شکست سیاست های منطقه ای ترکیه / این کشور بازیگر مهمی نیست

این دیدگاه از ابتدا توسط احمد داوود اوغلو که در ماه می سال 2009 به عنوان وزیر امور خارجه ترکیه منصوب شد، دامن زده شده است. وی از آغازین روزهای فعالیّتش به تشویق سیاست "عدم وجود هرگونه مشکلی با همسایگان" پرداخت. این سیاست همچنان به کار خود ادامه می داد تا آنجا که آنکارا خود را وارد بازی اسرائیل و سوریه کرد.

ترکیه در امر برقراری روابط دیپلماتیک با رژیم صهیونیستی هرگز موفق نبود و اختلافش با این رژیم اطمینانی ایجاد کرد که ترکیه نمی تواند در روند برقراری صلح در منطقه بازیگر خوبی باشد. در موضوع سوریه نیز ترکیه با این کشور به گونه ای عمل کرد که بشار اسد دشمن خونین داوود اوغلو و رجب طیب اردوغان شد.

سیاست های غلط ترکیه در سوریه به گونه ای بود که این کشور از سوی جمع کثیری متهم به "بخش عمده مشکلات سوریه" شد؛  زیرا ترکیه به جای آنکه با اتخاذ یک راه حل مسالمت آمیز به اکثریت مردم کمک کند، نزاع های فرقه ای را در سوریه تشدید کرد.

ترکیه، همسایه نامهربان و هم پیمان بی فایده ای برای سوریه بود. ترکیه با جانبداری بی جا از سنی مذهب های سوریه، بخش علویون، مسیحیت و اقلیت کردها را نادیده گرفت. همچنین از دیگر اقدامات ناشایست دولت اردوغان، انتقال شبه نظامیان خرابکار و معارض با دولت سوریه و دخالت در امور داخلی عراق بود.

ترکیه نه تنها به لحاظ دیپلماتیک با سوریه به مماشات پرداخت، بلکه با قطر اتحادی را تشکیل داد که از طریق کمک های مالی و مجهز کردن شورشیان به انواع سلاح های گرم، گروه های اسلام گرای افراطی معارض با بشار اسد همچون النصره سوریه که با القاعده ارتباط هایی دارند را حمایت کرد.