جشنواره فیلم فجر پایان یافت اما حاشیه هایی که مدیریت ناکارآمد جشنواره به آن تحمیل کرد تمام شدنی نیستند و هر روز صدای اعتراض و گلایه ای بلند می شود.

«ديگر داريم به سينماي بدون «آزادي» عادت مي‌كنيم.» اين جمله‌اي است كه اين روزها در بين برخي از سينماگران ناراضي كه حيات خود را در مظلوم‌نمايي و ناله سر دادن از خفقان حاكم مي‌دانند، كاربرد زيادي پيدا كرده است. جمله‌اي كه در ظاهر به جدال بين حوزه‌ي هنري و شوراي صنفي نمايش بر سر صادر نشدن حواله‌ي اكران سينما آزادي و خارج شدن اين سينما از دور اكران اشاره دارد و البته در باطن، حاوي كنايه‌ي سنگيني به مديريت فرهنگي نظام است. و البته بايد اين كنايه‌ها را نوش جان مديريت فرهنگي و وزارت ارشادي دانست كه دستور اكيد وزير آن در صدور حواله‌ي اكران براي اين سينما، به راحتي هر چه تمام‌تر توسط شوراي صنفي نمايش زير پا گذاشته مي‌شود.