پرسپولیس و هاشمیان؛ وقتی ثبات می‌توانست بهترین انتخاب باشد

گروه ورزشی: در شرایطی که پرسپولیس پس از پیروزی ۲-۰ برابر ذوب‌آهن نشانه‌هایی روشن از بازگشت به روند مطلوب نشان داده بود، خبر توافق اوسمار ویرا با باشگاه، فضای تیم را دوباره در ابهام فرو برد. این تصمیم در حالی گرفته شده که پرسپولیس تنها چهار امتیاز با صدر جدول فاصله دارد و هنوز یک‌سوم فصل نیز سپری نشده است. تیم در بازی اخیر نه‌تنها نتیجه گرفت، بلکه از لحاظ نظم دفاعی، موقعیت‌سازی و روحیه‌ی بازیکنان هم پیشرفت محسوسی داشت؛ نشانه‌هایی که به‌ندرت از تیمی در بحران دیده می‌شود. با این اوصاف، شاید عجله در تغییر کادر فنی، درست در لحظه‌ای که ثبات در حال شکل‌گیری بود، بیش از آن‌که کمکی به تیم کند، دوباره فضای روانی را ناپایدار کند.

به گزارش بولتن نیوز، وحید هاشمیان در هفته اخیر، با وجود فشار رسانه‌ای و حواشی مدیریتی، توانست آرامش نسبی را به رختکن بازگرداند. تصمیمات فنی او در دیدار برابر ذوب‌آهن از جمله استفاده مؤثر از محمد عمری و تغییر آرایش تیم، منجر به کنترل بازی و کسب سه امتیاز شد. این عملکرد، نشانه‌ی تعهد حرفه‌ای مربی‌ای بود که برخلاف بسیاری از موارد مشابه، تا آخرین لحظه در خدمت تیم ماند و بدون بهانه، مسئولیت نتایج را پذیرفت. چنین مربی‌ای، اگر تا نیم‌فصل فرصت می‌یافت، می‌توانست با شناخت بهتر از ترکیب و امکانات، مسیر پرسپولیس را در جدول تثبیت کند.

تغییر سرمربی در این مقطع، بیش از آن‌که تضمین‌کننده‌ی پیشرفت باشد، نوعی ریسک مدیریتی به‌حساب می‌آید. هر مربی جدیدی برای شناخت ترکیب و ویزگی‌های بازیکنان نیاز به زمان دارد؛ زمانی که ممکن است پرسپولیس در کورس قهرمانی از دست بدهد. در واقع، هاشمیان هزینه‌ی دوره‌ی دشوار آغاز فصل را پرداخته بود و اکنون زمان برداشت نتیجه‌ی همان صبر و سازگاری بود. ثبات، چیزی است که تیم‌های بزرگ در بزنگاه‌های حساس از آن بیشترین سود را می‌برند، نه تغییر مکرر و تصمیمات واکنشی.

پرسپولیس هنوز در موقعیتی قرار دارد که می‌تواند به‌راحتی به صدر بازگردد. شاید بهترین اقدام برای تقویت تیم، نه خرید بازیکن خارجی یا مربی جدید، بلکه حفظ چارچوب فعلی تا نیم‌فصل بود. تیمی که دوباره نفس تازه کرده، نیاز به فرصت دارد، نه شوک مدیریتی. اگر این فرصت به هاشمیان داده می‌شد، با تقویت ترکیب در زمستان، شاید داستان پرسپولیس به‌جای بلاتکلیفی، روایتی از تداوم و آرامش و پیروزی می‌بود.