پروژه ۱۰۰ مدیرِ رهبری چگونه زیر دست آقای عارف «چینی‌سازی» شد؟

در ضمن تکلیف این سازمان بی خاصیت امور اداری و استخدامی را که مانند خیلی ا تشکیلات نهاد یاست جمهوری اصلا راندمان و تراز و خروجی شان میلوم نیست را هم تعیین تکلیف فرمایید. سازمان های بی خاصیت که فقط دکان و دفتر و محل کسب و حقوق یک عده هستند وبرای کشور هیچ عایدی ندارد.
آقای ریاست جمهور و آقای عارف از دولت خودشان شروع کنند به کوچک سازی وحذف بودجه خواران بی خاصیت که هرچه مصداق بریز و بپاش هست در دستگاه ها و شرکت ها و سازمانهای دولتی میتوان پیدا کرد.
این تورم را دولت درست میکند و کشور را نابود کرده است!

جناب سجادی نژاد چرا میفرمایید معاون اول محترم به وظیفه اش عمل نکرد کمی هم منصف باشید!!؟؟؟

کاری ندارد اگر کسی یک نفر را معرفی کند شما راضی می شوید ؟>

بسمه الله

دکتری تازه فارغ التحصیل از دانشگاه آزاد اسلامی

جناب دکتر سید کامل تقوی نژاد

از دوستان ایشان پاسخ آمد

عدد آقا نمادین است نه ۱۰۰ نفر بامحاسبه کامل مطرح شده ونه۱۰۰۰ نفر
البته مهم تربیت نیرو ومدیر درابعادقابل توجه است وتلاش جدی دراین راه

پاسخ اینجانب

با سلام

رهبری در موارد نمادین معمولاً بدون عدد صحبت می‌کنند:

«مدیر تراز انقلاب»، «نیروی تراز انقلاب»، «جوان مؤمن انقلابی».
اما این‌بار عدد را مشخص کردند:
۱۰۰ مدیر.
در ادبیات حکمرانی این تفاوت، معنا دارد:
وقتی «محدوده» مشخص می‌شود، یعنی سیاست‌گذار قصد دارد تأکید بر تمرکز و کیفیت باشد.

مضافاً به این که تربیت هر «یک نفر» در این ۱۰۰ نفر، انرژی عظیم از نظام اداری می‌گیرد
پروژه‌ای که ما با آقای ظریف و آقای محلوجی پایه گذاشتیم، یک طرح اداریِ معمول نبود؛
بلکه یک سرمایه‌گذاری سنگین ساختار حاکمیتی بود.
در این مدل،
افزودن حتی یک نفر به این ۱۰۰ نفر، مثل وصل‌کردن یک سرور جدید به شاه‌راه برق کشور است:

نیازمند داده‌کاوی عمیق است

غربال تخصصی چندمرحله‌ای دارد

ارزیابی شخصیت، تحلیل رفتاری، و سنجش توان حکمرانی می‌خواهد

هزینه انسانی و سازمانی بسیار بالا دارد

و مهم‌تر از همه، ظرفیت راهبری و مربی‌گری محدود می‌طلبد

این نظام برای ۱۰۰ نفر طراحی شده بود، نه برای انبوه‌سازی ۱۰۰۰ نفره.

۲. مثال دقیق و بسیار مهم: «هوش مصنوعی ۲۵ درصد برق آمریکا را می‌بلعد»
در حوزه فناوری می‌گویند:
«هوش مصنوعی در آینده نزدیک ۲۵ درصد برق ایالات متحده را مصرف خواهد کرد.»
این جمله یعنی چیزهای هوشمند انرژی زیاد می‌خواهند.

مدل‌های هوشمند، توده‌وار نیستند؛
غول‌های انرژی‌اند.

مدیران هوشمند هم دقیقاً همین‌اند.
یک مدیر واقعاً در تراز انقلاب،
نه یک کارمند تکراری است،
نه محصول آزمون عمومی.
برای خلق چنین مدیرانی، نظام اداری باید حجم عظیمی از انرژی، زمان، تمرکز و ظرفیت راهبری را روی «هر فرد» هزینه کند.

۳. ظرفیت تربیت مدیر محدود است؛ مثل ظرفیت مربی‌گری در آکادمی‌های نخبه‌پروری

مگر آکادمی بارسلونا چند بازیکن نخبه هم‌زمان تربیت می‌کند؟

مگر ناسا هر سال چند فضانورد می‌سازد؟

مگر Harvard Kennedy School چند «رهبر سطح بالا» در یک دوره بیرون می‌دهد؟

همه این‌ها یک اصل طلایی دارند:
«تربیت نخبه ظرفیت‌پذیر است، نه کمیت‌پذیر.»

زیرا هر فرد نخبه:
مربی اختصاصی می‌خواهد
مأموریت‌های میدانی می‌خواهد
فضای تجربه واقعی می‌خواهد
طراحی رشد فردی می‌خواهد
شبکه‌سازی کیفیت‌محور می‌خواهد
وقتی این ظرفیت محدود است،
افزودن ۱۰۰۰ نفر یعنی:
تضعیف کیفیت
فروپاشی سازوکار تربیت
انحراف از فرمان اصلی رهبری

۴. پس چرا عدد ۱۰۰ تبدیل به ۱۰۰۰ شد؟

وقتی یک فرمان کیفی را به سازمانی کاغذباز و آزمون‌محور می‌دهید،
طبیعی است که نتیجه‌اش بشود:

آزمون
مصاحبه
دوره ۱۸ ماهه
جذب انبوه
تولید کارمند، نه مدیر
یعنی انحراف کامل مأموریت.

سیستمی که برای تصفیه‌خانه ۱۰۰ نفره طراحی شده بود،
به کارخانه ۱۰۰۰ نفره تبدیل شد.
این یک خطای راهبردی بود، نه توسعه مأموریت.

۵. عدد ۱۰۰ دقیقاً به همین خاطر انتخاب شده بود: ظرفیت تربیت!
رهبر انقلاب عدد ۱۰۰ را برای این انتخاب نکردند که «کم» باشد؛
بلکه برای این انتخاب کردند که قابل مدیریت، قابل تربیت و قابل هدایت باشد.

وقتی تربیت هر فرد، انرژی یک سازمان را می‌گیرد،
تبدیل ۱۰۰ نفر به ۱۰۰۰ نفر یعنی پاشیدن انرژی، نه خلق ظرفیت ملی.