من این سینما را می پسندم.

دگرگونی نقش زن در جامعه و سینمای امروزی

لیلا شعبانی دبیر کارگروه زنان و مناسبات خانواده به عنوان آخرین سخنران این نشست گفت: سینمای ایران یک سری تغییراتی را به خود دیده است. یعنی ما اگر بخواهیم در تحلیل سینمای ایران از نظریه «بازتاب» استفاده کنیم که به ویژه در جامعه شناسی هنر مطرح است، رابطه ی 2 سویه یی میان جامعه و اثر هنری یا فیلم وجود دارد. اثر هنری معمولا از خصایص جامعه نشات می گیرد و آن چیزی که در این رابطه رخ می دهد، از سویی اثر هنری تولید می کند و دیگر اینکه اثر هنری می تواند بازگوکننده رویدادهای جامعه باشد و یک فیلم این ویژگی را دارد که می تواند بیان کند.

شعبانی افزود: ما وقتی می خواهیم بگوییم و بررسی کنیم زن در سینمای ایران چه تغییری کرده و در سینمای گذشته و پیش از انقلاب چگونه بوده است، باید به یک دسته از فاکتورها نگاه کنیم؛ مانند اینکه بگوییم شغل زن پیش از انقلاب چه بوده و اکنون چیست؟ آن زن چه دیالوگ هایی به کار می برده و چه مشکلات عاطفی و خانوادگی داشته است؟ پوشش زن پیش و پس از انقلاب چگونه بوده است؟ تمامی اینها بازگو کننده رابطه 2 سویه زن در جامعه و سینما است.

وی در ادامه گفت: ما معمولا فیلم هایی داریم که در آنها استثمار زن مطرح است و زنی که چشم و گوش بسته از مرد تبعیت می کند و در اینجا می بینیم که به نوعی قدرت با مرد بوده است. مثلا در فیلمی می بینیم که مرد وکیل یا پزشک و زن منشی است و در این جا نیز جایگاه و مرتبه او را بسیار پایین تر از مرد و به نوعی زیردست قرار می دهیم. ما یک زن مدرن داریم و یک زن سنتی. زن سنتی زنی است که در فیلم «گوزن ها» مظلومانه از مرد خانواده حرف شنوی بی چون و چرا دارد اما ما می بینیم که اکنون زن در سینمای ایران پیشرفت کرده و سبک ها و ژانرهای خاصی را در سینما به وجود آورده است. اما سوال این است که زن چگونه پیشرفت کرده است؟

شعبانی با تاکید بر اینکه زن در سینمای امروز نسبت به گذشته پیشرفت کرده است، افزود: زن در سینمای گذشته، منفعل و در حاشیه بود ولی امروز اختیارات و وقت بیشتری به او داده می شود. زن در گذشته برای حل مشکلاتش به خانواده و به مرد وابسته بود ولی امروز در جامعه و سینما زنی را می بینیم که توانمند است، می تواند مستقل باشد و روی پای خود بایستد و به توانایی های خود تکیه کند.

به گفته ی این کارشناس مسایل زنان، زن در فیلم امروزی تحصیلکرده و شاغل است و فقط به خانه داری نمی پردازد. در برهه هایی فیلم هایی بود که زن فقط در آشپزخانه حضور داشت و پخت و پز می کرد اما اکنون در فیلم ها می بینیم که زنان در رستوران ها و کافی شاپ ها هستند.

شعبانی تاکید کرد: قصد من این نیست که بگویم مسوولیت خانه داری از عهده زن سلب شده است اما زن امروز تغییر کرده است. زن گذشته خرافاتی بود و پوشش و زینت خاصی داشت و زنانگی خود را در آن می دید اما زن در جامعه و سینمای امروز به خاطر تغییر موقعیت و ویژگی هایی که کسب کرده است می تواند احساس امنیت کند. زن در سینمای ایران حضور دارد و جای پای خود را باز کرده است؛ هر چند که یکی سری تعاریفی از او صورت می گیرد و پاتک هایی به او زده می شود و با نگاه متعصبانه او را می نگرند اما نگاه به زن باید به عنوان یک انسان فارغ از زن یا مرد بودن او باشد و تاکید من این است که زن نباید زنانگی و مرد نیز نباید ویژگی های مردی خود را کنار گذارد..

