خانه‌ی سینمای ایران یا خانه‌ی سینمای ایرانیان: مسئله این نیست/کی قرار است یاد بگیریم برخورد با یک مسئله‌ی فرهنگی روش فرهنگی می‌خواهد؟/جشن بیست سالگی کلاه قرمزی، دریغ از نوآوری/نخبه‌کشی فرهنگی تا کی؟

گروه فرهنگی بولتن نیوز- «خانه‌ی سینمای ایران یا خانه‌ی سینمای ایرانیان: مسئله این نیست» به گزارش خبرگزاری مهر، 8 صنف عضو خانه سینمای ایرانیان نامه‌ای سرگشاده خطاب به حجت‌الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی نوشتند. در بخشی از این نامه آمده است: وقتی خانه‌ی سینمای ایرانیان قانونی و به ثبت رسیده و صنوف قانونی خود را عضو این خانه دانستند، نیازی به برگزاری مجمع عمومی دیگری تحت عنوان خانه‌ی سینما نیست و این عمل غیر قانونی بوده و باعث از هم گسیختگی نظام صنفی و عدم همدلی و پایمال کردن اهداف صنفی که تاکنون قانونی بوده خواهد شد.


صنوف قانونی انتظار دارند با تدبیر جنابعالی بعنوان ریاست محترم سازمان سینمایی و با هماهنگی هیأت مدیره‌ی "خانه‌ی سینمای ایرانیان" یک مجمع عمومی که همه‌ی صنوف حضور دارند برگزار و هیأت مدیره جدید انتخاب شوند و ما صنوف عضو "خانه‌ی سینمای ایرانیان" اعلام می‌داریم که در هیچ مجمع عمومی غیر از آن شرکت نخواهیم کرد.

ذره‌بین فرهنگی: در اینکه خانه‌ی سینمای ایران به طور قانونی بسته شده شکی نیست. و در اینکه خانه‌ی سینمای ایرانیان نیز به طور قانونی تشکیل شده، تردیدی وجود ندارد. اما نکته اینجاست که صنوف مختلف سینمایی کشور با سلایق فرهنگی و سیاسی گوناگونی که وجود دارند، عملا در چه فضایی کنار هم نشسته و به دور از سیاست‌زدگی و سوءظن به انجام فعالیت ادامه می‌دهد. بدیهی‌ست نه خانه‌ی سینمای ایران و نه خانه‌ی سینمای ایرانیان، پتانسیل دور هم نشاندن اقشار مختلف سینمایی را ندارد و لازم است تا وزارت ارشاد و سازمان سینمایی کشور، بجای ساخت و ساز تشکل‌های مختلف فکری به حال ریشه‌ی این اختلاف‌ها بکند.

کی قرار است یاد بگیریم برخورد با یک مسئله‌ی فرهنگی روش فرهنگی می‌خواهد؟

جواد محقق، پژوهشگر پیشکسوت که نسبت به منشأ شعر معروف «علی ای همای رحمت» ابراز تردید کرده و گفته این شعر در دیوان شاعری قبل از شهریار وجود داشته است، با حجمی از مخالفت‌ها به ویژه از سوی کارشناسان و پژوهشگران تبریزی روبرو شده است.


جواد محقق، شاعر و پژوهشگر ادبی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره‌ی واکنش‌ها به اظهار تردید او نسبت به سراینده‌ی شعر «علی ای همای رحمت» که بسیاری آن را متعلق به شهریار می‌دانند، گفت: چند روز قبل در حوزه‌ی هنری جلسه‌ای برای بزرگداشت استاد شهریار برگزار شد و من این مسئله را آنجا مطرح کردم. البته نه به عنوان طرح قضیه، بلکه از حیث طرح یک پژوهش ادبی و به دوستانی هم که از حرف‌های من رنجیده بودند، گفتم باید اجازه بدهند کار پژوهشی آن انجام شود. با باد کردن در رگ‌های گردن، این مسئله حل نمی‌شود!

ذره‌بین فرهنگی: اصلا قرار نیست ما در اینجا اضهار نظر کنیم که آیا حق با آقای محقق است یا با طرفداران شهریار. بلکه قرار است اینجا از همه‌ی آنهایی که به نوعی درگیر این قضیه شده‌اند بخواهیم تا روش علمی و اخلاقی اعلام یک موضوع و برخورد با آنرا رعایت کنند. همان‌طور که منطق حکم می‌کند و بارها نیز در بیانات رهبر انقلاب منعکس شده، لازم است ما دقت کنیم تا با یک مسئله‌ی فرهنگی به طور فرهنگی برخورد کنیم و از تبدیل آن به یک مسئله‌ی شخصی، قبیلگی، سیاسی و یا قشری جلوگیری نماییم.

