قدرت در منطق اسلام، امتیاز نیست؛ امانت است. مسئولی که درد مردم را نفهمد یا خود را پاسخگو نداند، دیر یا زود اعتماد عمومی را فرسوده می‌کند. جامعه ای زنده است که حاکم و مردم در یک صف باشند، نه در دو سوی فاصله.