«موویتا کاستاندا» بازیگر و همسر «مارلون براندو» درگذشت

«موویتا کاستاندا» بازیگر و دومین همسر از سه همسر «مارلون براندو» درگذشت. گفته می‌شود وی 98 سال سن داشت.

«موویتا کاستاندا» در فیلم «شورش در بونتی» (1935) نقش مقابل «کلارک گیبل» و در «دژ آپاچی» با «جان وین» هم‌بازی بود.

«کاستاندا» در مرکز توانبخشی در لس‌آنجلس به دلیل آسیب گردن بستری بود و در آنجا درگذشت.

«کاستاندا» و «براندو» اویل دهه 1950 به هنگام فیلمبرداری با یکدیگر آشنا شدند و ازدواج خود را علنی نکردند تا اینکه در دادگاه از «براندو» در مورد این مسئله سوالاتی شد. سال 1968 آنها از یکدیگر جدا شدند و روزنامه‌ها درباره آنها نوشتند: «هشت سال ازدواج همان رازآمیزی شروع را در پایان خود داشت.»

«کاستاندا» و «براندو» پسری به نام «سرجیو» و دختری به نام «ربه‌کا» دارند.

ازدواج سوم «براندو» با «تری‌پایا» بود که تا سال 1972 دوام آورد و جولای سال 2004 «براندو» درگذشت.

نام اصلی «کاستندا»، «ماری لوییزا کاستاندا» است و روسای ام‌جی‌ام اسم هنری «موویتا» را برای او برگزیدند.

«زیگفریدو را بببنید» در اراک مقابل دوربین رفت/ ادامه فیلمبرداری اولین فیلم مرشدسلوک

فیلم سینمایی «زیگفریدو را ببینید» به نویسندگی و کارگردانی کوروش مرشدسلوک این روزها مراحل فیلمبرداری خود را در شهر اراک پشت سر می‌گذراند.
 
فیلمبرداری اولین فیلم بلند مرشدسلوک 22 بهمن ماه در اراک آغاز شده است و تاکنون 40 درصد از فیلمبرداری این اثر انجام شده و 60 درصد باقی مانده فیلمبرداری نیز در تهران صورت خواهد گرفت.
 
بنابراین گزارش، «زیگفریدو را ببینید» به نوعی قصه بزرگ شدن آدم‌هاست.
 
در این فیلم بازیگرانی از جمله امیرمحمد مشهدی، افسانه ناصری، ولی الله مومنی، رسول توکلی، مجتبی عراقی و فریده دریامج به ایفای نقش می‌پردازند.
 

عوامل فیلم سینمایی «زیگفریدو را ببینید» عبارتند از: نویسنده و کارگردان: کوروش مرشدسلوک، دستیار اول کارگردان و برنامه ریز: امیر قاصدی،  مدیر تولید: شاهین رادفر، مدیر فیلمبرداری: عباس رحمانی پور، صدابردار: کیومرث مرشدسلوک، طراح صحنه و لباس: محمد محمدی، طراح گریم: رومینا نسرین، روابط عمومی: مینا پیروزیان، مجری طرح: فاطمه بحرالعلوم، تهیه کننده: رسول توکلی.

در بخش بهترین بازیگری مرد امسال شرایط پیچیده‌ای حکمفرماست و پیش بینی برنده کار چندان ساده‌ای نیست چرا که هر یک از پنج نامزد بویژه «مایکل کیتون»، «بردلی کوپر» و البته «ادی ردماین» شانس خوبی برای کسب جایزه دارند اما در طرف مقابل و در شاخه بهترین بازیگر نقش اصلی زن شرایط کاملا متفاوت است و کفه ترازوی «جولیان مور» برای نقش آفرینی درخشان در فیلم «هنوز آلیس» نسبت به رقبابش سنگینی می‌کند، همچنان که اغلب پیش بینی‌ها نیز موید این امر است.

