درحالیکه ایران برای استقبال از رئیس جمهور جدید که بیشتر متمایل به مذاکره با غرب بر سر برنامه انرژی هسته ای این کشور است آماده می شود، آیپک و متحدان کنگره ای این لابی اسرائیلی تلاش می کنند تا هر گونه پیشرفت دیپلماتیک را به تعویق بیاندازند
گروه بین الملل - تیم قدرتمند لابی اسرائیل خواستار تحریم های بیشتر علیه ایران و ادامه کمک های نظامی آمریکا به مصراست - و کنگره موظف به اطاعت از آنهاست. کمیته آمریکایی امور عمومی اسراییل (آیپک) طی هفته گذشته، اولویت های قانونی خود را در خصوص سیاست آمریکا در خاور میانه از طریق کنگره مطرح می کند.
به گزارش بولتن نیوز، درحالیکه ایران برای استقبال از رئیس جمهور جدید که بیشتر متمایل به مذاکره با غرب بر سر برنامه انرژی هسته ای این کشور است آماده می شود، آیپک و متحدان کنگره ای این لابی اسرائیلی تلاش می کنند تا هر گونه پیشرفت دیپلماتیک را به تعویق بیاندازند. مجلس نمایندگان دیروز لایحه جدیدی تصویب کرده تا صادرات نفت ایران را بکلی متوقف کند. تعداد انگشت شماری از نمایندگان کنگره هم هستند که به حامیان اقدامات آیپک در کنگره انتقاد می کنند و می گویند که تصویب این لایحه ، به قول ام جی روزنبرگ ، نوعی "حمله پیشگیرانه" علیه رئیس جمهور جدید ایران است. اما همین افراد هم کاری در جهت منصرف کردن مجلس صورت ندادند و سرانجام این لایحه با آکثریت آرا ( 400 موافق و20 مخالف) تصویب شد.
رای مجلس با استراتژی نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، همراه شد تا چرخ تحریم ها همچنان بچرخد و پیش برود، مقدمات جنگ فراهم شود و تمام کسانی را به باد سخره بگیرند که معتقدند حسن روحانی، رئیس جمهور جدید ایران، یک فرصت دیپلماتیک جدید را پیش روی همگان قرار داده است. همانطور که نتانیاهو در برنامۀ رو در رو با ملت در شبکۀ CBS ، ماه گذشته گفت: "شما باید تحریم ها را محکم تر کنید و به ایران بفهمانید که نمی تواند از این مخمصه رهائی یابد. و آنها باید بدانند چنانچه تحریم ها موثر واقع نشود ، شما برای اقدام نظامی آماده هستید ، این تنها چیزی است که توجه آنها را جلب می کند ".
آنطور که روزنبرگ به ما یادآوری می کند این مصوبۀ مجلس اولین لایحۀ تحریم ها نیست که بر سر ایران آوار می شود. آیپک سال هاست که سرگرم تهیۀ پیش نویس لوایح گوناگون علیه ایران است و مجلس نمایندگان و سنا هم سالهاست که تحریم های مورد نظر آیپک را علیه ایران تصویب می کنند. آنها کاری جز مجازات مردم ایران انجام نمی دهند. با اینهمه، اگر این تحریم ها "موثر" واقع می شد که دیگر لازم نبود تا آیپک به دنبال تصویب تحریم های جدید علیه این کشور باشد و ایران باید درمورد مسئله هسته ای خود سال ها پیش تسلیم خواسته های اسرائیل می شد.
در مصرهم، وضع به همین منوال بود: آیپک به آنچه که می خواست رسید. کودتای نظامی مصر در ماه ژوئن باعث شد تا بسیاری از صاحب نظران به بحث پیرامون این موضوع بپردازندکه آیا دولت اوباما باید 1.3 میلیارد دلار کمک نظامی امریکا، که همه ساله به مصر داده می شود را قطع کند یا خیر. اما کوچکترین احتمالی دیده نمی شد که دولت اوباما دست به چنین کاری بزند- و شک نیست که اسرائیل دلیل اصلی این کار است. بنابراین، هنگامی که سناتور رند پل در هفتۀ جاری اصلاحیه ای را برای تغییر مسیر کمک های آمریکا به مصر مطرح می کند و می گوید که این مبلغ بهتر است صرف پروژه های زیربنایی کشور شود، طرح وی به سرعت در نطفه خفه می شود و سناتورهای مخالف این اصلاحیه به خواست آیپک و اصرار دولت اسرائیل استناد می کنند و می گویند که کمک های نظامی به مصر نباید متوقف شود.
