شهلا عطا، یکی از دو نامزد زن در انتخابات ریاستجمهوری افغانستان میگوید، اگر پیروز شود 20 درصد کرسیهای کابینه را به زنان اختصاص میدهد. او میخواهد در افغانستان به مردسالاری پایان دهد و توجه بیشتر به زنان صورت گیرد.
شهلا عطا، یکی از دو نامزد زن در انتخابات ریاستجمهوری افغانستان معتقد است كه تا وقتیکه دولت، دولت مردمی نباشد و با انتخاب مردم روی کار نیاید و به مردم علاقه و باور نداشته باشد، امنیت هیچ گاهی در افغانستان برقرار نخواهد شد. او نگاه روشني به طالبان دارد و بر اين باور است كه ميتواند با اعضاي اين گروه صحبت كند. عطا مانند رئيسجمهوري كنوني افغانستان به حضور نيروهاي خارجي نگاه نميكند و ميگويد كه وقتی پلیس و اطلاعاتي قوی داشتیم که قادر به پاسبانی از سرزمين افغانستان باشد، آنگاه به خارجیها نيازي نيست. پس به آنها میگوئیم، thank you so much (خیلی ممنون) حالا بفرمایید و بروید.
به گزارش ايلنا، شهلا عطا در گفتوگو ویژه با پايگاه خبري «بيبيسي»، درباره برنامه خود برای برقراري تامین امنیت در افغانستان گفت؟
ـتا وقتیکه دولت، دولت مردمی نباشد، با انتخاب مردم روی کار نیاید، مردم علاقه و باور نداشته باشند، امنیت هیچ گاه در افغانستان برقرار نخواهد شد. امنیت و اقتصاد با هم پیوسته است، نه اقتصاد ما خوب میشود و نه امنیت ما. بیامنیتی ناشی از بیکاری است. ما تقریبا دو میلیون معتاد مواد مخدر داریم؛ ما از دانشگاه کابل ۱۲۰ هزار فارغ التحصیل داریم، اینها در اثر بیکاری یا به القاعده پیوستهاند تا پولی برای خانوادههای خود تامین کنند، یا اینکه معتاد مواد مخدر شدهاند. اگر شخصی معتاد باشد، دست به هر کاری میزند و میتواند سبب نا امنی شود.
شما در مورد مشکلاتی صحبت میکنید که همه افغانها دربارهاش میدانند، ولی چه راهکاری را برای تامین امنیت پیشنهاد میکنید؟
ـ راه مذاکره با طالبان. منظور من طالبان افغانی است نه طالبانی که از چچن آمدهاند یا از جایی دیگر. من با آنها کاری ندارم، آنها القاعده هستند. اما طالبانی که بچههای این خاک هستند، اگر این طالبان به صندوقهای رای رفتند و در انتخابات شرکت کردند، حکومت انتخابی واقعی بهوجود آمد، فکر نمیکنم که دیگر اصلاً نا امنی وجود داشته باشد.
شما چقدر مطمئن هستید که طالبان حاضر شوند و بیایند با رئیسجمهوری زن کار کنند. در حالیکه در دوره طالبان زنان حق بیرون رفتن از خانه، تحصیل و کار را نداشتند.
ـفکر نمیکنم. چرا که در میان طالبان همان وقت هم مخالفتهایی نبود. اصلا وقتی ما طالب میگوئیم؛ طالب يعني طلبکننده علم قرآن.
از آن میگذریم، کسانیکه امروز عملا علیه نظام میجنگند، به اینها چه میگوئید؟
ـاینها بدخواه دولت كنوني هستند. بدخواه شهلا عطا نیستند. شهلا عطا یک مادر است. در آمریکا تغییر آمد؛ خوب ما خود را با آنها مقایسه نمیکنیم. اما میخواهیم کشوری که مردسالار بوده، زن سالار شود. حداقل دست شهلا عطا به خون آلوده نیست. دست مادران به خونآلوده نیست. مادر با اولاد خود مهربان است، به خانواده و شوهرش وفادار است، همانگونه كه به ملت و فرزندش وفادار است. این کشور خانه زنان است.