در زیر نگاهی خواهیم داشت به 10 بازیگری که امیداوارند اسکار 2015 را در شاخه بازیگری نقش اصلی از آن خود کنند:

مایکل کیتون

«مایکل کیتون» 63 ساله در مراسم امسال گلدن گلوب موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر مرد فیلم کمدی یا موزیکال شد و امیدوار است برای بازی در فیلم «مرد پرنده» ساخته «الخاندرو گونزالو ایناریتو» جایزه اسکار را هشتاد وهفتم را از آن خود کند، این برای نخستین باری است که او نامزد دریافت این جایزه معتبر سینمایی شده است. «مرد پرنده» یا «فضیلت غیرمنتظره نادانی» محصول کمپانی «فاکس سرچ لایت» است که «ادوارد نورتون» ،«اما استون» و «نائومی واتس» نیز در آن ایفای نقش کرده‌اند، و زندگی دردناک یک بازیگر تئاتر در برادوی با بازی «مایکل کیتون» را به تصویر می‌کشد.

ماریون کوتیار

ماریون کوتیار بازیگر صاحب نام فرانسوی که ۳۹ سال سن دارد امسال برای بازی در فیلم «دو روز، یک شب» ساخته برادران « داردن» نامزد کسب جایزه اسکار شده است.

وی در سال ۲۰۰۸ برای بازی تحسین‌برانگیزش در فیلم «زندگی گل سرخ من» در نقش «ادیت پیاف» خواننده سرشناس فرانسوی یک جایزه اسکار در کارنامه سینمایی دارد تا نام خود را به عنوان اولین فردی ثبت کند که برای بازی در یک فیلم فرانسوی‌زبان برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن می‌شود.

«آغاز»، «نیمه شب در پاریس»، «شوالیه تاریکی برمی خیزد» و «استخوان و زنگار» از مهمترین فیلم‌های این هنرمند فرانسوی به شمار می روند.

«ادی ردمیان» بازیگر 33 ساله انگلیسی برای بازی درخشان در فیلم «تئوری همه چیز» در نقش «استیون هاوکینگ» یکی از امید‌های مسلم دریافت جایزه اسکار بهترین هنرپیشه مرد نقش اصلی است.

وی در این فیلم چنان بازی درخشانی در نقش «استیون هاوکینگ»‌ ارائه داده است که بسیاری پیش‌بینی می‌کنند با کنار گذاشتن رقبایش برنده اسکار شود. او امسال جایزه گلدن گلوب بهترین هنرپیشه مرد در فیلم درام را بُرد و جایزه بفتای بازیگری مرد را نیز آن خود کرد و برای اولین بار نام خود را در میان نامزدهای نهایی اسکار می‌بیند. از فیلم‌های مهمی که وی در آن نقش داشته است می‌توان به «بی‌نوایان»، «هفته‌ای که با مریلین گذراندم»، «الیزابت: دوران طلایی»، «چوپان خوب» و « صعود به مشتری» اشاره کرد.

«رزاموند پایک» بازیگر انگلیسی امسال برای اولین بار برای بازی در فیلم «دخترگمشده» به کارگردانی« دیوید فینچر» نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین هنرپیشه زن شده است.

وی در این فیلم نقش زنی به نام «امی دان» را ایفا می‌کند که به طور ناگهانی غیب شده و پلیس گمان می‌برد همسرش که نقش آن را «بن افلک» ایفا کرده است در این حادثه نقش داشته است.

گرچه شانس «رزاموند پایک» با توجه به رقبای قدرتمندش برای کسب اسکار ناچیز است اما اولین حضور وی در میان نامزدهای اسکار را می‌توان موفقیت بزرگی برای وی قلمداد کرد، از مهمترین فیلم‌های این بازیگر 33 ساله می‌توان به «رستاخیز»، «جک ریچر» و « غرور و نعصب » اشاره کرد.

بندیکت کامبرباچ

بازی درخشان «بندیکت کامبرباچ» در فیلم «بازی تقلید»، وی را جزو یکی از نامزدان دریافت اسکار بهترین هنرپیشه مرد نقش اصلی قرار داده است. وی در این فیلم در نقش «الن تورینگ» ریاضی‌دان و رمزنگار برجسته بریتانیایی بازی می کند که نقش قابل ملاحظه‌ای در کوتاهتر شدن جنگ جهانی دوم ایفا کرد و پیام‌های محرمانه نیروی دریایی آلمان را رمزگشایی کند.

