یکی از ملاکهای گزینش نمایندگان، میزان راستگویی آنان می باشد. آیا افرادی که وعده توخالی و غیرقابل اجرا به مردم می دهند، شایسته اعتماد هستند؟ آیا کسانی که بر خلاف آموزه های دینی با توجیهات غیر شرعی هزار وعده غیر ممکن داده و به زعم خود هدف وسیله را برایشان توجیه می کند ،شایستگی وکالت دارند؟!