دانشگاه امام صادق در بازار فولاد چه می‌کند؟
به گزارش بولتن نیوز به نقل از نبض بازار، دانشگاه امام صادق به عنوان یک محیط آکادمیک سیاسی، تبدیل به کارخانه داری شکست خورده شده است. امام صادقی‌ها در دهه هشتاد به سراغ سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد می‌روند، اما کارخانه‌ای عظیم با ظرفیت تولید ۷۰۰ هزار تن را به جایی می‌رسانند که امروز پول برق خود را ندارد. نتیجه این شیوه مدیریت، به فروش گذاشتن کارخانه به مبلغی پایین‌تر از ارزش واقعی آن است. این کارخانه که چند ماهی است به علت مشکلات انرژی و عدم سرمایه تعطیل وبه قیمت ۶ همت به مزایده گذاشته شده است.
فولادسازی یک دانشگاه سیاسی؟
دانشگاه امام صادق صرفاً محل تربیت مدیران اصولگرا نیست بلکه در صنایع نیز دست بلندی دارد. حضور امام صادقی‌ها در کارخانه ذوب آهن فولاد خزر نشان می‌دهد که این دانشگاه را باید با عینک دیگری دید. این کارخانه در سال ۸۶ راه‌اندازی می‌شود. کارخانه‌ای که در زمینه تولید انواع شمش فولادی در زمینی به مساحت ۲۱۰ هزار متر مربع کار خود را آغاز کرده است. این کارخانه به مرور به یکی از بزرگترین مجموعه‌های تولید شمش تبدیل شد، اما بحران‌هایی نیز برای آن فرارسید. این مجموعه در سال ۱۴۰۱ دچار اخلال در فرآیند تولید شد. در آن سال علت این اخلال مشکلات مربوط به کمبود انرژی و بدهی‌های معوق بانکی اعلام شد. پس از آن در سال ۱۴۰۳ بدهی ۲۳۰ میلیاردی این شرکت به اداره برق گیلان مجدداً جلو تولید را گرفت. در مقاطع مختلف نزدیک ۳۵۰ الی ۵۰۰ کارگر این مجموعه بیکار شدند و زمزمه تعدیل نیرو همواره در سطح این کارخانه شنیده می‌شد. کارخانه‌ای که با ظرفیت تولید ۷۰۰ هزار تن شمس و اشتغال آفرینی مستقیم ۸۰۰ نفر شکل گرفته بود، حالا در پرداخت پول برق خود مانده است.
تسلیم در برابر صنعت
کارخانه فوق نمونه‌ای مشخص از مدیریت دانشگاه امام صادق است. زمینی که تبدیل به آزمون برای دانشگاه امام صادق شد. با وجود تمامی ظرفیت‌های این کارخانه در شمال کشور و حمایت‌های محلی از آن، امروزه به وضعیتی دچار شده که حتی با وجود تزریق سرمایه در سال گذشته، تنها پس از چند ماه تولید مجدد از کار افتاد. اگرچه در گیلان ۷۰۰ کارخانه تعطیل وجود دارد، اما این کارخانه ظرفیت‌های بسیار عظیم‌تری از دیگر مجموعه‌های استان گیلان داشت. با این حال دانشگاه امام صادق هم به این نتیجه رسیده که تسلیم صنعت شود.
چیلان در این رابطه نوشت:
«دانشگاه امام صادق (ع) با انتشار آگهی، ۷۵ درصد سهام شرکت «ذوب‌آهن فولاد خزر» را به مزایده گذاشته است؛ این مزایده با قیمت پایه ۶ هزار میلیارد تومان برگزار می‌شود و هدف آن واگذاری یکی از تولیدکنندگان شمش فولادی در شمال کشور است. طبق آگهی منتشرشده، شرکت ذوب‌آهن فولاد خزر در حوزه «تولید شمش و بیلت فولادی» فعالیت دارد و مزایده به‌صورت نقدی با پرداخت کامل مبلغ پیشنهادی همراه با ارائه کلیه اسناد هویتی برگزار می‌شود.»
فروش کارخانه چندان مشکلی از آنجا حل نمی‌کند، اما دانشگاه امام صادق را از زیر ضرب سؤال خارج می‌کند. ورود یک دانشگاه به عرصه مدیریت صنعتی، بدون پشتوانه مالی و تخصصی کافی، نشان می‌دهد که تصمیم اولیه برای واگذاری فاقد ارزیابی دقیق اقتصادی بوده است. رسالت اصلی دانشگاه آموزش و پژوهش است، و اگر قرار است به حوزه صنعت وارد شود، باید با جذب مدیران حرفه‌ای، برنامه سرمایه‌گذاری و شفافیت در مدیریت همراه باشد.
همین چند روز قبل
بحران‌های این کارخانه از سال ۱۴۰۰ آغاز شده است. سال ۱۴۰۱ به این طرف هم همواره درگیر تعطیلی، زیان انباشه و توقف تولید بوده است. در مرداد ماه امسال بود که یکی از خبرگزاری‌های نزدیک به دانشگاه امام صادق مدعی شد این کارخانه مجدداً به چرخه تولید بازگشته است. در این گزارش آمده است: «با ورود دانشگاه امام صادق (ع) به‌عنوان سهامدار جدید مجتمع ذوب‌آهن فولاد خزر، مشکلات این واحد صنعتی تا حد زیادی حل شده و کارگران پس از مدتی انتظار، به روند تولید بازگشته‌اند؛ اتفاقی که نویدبخش احیای صنعت و اشتغال در گیلان است. کارگران این مجموعه پس از تعطیلی طولانی مدت، حالا با انگیزه و امید به خانه تولید بازگشته‌اند و چرخه تولید مجدداً در این کارخانه مهم به حرکت درآمده است.»
این صحبت در حالی مطرح شد که کمتر از دو ماه بعد، دانشگاه امام صادق ۷۵ درصد از سهام کارخانه را به فروش گذاشت و اخبار حاصل از آن منطقه، گویای بحرانی بودن وضعیت این کارخانه است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