این نخستین باری است «بندیکت کامبربچ» پا به عرصه رقابت اسکار گذاشته است و گرچه در ابتدای فصل جوایز سینمایی شانس زیادی برای کسب اسکار برای وی متصور بودند اما با ظهور رقبایی چون «ادی ردماین»، «بردلی کوپر» و «مایکل کیتون» نتوانست در ادامه به موفقیت در خودر توجهی در جوایز سینمایی گوناگون دست یابد، البته باید گفت که آکادمی اسکار همیشه در جهت سایر جوایز سینمایی شنا نمی‌کند و در بخش پیچیده بهترین بازیگر نقش اصلی اسکار امسال باید خود را برای هر اتفاق غیرقابل انتظاری اماده کنید.

«جولین مور» هنرپیشه سرشناس آمریکایی که ۵۴ ساله است تا کنون ۴ بار برای دریافت جایزه اسکار نامزد شده که هر بار از دریافت آن ناکام مانده است. وی نخستین‌بار در سال ۱۹۹۸ برای فیلم «شب‌های بوگی» نامزد دریافت اسکار شد و سپس برای فیلم‌های «پایان رابطه» (1999)، «دور از بهشت» (2002) و «ساعت‌ها» (2002) سه بار دیگر نامزد کسب جایزه اسکار بازیگری شده است.

وی امسال برای بازی درخشان و تحسین شده در فیلم «هنوز آلیس» در نقش یک زن مبتلا به آلزایمر برای پنجمین بار شانس خود را برای کسب اسکار آزمایش می‌کند. این موضوع که وی تاکنون چهار بار نامزد کسب جایزه اسکار شده است و هنوز جایزه‌ای نبرده از یک سو و همچنین بازی فوق‌العاده وی در فیلم «هنوز آلیس»، «جولین مور» را به عنوان شانس اصلی کسب جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی زن معرفی می‌کند و بعید است سایر رقبا در این بخش بتوانند شگفتی ساز شوند. «جولین مور» جایزه گلدن گلوب را نیز برای بازی در این فیلم کسب کرده است.

این سومین سال پیاپی است که «بردلی کوپر» در شاخه بهترین بازیگر مرد نامزد دریافت جایزه اسکار می‌شود.

این بازیگر 40 ساله سال گذشته برای بازی در فیلم «اخاذی آمریکایی» و سال قبل آن برای فیلم «کتابچه بارقه امید» هر دو به کارگردانی «دیوید اوراسل» نامزد دریافت اسکار شد و هر دوبار ناکام به خانه برگشت.

«کوپر» امسال نیز با درام جنگی «تک تیراندازآمریکایی» بر اساس زندگی نامه «کریس کایل» به کارگردانی «کلینت ایستوود» نامزد اسکار شده است و فاصله خود را با رکورد چهار بار نامزدی پیاپی «مارلون براندو» در جوایز اسکار کم کرد. با توجه به نامزد شدن پیاپی کوپر و بازی در خور توجه او در فیلم «تک تیرانداز» آمریکایی میتوان او را یکی از شانس‌های جدی اسکار امسال دانست.

«ریس ویترسپون» هنرپیشه ۳۸ ساله آمریکایی که امسال برای فیلم «وحشی» نامزد دریافت اسکار بهترین هنرپیشه زن شده است، پیش از این یک بار در سال ۲۰۰۶ این جایزه را برای بازی تحسین‌شده‌اش در نقش «جون کارتر در درام موزیکال «سر به راه باش» از آن خود کرد.

وی که به عنوان یکی از برجسته‌ترین و گران‌ترین بازیگران زن هالیوود شناخته می‌شود در این فیلم در نقش « شریل استرید» ایفای نقش کرده است و داستان فیلم نیز از شرح‌حالی از «شریل استرید» به نام «وحشی: از گمشده تا یافته در پاسفیک کرست تریل»اقتباس شده است.

