ترامپ در میان گزارش گروسی و قضاوت جهانی؛ او متجاوز است یا صلح‌طلب؟
گروه بین الملل - مجید سجادی پناه نوشت: دیروز گزارش رافائل گروسی با «صراحتی بی‌رحمانه» بر میز افکار عمومی کوبیده شد: «ایران برنامه‌ای برای ساخت سلاح هسته‌ای ندارد.» این جمله نه یک اظهار نظر ساده، بلکه مُهر یک مرجع معتبر بین‌المللی است بر صلح‌آمیز بودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران. هر سند و هر بررسی کارشناسی، پشت همین جمله ایستاده است. اما عجیب آنکه همین حقیقت عریان، برای کاخ سفید و دنیای غرب به اندازه یک برگ کاغذ بی‌ارزش است.
به گزارش بولتن نیوز، ترامپ درتیرماه 1404 با فرمانی که بوی لجاجت و تکبر می‌داد، عملیات «چکش نیمه‌شب» را کلید زد؛ ۱۲۵ پرنده آهنین بر فراز فردو، نطنز و اصفهان به پرواز درآمدند و بمب‌های بونکر‌باستر را چونان مشتی سنگین بر پیکر حقوق بین‌الملل کوبیدند. دفاع او؟ «پیشگیرانه». توجیهش؟ «نگرانی‌های امنیتی» و «بدون مجوز کنگره» اما گزارش گروسی چون سندی محکم بر دیوار تاریخ، نشان داد این دفاع چیزی جز پوششی حقوقی برای یک تجاوز عریان نبود.
اینجاست که پرسش بنیادی بر صحنه ظاهر می‌شود: «رئیس‌جمهوری که چنین تجاوزی را مرتکب شده، چگونه می‌تواند زبان به ادعای صلح بگشاید و چشم به نوبل بدوزد؟» او از یک سو مدعی پایان دادن به هفت جنگ است و از سوی دیگر، جنگی بی رحمانه را در دل خاورمیانه شعله‌ور می‌کند. این تضاد، نه یک اشتباه سیاسی، بلکه رسوایی‌ای است که چهره او را در تاریخ به‌عنوان نمونه کلاسیک «صلح‌طلب متجاوز» حک خواهد کرد.
واکنش‌ها نیز بی‌رحمانه بود. برخی اندیشمندان جهان این حمله را «نقض فاحش منشور ملل متحد» دانستند و از محاکمه در دیوان کیفری بین‌المللی سخن گفتند. اما طنز تلخ ماجرا آنجاست که آمریکا خود، عضو همین دیوان کیفری نیست؛ درست مانند داوری که بازی را به هم می‌زند و بعد از زمین مسابقه می‌گریزد. ضعف حقوق بین‌الملل در برابر قدرت‌های بزرگ، در این صحنه تراژدی عریان‌تر از همیشه برملا شد.
و سرانجام، حقیقت در قاب یک تناقض تلخ نقش می‌بندد: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، صلح‌آمیز بودن برنامه ایران را تأیید کرد، اما آمریکا به بهانه‌ای واهی دست به حمله گسترده به ایران زد. در این بازی، واقعیت قربانی می‌شود، عدالت به حاشیه می‌رود و تنها پرسشی بر جای می‌ماند که همچون پتکی بر حافظه تاریخ فرود می‌آید: «آیا کسی که گزارش گروسی را زیر پا گذاشت و دست به تجاوز زد، سزاوار جایزه صلح نوبل است؟»
جهانِ بی‌رحم، بر ناتوان رحم نمی‌نهد. پس، توانمندی، تنها راه پایدار ماندن در این روزگار سخت است.
جهان، اژدهایی است بیدادگر
که خندد به رویِ دلِ بی‌سپر.
توانا بود، آنکه بر تخت ماند،
به نیروی بازو، جهان را براند.
نه بر ناتوان دل نهد روزگار،
که بی‌گرز و شمشیر، گردد شکار.
پس ای مرد، در این ره پرخار و خون،
به بازو توان دار، تا مانی فزون
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
اینها کارشونه اول بهانه حمله بعدش خود حمله بعدش بگن هیچی نداشت اشتباه کردیم امریکا و اروپای جنایتکار کلا با پیشرفت کشورهای مسلمان مشکل دارند الان دولت عراق بجز اینکه ممنوعیت واردات سیب زمینی پیاز بده بخاطر تولید داخل چی داره زمان صدام ملعون تاسیسات هسته ای داشت عراق امروز چی داره هیچی چهار تا بشکه نفت که پول ش میره امریکا اونم با التماس تو را بخدا جان اقات مسدودش نکن بدبخت میشیم امریکا این رو میخواد سلاح هسته ای رو بسازیم مانند کره شمالی بزنیم توی دهان این وانکی های کثیف که ما داریم شما عددی نیستید فروش ۲۱ میلیارد دلار تسلیحات به رژیم صهیونیستی از هفت اکتبر ۲۰۲۳ تا به امروز و همراهی دست داشتن در کشتار مردم بی گناه غزه زن کودک بی دفاع توسط امریکا حمله به جنوب لبنان شهادت شیعیان لبنانی باز هم توسط سلاح های امریکایی شهادت سید حسن نصرالله با بمب های سنگر شکن امریکایی شهادت زن و مرد کودک هزار ایرانی ترور سرداران و دانشمندان هسته ای توسط فناوری های جاسوسی امریکایی ترور سردار رشید اسلام حاج قاسم سلیمانی رحمت الله علیه جایزه نوبل کشتار وحشی گری رو باید داد به ترامپ چه صلحی این متوحش وحشی جای ش باغ وحشه قسمت شاپانزها هر چند قیاس این ترامپ با شاپانزه جفایی ست در حق این حیوان صداش بیرون میاد صبح شب بدتر از سگ بدتر از خوک با اون سگ هارش نتانیاهو 
