ذرت ۱۱ هزار تومانی چطور ۳۰ هزار تومان می‌شود؟ سؤال بزرگی که وزارت جهاد هنوز پاسخی برایش ندارد

گروه اقتصادی: بازار کالاهای اساسی این روزها بیش از هر زمان دیگری با یک پرسش تکراری مواجه است؛ چرا فاصله قیمت واردات تا قیمت مصرف‌کننده این‌قدر عمیق شده است؟ پرسشی که این‌بار از زبان هدایت اصغری، مدیرکل اسبق جهاد کشاورزی قزوین، با صراحت مطرح شده و بار دیگر عملکرد سیاست‌گذاری در بخش کشاورزی را زیر ذره‌بین برده است.

به گزارش بولتن نیوز، بر اساس این اظهارات، ذرتی که با ارز ترجیحی و قیمتی حدود ۱۱ هزار تومان وارد کشور می‌شود، در نهایت با نرخ‌هایی نزدیک به ۳۰ هزار تومان در بازار عرضه می‌شود. فاصله‌ای که نه با هزینه حمل‌ونقل توجیه می‌شود و نه با ساختار توزیع.

وقتی قیمت‌ها از منطق عبور می‌کنند

در کنار ذرت، بازار حبوبات و برنج نیز شرایطی مشابه دارد. به گفته اصغری، لوبیا چیتی با قیمت‌هایی نزدیک به ۵۰۰ هزار تومان و برنج با نرخ حدود ۳۵۰ هزار تومان به دست مصرف‌کننده می‌رسد؛ ارقامی که حتی با معیارهای تورمی همخوانی ندارند و نشان می‌دهند بازار عملاً به حال خود رها شده است.

این وضعیت، بیش از آنکه ناشی از کمبود واقعی کالا باشد، به ضعف در تنظیم‌گری، نبود نظارت مؤثر و گسست میان واردات، توزیع و قیمت‌گذاری بازمی‌گردد؛ حلقه‌هایی که قرار بود مکمل یکدیگر باشند اما حالا هرکدام مسیر جداگانه‌ای می‌روند.

بازار رهاشده؛ هزینه‌ای که مردم می‌پردازند

آنچه از دل این اظهارات بیرون می‌آید، نه یک اتهام حقوقی، بلکه یک نقد سیاستی جدی است؛ نقدی که می‌پرسد وقتی دولت برای واردات نهاده‌ها یارانه می‌دهد، چرا خروجی آن به سفره مردم نمی‌رسد؟ و چرا هیچ مکانیسم شفافی برای رصد مسیر کالا از بندر تا بازار وجود ندارد؟

در غیاب پاسخ روشن به این پرسش‌ها، نتیجه روشن است:
فشار قیمتی مستقیم بر مصرف‌کننده، بی‌اعتمادی عمومی و بازاری که بیش از آنکه تابع سیاست باشد، تابع رهاشدگی است.

جمع‌بندی

اظهارات مقام سابق جهاد کشاورزی، بیش از آنکه یک انتقاد شخصی باشد، زنگ هشداری درباره گسست عمیق سیاست‌گذاری و واقعیت بازار است. تا زمانی که این فاصله پر نشود، اختلاف قیمت‌ها نه‌تنها کاهش نمی‌یابد، بلکه به بخشی عادی از زندگی اقتصادی مردم تبدیل خواهد شد.