کد خبر: ۱۲۵۳۹۳
تاریخ انتشار:
با انشاءالله و ماشالله گفتن اقتصاد ایران هیچگاه سروسامان نخواهد گرفت

واکنش رئیس مرکز تجارت جهانی ایران به ممنوعیت صادرات پسته

اینکه آقایان برای رفع گرانی مرغ و دهها کالای دیگر صادرات آنها را به یکباره ممنوع میکنند و یا در یک جلسه ای یک مرتبه هوس میکنند که صادرات پسته را مثلاً ممنوع کنند تا انشاءالله قیمتها پایین بیاید و وضع بازار در آستانه نوروز شاید بهتر شود
به گزارش صفحه اقتصادی بولتن نیوز به نقل از روابط عمومی مرکز تجارت جهانی ایران،اینکه آقایان برای رفع گرانی مرغ و دهها کالای دیگر صادرات آنها را به یکباره ممنوع میکنند و یا در یک جلسه ای یک مرتبه هوس میکنند که صادرات پسته را مثلاً ممنوع کنند تا انشاءالله قیمتها پایین بیاید و وضع بازار در آستانه نوروز شاید بهتر شود! کار اصولی و صحیحی نیست، در کجای دنیا برای اقتصاد کشور بزرگی همچون ایران در یک جلسه یکی دو ساعته آنهم بدون برنامه و فقط به پشتوانه شاید و بایدها و یا انشاءالله و بامید خدا، تصمیم گیری میکنند؟


                                                    

محمدرضا سبزعلیپور ریاست مرکز تجارت جهانی ایران در جمع مدیران عضو مرکز جامع صادراتی ایران گفت: زمانیکه میخواهم یک موضوع انتقادی را مطرح کنم و راجع به مشکلات موجود در کشورصحبت نمایم خودم بیش از همه ناراحت و دردمند میشوم و اگر چشمانم را بسته و از کنار مشکلاتی که خود منشاء آنها هستیم بگذرم بیش از پیش ناراحت و از خود متنفر میشوم پس امیدوارم همه دوستان و عزیزانی که مورد حمله زبان انتقادی بنده قرار میگیرند مرا عفو نمایند.

علیپور اظهار داشت: اوایل انقلاب یعنی سال 58 بیاد دارم که برخی از اساتید دبیرستان در سر کلاس درس به شاگردان می گفتند که اقتصاد ایران در زمان طاغوت هیچگاه رشد نکرده و کشوری عمدتاً وارداتی و مصرف کننده و صنایعی در حد مونتاژ قطعات برای ما به ارمغان گذارده اند که اقتصاد ایران پس از پیروزی انقلاب از زیر سلطه استکبار جهانی خارج و شکوفا خواهد شد و همین موضوع مردم ما را نیز خوشحال کرده و بمنظور تحقق این مهم از هیچ کوششی فرو گذار نبودند.

وی با اشاره به آغاز جنگ تحمیلی می افزاید: یکسال و اندی پس از پیروزی انقلاب، کشور و مردم بطور ناخواسته درگیر جنگی طولانی و ویرانگر شدند که همین موضوع تا اوایل سال 68 اقتصاد کشور را در حالت کما فرو برده بود اما پس از این تاریخ رفته رفته فعالیتهای عمرانی، سازندگی و اقتصادی آغاز گردید و بنظر میرسید که ظرف چند سال آینده تمامی خلاء های گذشته پرشده و اقتصاد ایران در عرصه جهانی حرفی برای گفتن خواهد داشت، اما بیش از بیست سال از آن تاریخ میگذرد و متأسفانه اقتصاد ما هنوز پله های اول ترقی را طی میکند و هیچ زمان و برنامه مدونی برای رشد و شکوفائی آن ترسیم نشده است. این در حالیست که کشور چین کمونیست با آن وضعیت بسته و عقب ماندگی سیاسی و اقتصادی بعد از سال 68 رو به آزاد سازی اقتصاد آورد و هماکنون بیش از 15سال است که نبض اقتصادی جهان را در دست خود گرفته، یعنی حدوداً 10 سال پس از آزاد سازی اقتصاد به این مرحله و قدرت  دست یافته است.