یکی از شرایط اصلی طالبان برای پیوستن به روند صلح خروج نیروهای خارجی از افغانستان است. آیا شما با این شرط طالبان موافقید؟
ـمن با شرط هيچ فردي موافق نیستم. وقتی دولت میسازم و شهلا عطا رئیسجمهوری باشد، موافقتی که خواهم داشت فقط با مردم افغانستان است و اینکه آنها چه میخواهند؛ نه اینکه خارجیها چه میخواهند. اگر طالبان که خود را افغان و برادر ما میخوانند، میخواهند به این سرزمین بیایند و خدمت کنند، بدون شک باید بیایند. ما خارجیها را تا آخر در اینجا نگه نمیداریم. آنها خود هم نمیخواهند اینجا باشند. وقتی اردو، پلیس و اطلاعاتي قوی داشتیم که قادر به پاسبانی از سرحدات افغانستان باشد، آنگاه ما به خارجیها نيازي نداریم. به گفته خودشان به آنها میگوئیم، thank you so much (خیلی ممنون) حالا بفرمایید و بروید. دنیا به مردم افغانستان میگفتند تروریست، حالا بیایند ببینند که افغانها چقدر شهامت دارند. وقتی برادرانم بپذیرند، پس یک افغان واقعی هستند. بچه این خاک هستند. بچههای من هستند. وقتی نمیپذیرند، پس این کیست که نمیپذیرد؟ حتما القاعده است که نمیپذیرد. من قبلا گفتم که القاعده را قبول ندارم.
ظاهرا این طرح شما از همین حالا ناکام است؟
ـانشالله موفق است. چرا موفق نباید باشد. چرا طالبان نظر یک مادر را نپذیرد؟ وقتی یک مادر مبارزه کرد؛ مادر به میدان آمده و از آنان خواهش میکند كه بیایید و به آبادی وطنتان کمک کنید. امنیت مملکتتان را خودتان تامین کنید، مكتبهايتان را خودتان بسازید تا دنیا ببینند.
میدانید که یکی از عوامل ناامنی در افغانستان موجود فقر است. آیا برنامهای برای ریشهکن کردن فقر دارید؟
ـما باید بهصورت فوری برای افراد بیکار زمینه کار پیدا کنیم. ما معادنی داریم، اما استخراج معادن ما را متاسفانه به کسانی دادهاند که کارگران را از خارج می آورند.
بهعنوان کاندیدای زن چه برنامهای برای بهبود وضعیت زنان دارید؟
ـزن افغان همیشه تحت استثمار بوده است؛ سالها و هزاران سال. هیچ وقت زن افغان را در عرصه سیاست راه ندادند. اگر زن افغان به میدان سیاست رفته، کارهایی شده که از اینکار هم دست بکشند. کدام کرسی بالایی به زن افغان دادند و دیدند که زن افغان فعالتر از مردان نيست؛ ولي باز نخواستند که زن افغان را ابقا کنند. من مشارکت عمومی زنان را میخواهم. البته کار باید به اهل کار داده شود. من نمیگویم که تمام اعضای کابینه مرا زنان تشکیل خواهند داد.
اگر در انتخابات پیروز شوید، چند درصد کابینه شما را زنان تشکیل خواهند داد؟
ـشاید20 درصد.
فکر نمیکنید 20 درصد کم است؟ وقتی میگوئید نیمي از جامعه را زنان تشکیل میدهند؟
ـبله. آنان نیمي از جامعه هستند. اما متاسفانه 80 تا 85 درصد مردم ما بیسوادند و تعداد زیادي از آنان را زنان تشکیل میدهند. بیشتر کوششم در عرصه معارف، تحصیلات عالی برای تمام جوانان افغانستان و بهويژه برای زنان خواهد بود تا سطح دانش آنان بالا برود و فکر میکنم همه کمبودهایی که داریم، ناشی از بیسوادی است.