جشن بیست سالگی کلاه قرمزی، دریغ از نوآوری

به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری تشریح برنامه‌های شبکه‌ی دو سیما در نیمه‌ی دوم سال جاری در حال حاضر در این شبکه برگزار می‌شود. علی زارعان مدیر گروه کودک و خردسال این شبکه‌ از برگزاری یک نشست با حمید مدرسی و حمید جبلی از سازندگان مجموعه‌ی "کلاه قرمزی" برای ساخت ادامه‌ی این مجموعه در نوروز 93 خبر داد.


 وی همچنین گفت: ما از 15 تا 21 مهر هفته کودک را در شبکه‌ی دو برگزار می‌کنیم که در این هفته، برنامه‌های شاد و مفرحی برای بچه‌ها خواهیم داشت. از برنامه‌های جالب ما برای این هفته‌ی برپایی جشن تولد 20 سالگی کلاه قرمزی است.

ذره‌بین فرهنگی: به قول مدیران سیما الان بیست سال است که شخصیت کلاه قرمزی خلق شده و از تلویزیون گرفته تا سینمای ما و حتی شبکه‌ی رسانه‌های تصویری را پشتیبانی کرده است. حتی مخاطبان گسترده‌ای هم داشته و از کودک و نوجوان گرفته تا بزرگ‌سالان را مشغول خود ساخته. چند سال اخیر هم که در اعیاد ملی و مذهبی مهمان خانه‌های ماست. اما سوالی که اینجا مطرح است این است که تا کی قرار است از ظرفیت رو به اتمام کلاه قرمزی با همه‌ی شخصیت‌های جانبی که در اطرافش خلق شده بهره‌برداری کنیم؟ به عبارت دیگر، تا کی قرار است رسانه‌ی ملی ما از مایه بخورد و برپایه‌ی برنامه‌های جواب داده شده، برنامه‌سازی کند؟ چرا در این بیست سال که شخصیت کلاه قرمزی ما را مشغول خود کرده، حتی یک شخصیت عروسکی موفق دیگر که بتواند ادامه‌ی حیات نمایشی بدهد خلق نشده؟ به نظر می‌رسد بهتر است در کنار تقدیر از بر و بچه‌های کلاه قرمزی، از آنها پرسید که چرا شرایط برنامه‌سازان ما به سمتی رفته که در کار آنها، تکرار و تقلید جای نوآوری را گرفته است؟

نخبه‌کشی فرهنگی تا کی؟

علی عمرانی - بازیگر باسابقه تئاتر و رادیو - امروز (30 شهریور ماه) از ادامه‌‌ی فعالیت در رادیو استعفا داد. این هنرمند در مطلب کوتاهی که در اختیار سرویس تلویزیون و رادیو خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، قرار داده دلایل کناره‌گیری‌اش را از فعالیت در رادیو اعلام کرده است.



نوشتار علی عمرانی به شرح زیر است: «مدیریت مرکز هنرهای نمایشی رادیو با همدستی بله قربان‌گوها آنچنان اهانت‌های آشکار و پنهانی نسبت به نخبگان نمایش رادیویی روا داشته که زنگیان مست و بی‌مایگان ارج و قرب پیدا کرده‌اند و اکثریتی عاشق و کار بلد، همراه با خیل مخاطبانشان به حاشیه رانده شده‌اند. رادیو خانه من است، ناگزیر به ترک خانه می‌شوم. با تأسف علی عمرانی 30 شهریور 1392»

ذره‌بین فرهنگی: این اولین باری نیست که نخبگان فرهنگی و هنری ما با سوء مدیریت‌های انجام گرفته از فضای کاری‌شان زده شده و به انزوا کشیده می‌شوند. البته با استمرار مدیریت این نوع از مدیران فرهنگی، بعید است که به این زودی‌ها چنین معضلی برطرف شود. تنها باید امید داشت که علی عمرانی‌ها بیشتر از این طاقت داشته و بخاطر مردم هم که شده، جا را خالی نکرده تا از سر مقاومت ایشان هم که شده، عملکرد مدیران غیرفرهنگی حاکم بر عرصه‌ی فرهنگ بهبود پیدا کند.