وی افزود: در کشور ما هیچ فعال اقتصادی نمیتواند برنامه بلند مدتی را در خصوص فعالیتهای تولیدی، تجاری و سرمایه گذاری خود داشته باشد و بقول معروف اصلاً نمیداند که آیا فردا صبح همین روند و قوانین امروز حاکم خواهد بود یا اینکه همه پنبه ها رشته خواهد شد و نوعی بلاتکلیفی بر ایشان مستولی میباشد. درحال حاضر نزدیک به سی و پنج سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران میگذرد و گردن طاغوت و طاغوتیان نیز شکسته شده است اما سؤال اصلی اینجاست که چرا پس از سپری شدن این همه سال باز هم دچار مشکلات اقتصادی شدیدتری بوده و دست فعالان اقتصادی را برای فعالیت تجاری و صنعتی باز بسته ایم؟. اینک که در آستانه سال1392میباشیم ملاحظه بفرمائید که چه کسی و یا کدام وزارتخانه وسازمانی متولی سر و سامان دادن اقتصاد ایران میباشد؟ باور بفرمائید که خود دولت هم دقیقاً نمیداند که چه دستگاهی متولی رفع مشکلات و تنظیم اقتصاد ایران است!!. وزارتخانه های اقتصاد، صنعت، معدن و تجارت، کار و تعاون، جهاد کشاورزی، نفت، نیرو، ارتباطات و فناوری اطلاعات، راه و شهرسازی و.... همچنین بانک مرکزی همگی خود را دخیل و سرپرست شکوفائی اقتصاد ایران میدانند و هر روز قوانین نانوشته ای را بدون هماهنگی هم آماده و به خورد فعالان اقتصادی میدهند که همین امر موجب شده تا چرخهای اقتصاد ایران یکی رو به جلو، دیگری برعکس چرخیده و چرخهای دیگر نیز ثابت بمانند! اما موقعیکه دنبال مصبب خرابی و مابسامانی اقتصاد میگردیم متأسفانه هیچکس مسئولیت عواقب تصمیمات خود را برعهده نگرفته و خرابی کار را با شهامت تمام به گردن وزارتخانه و یا وزارتخانه های دیگر می اندازد.          


 علیپور ضمن اشاره به نبود قوانین مدون و بلند مدت میگوید: متأسفانه نمایندگان محترم مجلس نیز از این وضعیت خسته شده و به تصویب قوانین مقطعی و روزمره اکتفاء میکنند که همین امر، فعالیتهای اقتصادی را سختر و پیچیده تر کرده است. بطور مثال سالها پیش ورود خودرو به کشور آزاد بود که به یکباره و بمنظور حمایت از تولیدات داخلی واردات خودرو چند سالی ممنوع شد. اما دوباره واردات خودرو آنهم با اعمال تعرفه 100% واردات خودرو و به  بهانه تشویق خودروسازان داخلی جهت ارتقاء سطح کیفی تولیدات و رقابت با نوع خارجی مجدداً آزاد شد و بعدها تعرفه واردات 90% شد اما یکسال بعد، وقتیکه نمایندگان محترم مجلس تعرفه ورود خودرو را 70% مصوب نمودند با آنچنان اعتراضی از طرف مثلاً خودروسازان روبرو شدند که سریعاً مصوبه خود را تغیر داده و مجدداً تعرفه را به حدود 100% باز گرداندند و هماکنون نیز بدلیل وجود تحریمهای خارجی و از همه مهمتر تحریمهای خود اعمال کرده، دوباره ورود خودرو به کشور را با مشکل رو برو کرده و همین امر گرانی بی ضابطه و وحشتناکی را بر خودروهای تولید داخلی حاکم کرده است. از خودرو که بگذریم به کالاهای دیگری همچون برنج، شکر، گوشت و مرغ و صدها قلم دیگر برمیخوریم که به چنین سرنوشتی دچار شده اند. شما ببینید دورانی نه چندان دور در بحث برنج چند سازمان و وزارتخانه ورود پیدا کرده و یکروز ورود آنرا ممنوع و روز دیگر آزاد کردند و دست آخر هنوز هیچکس متوجه نشده که بالاخره چه تصمیمی در آن زمان گرفته شد؟. واردکنندگان قدیمی بیاد دارند که سالها پیش جهت ورود کالا، علی الخصوص کالاهای صنعتی همه واردکنندگان میبایست پروفرماهای خود را به تأیید مراکز تهیه و توزیع کالا رسانیده و گواهی عدم ساخت را از وزارتخانه های صنایع و صنایع سنگین دریافت مینمودند که خوشبختانه سالها پیش این سیکل و روند در واردات منسوخ شد و از آن تاریخ به بعد کارها بهتر و روانتر از گذشته انجام میشد، حال در سال 1389 آقایان مجدداً دنده عقب زده و اخذ گواهی عدم ساخت را برای واردات برخی ازکالاها الزامی کردند و یا به یکباره ورود صدها قلم کالا را ممنوع اعلام نمودند. دوباره در سال جاری همین محدودیت ها را اینبار به بهانه کمبود ارز مصوب کردند، بالاخره شما بنده را کمک کرده و بفرمائید که واردکننده و یا فعالان اقتصادی چه کار باید بکند و اگر مغز فعالان اقتصادی ایران را به کامپیوتر تشبیه کنیم باور بفرمائید که تا به امروز همگی هنک کرده و دیگر قادر به کار نبودند که باز هم احسنت و مرحبا به فعالان اقتصادی ایران که هنوز پا بر جا ایستاده اند.

