شلیک نیابتی از پشت به دیپلماسی «خنثی‌سازی تحریم‌ها»

گروه سیاسی :در حالی که دولت چهاردهم مسیر خود را بر مبنای «دیپلماسی فعال شرقی» و «خنثی‌سازی تحریم‌ها» قرار داده و به جای التماس به غرب، در حال بازتعریف معادلات همکاری با قدرت‌های غیرغربی و همسایگان است، ناگهان صدای آشنایی دوباره از گوشه‌ای بلند شده است؛ صدایی که نه از پایتخت‌های دشمنان ایران، بلکه از حلقوم کسانی برمی‌خیزد که یک دهه پیش، همه تخم‌مرغ‌های سیاست خارجی را در سبد غرب گذاشتند و امروز از عیان شدن نتایج فاجعه‌بار آن، سخت آشفته‌اند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از کیهان، اما آنچه بیش از همه جلب توجه می‌کند، رفتار کسانی است که خود، نویسندگان این فاجعه‌اند. محمدجواد ظریف به جای آنکه در برابر ملت ایران به‌خاطر خسارات گسترده‌ ناشی از نابلدی، بی‌دقتی و بی‌دانشی خود پاسخ‌گو باشد، به حمله و فرافکنی روی آورده است. ماجرای فرانچسکو نمونه‌ای از بی‌دقتی‌هایی بود که منجر به از دست رفتن و نابودی منافع ملی ایران توسط کسانی بود که خود را رب‌النوع دیپلماسی می‌دانستند.

🔹ظریف پیش از این نیز در اظهاراتی قابل تأمل در سال ۲۰۰۷، که در مقاله‌ای از رابین رایت در هفته‌نامه نیویورکر آمده است، چهره‌ واقعی و ارزیابی شخصی خود از عملکردش در مقام مذاکره‌کننده زمان اصلاحات و رئیس نمایندگی ایران در سازمان ملل را آشکار کرده بود. او صراحتاً گفته بود: «وقتی از مأموریت سازمان ملل به ایران بازگشتم، به عنوان یک ایده‌آلیست احمق دیده می‌شدم که در زندگی دیپلماتیک خود به هیچ دستاوردی نرسیده، آن‌هم پس از دادن امتیازات یکجانبه.»

🔹در ‌واقع، حمله‌ ظریف به روسیه دقیقاً در مقطعی انجام شد که روابط تهران و مسکو در حوزه‌ انرژی، حمل‌ونقل، بانکی و تسلیحاتی به نقطه‌ جهش رسیده است. چنین مواضعی عملاً در خدمت دشمن است؛ چراکه شکاف در روابط قدرت‌های ضدتحریم، تنها به سود واشنگتن تمام می‌شود.

🔹جای سؤال است که کسی که خود سال‌ها مجری «دیپلماسی لبخند به غرب» بود و در برابر نقض فاحش برجام از سوی آمریکا حتی یک قدم مؤثر برنداشت، امروز چه حقی دارد از همکاری ایران با شرق انتقاد کند؟

🔹وقتی ظریف از «بی‌اعتمادی به روسیه و چین» سخن می‌گوید، باید پرسید: به چه کسانی باید اعتماد کرد؟ به آمریکا همان‌هایی که نه‌تنها هیچ‌یک از تحریم‌ها را برنداشتند بلکه با وقاحت تمام، تحریم‌ها را علی‌رغم تمام عقب‌نشینی‌ها در حوزه هسته‌ای تشدید کرده و نهایتا ایران را هدف حمله‌ مستقیم نظامی قرار دادند؟

🔹در تازه‌ترین نمونه، ظریف پا را از نقد سیاسی فراتر گذاشته و به دروغ‌سازی متوسل شده است. او اخیراً در گفت‌وگویی، نقل قولی ساختگی را به شهید سلیمانی نسبت داده و مدعی شده که ناصر قندیل از قول شهید سلیمانی می‌گوید «وقتی آقای پوتین من را به مسکو دعوت کرد، گفت این کارهایی که ما با هم می‌کنیم برجام را از بین خواهد برد.»

🔹اما ناصر قندیل، روزنامه‌نگار و نماینده‌ سابق پارلمان لبنان، بلافاصله این ادعا را تکذیب کرد. قندیل در یادداشت خود تعبیر قابل‌توجهی درباره‌ ظریف به‌کار برد که شاید دقیق‌ترین توصیف از وضعیت امروز او باشد:
🔹«آیا عاقلانه است که احساس شرمندگی و میل به تبرئه‌ خود از مسئولیت یک اشتباه بزرگ، موجب شود فرد تا سرحد جعل و داستان‌سرایی پیش رود و پشت این داستان‌ها پنهان شود؟»

🔹محمدجواد ظریف، نماد نسلی از سیاست‌ورزان است که گمان می‌کردند می‌توان با اعتماد به دشمن، به امنیت و رفاه رسید. تجربه‌ یک دهه گذشته نشان داد این تفکر، جز خسران برای ملت ایران نداشت. اکنون که کشور با عزمی تازه در مسیر استقلال و خنثی‌سازی تحریم‌ها گام برمی‌دارد، شلیک‌های نیابتی از سوی این طیف، در حقیقت آخرین تلاش‌های آنان برای زنده نگه‌ داشتن گفتمان شکست‌خورده‌ غربگرایی است.