فلیسیتی جونز بازیگر 31 ساله انگلیسی نیز همچون «ادی ردماین» برای بازی در فیلم «تئوری همه چیز» در نقش همسر «استیون هاوکینگ‌»، دانشمند مشهور بریتانیایی نامزد کسب جایزه شده است. این نخستین نامزدی «فلیسیتی جونز» در اسکار به شمار می‌رود. وی برای ایفای این نقش در جوایز گلدن گلوب، انجمن بازیگران آمریکا و جوایز بفتا نیز نامزد کسب جایزه شده است.

استیو کرول

«استیو کرول» که بیشتر او را به عنوان یک کمدین می‌شناسیم امسال با بازی در یک نقش جدی در فیلم «فاکس کچر» نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین هنرپیشه مرد شده است. وی در این فیلم در نقش «جان دو پون»، میلیونر آمریکایی، ظاهر شده است و منتقدان هنرنمایی خیره‌کننده «استیو کرول» در این فیلم را بسیار ستوده‌اند. این نخستین باری است که «استیو کرول» نامزد کسب جایزه اسکار شده است.

«جنیفر انیستون» (کیک)؛ «جک جیلنهال» (شبگرد)؛ «دیوید اویلو» (سلما) و «امی آدامز» (چشمان درشت) از مهمترین غایبان امسال در شاخه بازیگری جوایز اسکار محسوب می شوند.

«خشم» جان تراولتا جلوی دوربین سینما

تراولتا در این فیلم مثل لیام نیسن در مجموعه فیلم «ربوده شده» وارد دنیای قهرمان بازی و اسلحه کشی می‌شود. چاک راسل برای کارگردانی فیلم تازه تراولتا انتخاب شده است. او فیلم را براساس فیلم نامه ای از ایوان گاتیر و پل اسلون کارگردانی خواهد کرد.
 
در داستان «خشم» جان تراولتا در نقش مردی ظاهر می‌شود که پس از قتل همسرش، تصمیم به خون خواهی می گیرد و اجرای قانون را در دست های خود می گیرد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که وی متوجه می‌شود با وجود مدارک بی عیب و نقص، ماموران پلیس تلاشی برای دستگیری قاتلان نمی‌کنند. بزودی این مرد عصبانی و خشمگین پی به فساد موجود در اداره پلیس و ماموران آن می برد و متوجه رابطه پنهان آن‌ها با عوامل قتل همسرش می‌شود. این مرد درکنار گرفتن انتقام خون همسر خود، دست به پاک سازی در اداره پلیس هم می‌زند.
 
منتقدان سینمایی به شباهت‌های فیلم نامه «خشم» با فیلم های اکشن چند سال اخیر لیام نیسن اسکاتلندی تبار اشاره می‌کنند و می‌گویند:«تراولتا تحت تاثیر موفقیت این فیلم‌ها، به بازی در اکشن انتقام جویانه تازه خود می‌پردازد».
 
جان تراولتا که در اواسط دهه هشتاد میلادی در چند فیلم پرفروش اکشن مثل «تغییرچهره» و «کمان شکسته» بازی کرد، در سال‌های اخیر بسیار کم کار بوده است. اهل فن «خشم» را بازگشت موفقیت آمیز او به دنیای بازیگری ارزیابی می‌کنند.

سینمای زیر زمینی برای جشنواره‌ها مهم است/برلین به تقدیر از فیلم‌های سیاسی علاقمند است

شصت و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین شب گذشته با اعطاء جایزه خرس طلای بهترین فیلم این دوره از رقابت‌ها به فیلم «تاکسی» ساخته «جعفر پناهی» به کار خود پایان داد.
 
فیلمی سیاه از فضای جامعه امروز ایران و وضعیت زندگی مردم این سرزمین که پناهی آن را به صورت مخفیانه در عین ممنوعیت فیلمسازی، با استفاده از یک موبایل ساخته و به جشنواره فیلم برلین می‌فرستد.
 
خرس‌طلای دیشب که یکی از سیاسی‌ترین جوایز برلین شصت و پنج‌ساله بود، نه به خاطر ویژگی‌های مثبت این فیلم که از جهت آشنایی با جهت‌گیری‌های مغرضانه برگزارکنندگان جشنواره قابل پیش‌بینی بود.
 