وی اظهار داشت: یکی از مهمترین دلایلی که تحقق خصوصی‌سازی و رشد اصولی اقتصاد را کند و ضعیف كرده است عدم قبول دولت و برخی از دولتمردان به کاهش تصدی‌گری خود و واگذاری امور اجرائی به بخشهای خصوصی است که به هیچ عنوان حاضر نبوده و نیستند تا فقط نقش سیاستگذاری خود را عهده دار باشند لذا دخالتهای وقت و بی‌وقت دولت در امور اجرایی اقتصاد و صدور دستورات گوناگون موجب شده است تا مدیران و دست اندرکاران اقتصادی کشور در حالت بلاتکلیفی به سر برده و از برنامه فردای خود بی خبر باشند.

وی با اشاره به اخذ تصمیمات لحظه به لحظه و صدور دستورات تکلیفی دولت طی یکسال گذشته درخصوص مسائل ارزی، پولی و بانکی، کنترل گرانی و تورم و .... تنظیم بازار تصریح کرد: صدور دستورات لحظه ای و احساسی و همچنین دخالتهای دولتمردان غیر مسئول در عرصه اقتصاد موجب بروز مشکلات عدیده در جامعه و مانع بزرگی در رشد و شکوفایی اقتصاد ‌شده است. در اقتصاد آزاد، رقابت سالم و عرضه و تقاضا است که تنظیم کننده امور اقتصادی است نه دستورات و دخالتهای دولت. لکن همین دستورات تکلیفی اخیر دولت در کنار تحریمهای خارجی موجب شده تا شبکه بانکی و مؤسسات پولی و اعتباری کشور، بازار ارز و کالا در حالت کما و رکود همراه با افزایش گرانی و تورم فرو رفته و از فعالیت طبیعی و منظم خود دور شوند لکن اینگونه مدیریت و تصمیم سازی باعث شده تا شبکه اقتصادی کشور رفته رفته زمین گیرشود.

ریاست مرکـز تجارت جهانی ایـران ضمن تأکید بر اینکه هر از چندگاهی دولت محترم بمنظور توجیه نقاط ضعف و کم کاری‌مسئولین دولتی در بخشهای مختلف اقدام به انجام آزمون‌هایی در سایر بخش‌های کشور می‌كنند گفت: مردم تجربه شکست و ناموفق بودن غالب اقدامات مقطعی و آزمونهای غیر بنیادی دولت را فراموش نکرده‌اند لکن اوضاع نابسامان

 

اقتصادی کشور را نمیتوان با اعمال شیوه آزمون و خطا سر و سامان داد. اینکه آقایان برای رفع گرانی مرغ و دهها کالای دیگر صادرات آنها را به یکباره ممنوع میکنند و یا در یک جلسه ای یک مرتبه هوس میکنند که صادرات پسته را مثلاً ممنوع کنند تا انشاءالله قیمتها پایین بیاید و وضع بازار در آستانه نوروز شاید بهتر شود! کار اصولی و صحیحی نیست، در کجای دنیا برای اقتصاد کشور بزرگی همچون ایران در یک جلسه یکی دو ساعته آنهم بدون برنامه و فقط به پشتوانه شاید و بایدها و یا انشاءالله و بامید خدا، تصمیم گیری میکنند؟

مع الوصف هدف اینجانب از طرح این مسائل خرده گرفتن به مسئولین محترم و نادیده گرفتن برخی از کارهای مثبت نیست بلکه نیت بنده فقط اطلاع رسانی و انتقاد سالم در جهت اصلاح امور میباشد زیرا به اعتقاد بنده اگر تحریمها و مشکلات تحمیل شده از خارج ما را از پا در نیاورد مطمئناً سوء مدیریتها، عدم هماهنگی مسئولین و اختلافات آنها با هم کشور را دچار مشکل خواهد نمود و درکل بدلیل وجود مشکلات خود ساخته و نبود قوانین مدون و صدور دستورات احساسی و لحظه ای اقتصاد کشور و تجارت خارجی ایران هیچگاه شکوفا و سروسامان نخواهد گرفت و همین امر نه تنها موجب فرار سرمایه ها خواهد شد بلکه با شل و صفت کردن و دستکاری روز بروز قوانین، اقتصاد ایران را نه تنها از ورود به دهکده جهانی تجارت دورتر خواهد کرد بلکه فاتحه آنرا خواهند خواند

برای مشاهده مطالب اقتصادی ما را در کانال بولتن اقتصادی دنبال کنیدbultaneghtsadi@

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین