تشیع ما به علی(ع) است. نمایه های او در نهج البلاغه است و تاج نهج البلاغه، عهدنامه مالک اشتر(نامه۵۳) است. آنجا امیرالمومنین در همان سالهای کوفه کذایی درباره جمهور مردم می فرماید: 《انّما عمادُ الدین...العامةُ من الامة》 پایه های دین(در تحقق اجتماعی اش) جمهور مردم اند!