اعطاء این جایزه به فیلم جنجالی «تاکسی» انعکاس وسیعی در میان منتقدان خارجی داشت که بسیاری از آنها، از این جایزه به عنوان جشنی برای آزادی هنر یاد کرده‌اند.
 
در زیر به برخی از این گزارش‌ها اشاره می‌کنیم:
 
منتقد سینمایی روزنامه انگلیسی زبان گاردین در بخشی از گزارش خود نوشت: تصمیم برای اعطاء جایزه خرس طلا به «جعفر پناهی» باعث شده تا این دوره از رقابت‌های برلین، سیاسی‌ترین دوره این جشنواره نام بگیرد.
 
«دیتر کاسلیک»، رئیس جشنواره برلین نیز در مراسم اختتامیه گفت: به عقیده من این مسئله خیلی مهم است که در جشنواره‌‌مان چنین فیلم‌های داریم، چنین فیلم‌های سیاسی.
 
وی افزود: فیلم «پناهی» حتی پیش از شروع جشنواره مطرح بود به خاطر رکورد پناهی و به خاطر وجهه سیاسی فیلمش، جشنواره برلین همیشه دوست دارد که از فیلم‌های سیاسی تقدیر کند.
 
«پرویز جاهد»، منتقد سینمایی شبکه خبری «بی‌بی‌سی» دقایقی پس از اعطاء این جایزه در مصاحبه با این شبکه ضمن ابراز خرسندی از اعطاء این جایزه به «جعفر پناهی» گفت: کاملا انتظار چنین جایزه‌ای می‌رفت چون «پناهی» از سال 2006 میلادی که جایزه خرس‌نقره‌ای را برای فیلم «آفساید» گرفت، یکی از عزیزهای جشنواره برلین بوده است.
 
«جاهد» در ادامه پاسخ به این مسئله که برخی نسبت به اینکه حاشیه ممنوع‌الخروج بودن پناهی بر متن فیلم‌هایش سایه انداخته است، گفت: به هر حال جشنواره‌ها نسبت به حمایت از فیلمسازانی که در کشورهای خود تحت فشار یا ممنوع‌الکار هستند، احساس وظیفه می‌کنند. به خصوص فیلمسازانی چون پناهی که در سطح جهانی مطرح بوده‌اند . اینکه گرایش‌های سیاسی هم بر جشنواره‌ها حاکم است، مورد تایید من است.
 
وی افزود: توجه به سینمای زیرزمینی، سینمایی که با نظارت دولتی ساخته نشده باشد، اینها همگی مد نظر فستیوال‌ها از کن و ونیز تا برلین بوده است، به نظرم پناهی هم پس از ممنوعیتش به یک نوع سینمایی روی آورده که به آن سینمای خود بیانگر می‌گویند.
 
بنا بر این گزارش، شصت و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین 15 فوریه آغاز به کار کرد و شب گذشته با اعطاء جوایز اصلی این دوره از رقابت‌ها به کار خود پایان داد.

این کارگردان چرا فیلم نمی‌سازد؟

درباره آخرین وضعیت ساخت فیلم تازه‌اش توضیح داد: سه سال از عمرم را صرف نگارش فیلمنامه «سرو زیر آب» کرده‌ام، اما متاسفانه هنوز هیچ حمایتگری برای ساخت این فیلم نداریم.

او ادامه داد: برای نگاش فیلمنامه این اثر، به مدت یک سال تحقیقات مفصلی را انجام دادم و با بسیاری از خانواده‌های شهدای گمنام گفت‌وگو کردم و دو سال نیز صرف نگارش فیلمنامه کردم، اما همچنان منتظر عملی شدن وعده‌های حمایت هستیم اما هیچ اتفاقی در این زمینه رخ نداده است.

کارگردان فیلم‌«بیداری رویاها» یادآور شد: ماجراهای فیلم تازه‌ام به ماه‌های پایانی جنگ برمی‌گردد و لوکیشن‌های آن در اهواز‌، آبادان‌، کویر‌، روستاهای صعب العبور لرستان خواهد بود و بخشی از فیلمبرداری آن هم زیر آب انجام می‌شود.

