سوء برداشتی که از این کلام گهربار میشود: ممکن است گاهی برای دادن مسئولیت ( مثلا نمایندگی ) به افرادی که مرتکب خطا شده اند ( مثلا سکوت در فتنه ) این حدیثا استفاده کنن. باید عرض کرد: توبه دو قسمه: فردی و اجتماعی. در باب توبه فردی خیلی هم حسن ظن خوبه. اما توبه اجتماعی نه چون: اولا باید با ظن منفی _ از باب احتیاط و نه نسبت _ در انتخب مسئولین حرکت کرد، روش امام (ره) هم بر این بوده. مصداق دارم. بی جهت نمیگم. و نیز در خوش بینانه ترین حالت که توبه کرده باشند از کجا معلوم که بر اثر موقعیت ناشناسی باز مرتکب خطا نشوند؟
یادمان باشد ابتدا به کردار خودمان نگاه کنیم. خیلی ها هستند یک بار پایشان میلغزد ، ولی عزیز درگاه خداوند میگردندد. امام دارد به ما گوش زد میکند که نگذاریم گناهانمان بر پیکره و جانمان بماند و سریع از حضرت دوست طلب استغفار کنیم.