كساني كه در طول سال به واسطه اشتغالات مادّي حتّي براي لحظه‎اي فرصت توجّه به امور روحاني را نداشته‎اند و از وجدان انساني خود جدا شده و موج اجتماع، آنان را از اين سو به آن سو پرتاب كرده و پناهگاه و آسايشگاهي نيافته‎اند، اكنون در پناه ماه رمضان مي‎آرمند و در لذايذ روحاني و معنوي غرق مي‎شوند...