باشه آهنگر این فیلمنامه را متفاوت‌ترین اثر خود توصیف کرد و درباره گروه بازیگران آن گفت: این فیلم برخلاف کارهای قبلی‌ام کار پربازیگری است و بیش از 20 بازیگر اصلی دارد.

او با اشاره به دیگر ویژگی‌های این فیلمنامه توضیح داد: از نکات مهم این اثر، حضور قومیت‌ها و ادیان مختلف است. یعنی فقط شهدای مسلمان را مطرح نمی‌کنیم بلکه شهدای غیر مسلمان نیز در فیلم ما جایگاه مهمی دارند بنابراین کار بسیار سنگینی است و مطمئنم مانند «ملکه» و «فرزند خاک» جریان ساز خواهد بود.

باشه آهنگر درباره حمایت‌ ارگان‌های مختلف از ساخت این فیلم گفت: تمام ارگان‌ها و کسانی که با فیلمنامه موافق بودند و قرار بود از ساخت آن حمایت کنند‌، ظاهرا شرایط مالی خوبی ندارند و من همچنان منتظرم ببینم قول‌های آنها چگونه عملی می‌شود. ضمن اینکه حتی وزارت ارشاد و سازمان سینمایی هم به ما قول حمایت از این کار را داده‌اند.

محمدعلی باشه آهنگر از جمله هنرمندانی است که تمرکز خود را بر ساخت فیلم‌های با موضوع دفاع مقدس متمرکز کرده است. دو فیلم قبلی او «فرزند خاک» و «ملکه» در جشنواره‌های فیلم فجر و جشن خانه سینما جوایز گوناگونی را به خود اختصاص داده‌اند و مورد توجه قرار گرفتند.

گیشه سینما رنگ تازه گرفت/ حضور 4 فیلم تازه نفس در چرخه اکران

با پایان یافتن سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم فجر، گیشه سینمای ایران رنگ فیلم های جدید را به خود دید. طی یک هفته گذشته چهار فیلم سینمایی اکران شده است که این فیلم ها شامل «همه چیز برای فروش» به کارگردانی امیرحسین ثقفی، «لامپ 100» به کارگردانی سعید آقاخانی، «تمشک» به کارگردانی سامان سالور و انیمیشن «جمشید و خورشید» به کارگردانی بهروز یغماییان هستند.

شما می توانید در این گزارش، از آخرین آمار فروش سینماها در تهران و شهرستان ها به تومان مطلع شوید:

 

عنوان فیلم	کارگردان	تهیه کننده	تعداد سینما	روزهای نمایش	فروش کل
همه چیز برای فروش	امیرحسین ثقفی	علی اکبر ثقفی	12	5	20000000
لامپ صد	سعید آقاخانی	محسن محسنی نسب	55	5	102000000
تمشک	سامان سالور	ساسان سالور	35	5	59500000
جمشید و خورشید	بهروز یغماییان	نادر یغماییان	14	5	12200000
چند متر مکعب عشق	جمشید محمودی	نوید محمودی	11	58	627000000
ملبورن	نیما جاویدی	جواد نوروزبیگی	27	55	1153500000
مجرد 40 ساله	شاهین باباپور	سید محسن جاهد	52	42	1066500000
رستم و سهراب	کیانوش دالوند	داریوش دالوند	20	42	160000000
گرداله و عمه غوله	نادره ترکمانی	نادره ترکمانی	38	26	58500000
روزگاری عشق و خیانت	داود بیدل	روح الله شمقدری	15	11	34800000
چهار باندی	محمد باقر خسروی	محمدعلی جامعی ندوشن	5	19	22800000

از میان فیلم های در حال اکران، فیلم هایی چون «لامپ صد» به کارگردانی سعید آقاخانی، «تمشک» به کارگردانی سامان سالور، «چند متر مکعب عشق» به کارگردانی جمشید محمودی، «ملبورن» به کارگردانی نیما جاویدی، «مجرد 40 ساله» به کارگردانی شاهین باباپور، «رستم و سهراب» به کارگردانی کیانوش دالوند و «گرداله و عمه غوله» به کارگردانی نادره ترکمانی علاوه بر تهران در شهرستان ها نیز در حال نمایش است.