پشتیبانی از امنیت اسرائیل از سوی پنج سناتور شنیده شد که در مخالفت با اصلاحیۀ مذکور سخن گفتند: سناتور رابرت منندز- دمکرات، باب کورکر- جمهوریخواه، جیم این هاف- جمهوریخواه، لیندزی گراهام- جمهوریخواه، و جان مک کین- جمهوریخواه، که حتی با پل در مورد اینکه کدام گروه از آمریکایی ها با اقتدار به نفع اسرائیل سخن می گویند مشاجره کرد.
وبسایت علی غریب این مشاجره افشاگرانه را از نزدیک دنبال کرده است:
این هاف، اولین سخنران، بانگ برآورد که : "اگر شما اندکی حس نزدیکی نسبت به دوستان خوب امریکا ، یعنی بهترین دوست ما در خاور میانه که همان اسرائیل باشد، داشته باشید، دیگر نمی توانید این اصلاحیه را تایید کنید." او گفت: " تمامی منافع اسرائیل در خطر است." و تا انتها به این نتیجه رسید که :" ما نمی توانیم با دوستان خود در اسرائیل و سایر متحدانمان در خاورمیانه چنین کاری بکنیم.
" سپس منندز یکی از آن ارجاعات معروف خود به موضوع امنیت آمریکا را مطرح کرد و گفت که مجلس سنا باید "ملاحظات امنیت ملی ایالات متحده و متحد اصلی خود، اسرائیل را همواره مد نظر داشته باشد." وی سپس، این ملاحظات و نگرانی ها را– دستکم از دیدگاه اسرائیل - به تفصیل شرح داد و گفت: "وقتی صدها تونل و راه های زیر زمینی در صحرای سینا توسط افراط گرایان برای ارسال سلاح به غزه و حمله به اسرائیل مورد استفاده قرار می گیرد، می توان گفت که موضوع کاملا امنیتی است و پای جان آنها در میان است ."
و سناتور لیندزی گراهام نیز بر این واقعیت تأکید کرده که آیپک با قطع کمک های نظامی آمریکا به مصر مخالف است. آنگونه که علی غریب توصیف می کند ، گراهام گزارش کنگره را به نامه ای نسبت می دهد که آیپک در مورد اصلاحیۀ پل و خطاب به سناتورها نوشته، که می گوید:
هدف ما از نوشتن این نامه ابراز نگرانی از تصویب احتمالی اصلاحیۀ پل به لایحۀ تخصیص بودجه وزارت حمل و نقل، اسکان و توسعه شهری (HUD) است که کمک های نظامی و فروش تجهیزات به مصر را قطع می کند. ما در این شرایط موجود، به هیچ عنوان از قطع کمک ها به مصر حمایت نمی کنیم، زیرا معتقدیم که این کار می تواند بی ثباتی در مصر را افزایش دهد و منافع مهم ایالات متحده را تضعیف کرده و بر سرنوشت متحدمان اسرائیل اثر منفی بگذارد.
علل مهم دیگری هم درکار است که نشان می دهد چرا ایالات متحده نمی خواهد کمک به مصر را قطع کند. جریان پول از سوی مصر، سود شرکت های اسلحه سازی در آمریکا را تضمین کند، و کانال سوئز- که در انتقال نفت نقشی به شدت حیاتی دارد - در عین حال برای نیروی دریایی ایالات متحده ، مکانی است که در آن قدرت نمایی می کند و می تواند از آنجا به ایران چنگ و دندان نشان دهد و به این کشور ضربه بزند.
همه این نگرانی ها - کانال سوئز، قراردادهای فروش تسلیحات و اسرائیل – به خوبی نشان می دهد که چرا ، وزیر امور خارجه جان کری در هفته جاری گفت که ارتش مصر قدم به عرصۀ "بازگرداندن دموکراسی " گذارده است با این که اظهارات کری نا بجا و مغایر با مصلحت بوده- قرار نیست که ایالات متحده به صراحت بگوید که از کودتا حمایت می کند – اما این اظهارات بی شک مبین جهانی موازی هستند که مقامات ایالات متحده همواره در آن زندگی می کنند.
بنابراین نیروهای نظامی و امنیتی مصر این پیام را دریافت کرده اند که سرکوب اخوان المسلمین هیچ عواقبی برای آنها در پی نخواهد داشت. آنها محمد مرسی، رئیس جمهوری سابق مصر را ، بازداشت کرده اند، حامیان اخوان المسلمین را طی دو کشتار جمعی به قتل رسانده اند ، و در حال حاضر هشدار می دهند که با تحصن طولانی مدت اسلام گرایان در اعتراض به اقدامات نظامی، برخورد خواهد شد. به زودی باید شاهد خونریزی بیشتری باشیم، که حاصل کمک های نظامی آمریکاست، کمک هائی که با پشتیبانی ، آیپک و اسرائیل همچنان ادامه خواهد یافت.