مسئولین دیواندره کمی در این هوا پیاده روی کنند

با سلام و خسته نباشید خدمت یکایک آن عزیزان که به نوعی مقام و عنوان نمایندگی شهروندان را در امور شهری به عهده دارند و البته هم که تلاش آنان از نگاه مردم و رسانه¬ها دور نیست و ما خود واقفیم عمران و آبادانی در شهر دیواندره که در گذشته زیرساخت¬های شهری آن یا اصلا” نبوده  و یا هم اگر بوده بقدری جزئی است که در مقابل کوه مشکلات و معضلات امروز شهری قابل قیاس نیست. با این حال هستند مسائلی که هنوز به مشکل جدی مبدل نشده¬اند ولی در آینده نظر هر شهروند و مسافری را به خود معطوف خواهد کرد. این مسئله شاید قبلا در دوره ¬های گذشته شوراها مطرح شده باشد و البته شاید قدری هم بدان توجه شده ولی دوباره غبار فراموشی بر آن سایه افکنده است. اگر چون هزاران نفری که به هر دلیل ممکن از امکانات خودرو شخصی برخوردار نیستند و به ناچار مسیرهای کوتاه را پیاده طی می¬کنند گذرتان به پیاده¬رو کنار خیابان¬ها افتاده باشد حتما” آنچه را در پی می¬آید لمس می¬کنید.
اصلا” فلسفه وجودی پیاده¬رو چیست؟ چنانچه پیاده¬رو داشته باشیم ولی عملا” غیرقابل استفاده باشد مثل این است که چنین پیاده روی وجود ندارد. بسیاری از پیاده¬روها متاسفانه چنین است. بالاخص در خیابان امام(ره) از میدان بسیج تا ترمینال سقز و حتی در مناطقی از شهر که به اصطلاح جدید است و تازه هم در حال ساخت و سازند. جالب است بدانید که بعضی سازندگان ساختمان در کنار خیابان طوری پیاده¬رو  را مطابق میل خود  تغییر می¬دهند که انگار بخشی از مایملک شخصی آنان است. بعضی اقدام به ساخت پله و برخی هم گود برداری جهت پارکینگ و برخی هم آن را به فضای سبز مبدل کرده¬اند.
در بعضی جاها اختلاف سطح پیاده¬رو به حدی است که اگر خدای نکرده عابر پیاده¬ای به هر علت ممکن سقوط کند اگر منتهی به مرگ نشود لااقل دچار آسیب شکستگی خواهد شد. به نظرم شهرداری محترم هیچ نوع نظارتی بر این موضوع اعمال نمی¬کند یا حوزه نظارتی آن ضعیف عمل می¬کند. در هر حال وضعیت اسف¬باری که اکنون پیاده¬روها دارد از دیدگاه  هر شهروند منصفی قابل قبول نیست و یک نکته مهم اینکه اگر متوسط عمر این ساختمانهای جدید الاحداث پنجاه سال فرض گردد به این معنی است که باید تا پنجاه سال دیگر از ناهمواری پیاده روهای شهرمان رنج ببریم.
من دقیقا” نمی¬دانم شهرداری دیواندره چگونه سازندگان ساختمانهای  موجود در معابر را بر لزوم رعایت حریم پیاده رو موظف می¬کند اما در اکثر شهرها، حتی در کوچه های فرعی  به سازندگانی که اندکی سطح پیاده¬رو را به منظور ورود ماشین به داخل پارکینگ بالاتر آورده باشند پایان کار داده نخواهد شد. آنچه که اکنون بر سر پیاده رو های دیواندره می¬آید عملا با فلسفه وجودی پیاده¬رو که باید محل امن و راحتی جهت تردد عابرین پیاده باشد منافات دارد. اگر درست دقت نموده باشیم بیشتر استفاده کنندگان از پیاده رو افراد ضعیف و ناتوانی چون کودکان و افراد کهنسال هستند و گاهی هم خانم¬های خانه¬دار را می¬بینیم که به همراه کودک خود در طول مسیرش برای خرید بارها مجبور شده از پیاده¬رو به خیابان و از خیابان به پیاده¬رو نقل مکان کند . صرف نظر از اینکه ورود عابرین به خیابان برای خود آنان خطرات بسیاری به همراه دارد، حتی تردد خیابانی را هم مختل می¬کند.
دوستان گرامی و نمایندگان محترم می¬دانم که این عریضه کوتاه موجب رنجش آن بزرگواران نخواهد بود و یقین که مورد توجه واقع خواهد شد و انشاء¬ا… از این پس شاهد بهبود وضعیت پیاده¬روهای شهرمان خواهیم بود. اما به جهت اینکه مصداقی برای گفته¬های فوق ارائه شده باشد لطفا” در همین هوای خنک پائیزی در پیاده¬روهای خیابان اصلی و خیابان¬ نماز منتهی به مسجد جامع تا پشت مجتمع زرین، خیابان آزادگان، خیابان شهید رجایی(۱۶ متری) و خیابان ساحلی یا همان کمربندی که غیر از اشغال پیاده رو اقدام به چینش وسایل داخل مغازه در کنار خیابان می نمایند، کمی پیاده¬روی کنید.