گروه سیاسی- سجادی پناه : علی لاریجانی، پیش از آنکه بر صندلی دبیر شورای عالی امنیت ملی بنشیند، رافائل گروسی را نه یک دیپلمات، که «خلافکار درجهیک» مینامید؛ فردی که باید در دادگاه پاسخگوی اقداماتش باشد. لاریجانی بارها و بارها تأکید کرده بود که همکاری ایران با آژانس بینالمللی انرژی اتمی باید تا تعیین تکلیف گروسی تعلیق شود؛ چراکه او را عامل ضربه به حیثیت آژانس و نظام عدم اشاعه میدانست. حتی بعد از حمله اسرائیل به ایران، گروسی در روایت لاریجانی شریک جرم بود؛ او در شبکههای اجتماعی هشدار میداد که «بعد از پایان جنگ، حساب گروسی را خواهیم رسید.»
به گزارش بولتن نیوز، اما ورق سیاست بهسرعت برگشت. با انتصاب لاریجانی به دبیری شورا، عباس عراقچی – با هماهنگی کامل او – والبته با میانجیگری وزیر خارجه مصر، نشست سهجانبهای در قاهره با گروسی برگزار کرد و توافقی تازه شکل گرفت: از سرگیری همکاریهای ایران و آژانس.
امروز همان گروسیای که تا دیروز «متهم درجهیک» خوانده میشد، با آرامش اعلام میکند: «طبق توافق جدید، آژانس به همه تأسیسات هستهای ایران، حتی آنهایی که در جنگ ۱۲روزه آسیب دیدهاند، بدون استثنا دسترسی خواهد داشت.»
و اینجاست که پرسش اصلی سر برمیآورد: چه شد که «محاکمه گروسی» تنها در چند هفته به «امضای گروسی» تبدیل شد؟
ما شاید سالهاست به طوفانهای پرهیاهوی پیش از انتصاب و آرامشهای پس از آن عادت کردهایم، اما این چرخش پرشتاب دیگر فقط یک عادت سیاسی نیست؛ پاسخی روشن و صریح میطلبد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com