فاصله با مکتب حسینی؛ از فقر داخلی تا سکوت در برابر مظلومان جهان

گروه اجتماعی: مسیح مهاجری در یادداشتی با عنوان «فاصله‌ای که با مکتب حسینی داریم» تأکید می‌کند که اگر امروز از امام حسین(ع) بپرسیم چه عملی بیش از همه مورد رضایت ایشان است، پاسخ، خدمت به مردم و حل مشکلات آنان خواهد بود. او با اشاره به فقر و تبعیض در ایران، نسل‌کشی مردم غزه و فاصله عملی ما از آرمان‌های حسینی، خواستار بازگشت به مسیر واقعی این مکتب شد.

به گزارش بولتن نیوز ،وی در ادامه نوشت

بسم‌الله الرحمن الرحيم

 در آستانه اربعين حسيني با توجه به شرايط خاص زماني که در آن قرار داريم، جاي اين سؤال خالي است که اگر از خود امام حسين عليه‌السلام سؤال شود امروز چه کاري بيش از هر چيز ديگري مورد پسند شماست، آن حضرت چه جوابي به اين سؤال خواهند داد؟
مطالعه در تعاليم اسلام، سيره رسول خدا و عملکرد ائمه عليهم‌السلام اين نکته را به روشني نشان مي‌دهد که خدمت به بندگان خدا و حل مشکلات آنان در رأس اهداف دين قرار دارد. اين، منحصر به اسلام نيست و تمام اديان توحيدي همين هدف را دنبال مي‌کنند. درست است که از بسط توحيد و عدالت همواره به عنوان محوري‌ترين اهداف دين خدا ياد مي‌شود ولي روشن است که فلسفه توحيد و عدالت هم سعادتمند شدن مردم است و اگر توجه به مردم از برنامه دين حذف شود، اصولاً موضوعي براي ارسال رسل و تشريع احکام الهي باقي نمي‌ماند.
از اين مقدمه کاملاً مشخص مي‌شود امام حسين عليه‌السلام در جواب اين سؤال که امروز چه کاري بيش از هر چيز ديگر مورد پسند شماست، خواهند فرمود حل مشکلات مردم و خدمت به بندگان خدا واجب‌ترين کاري است که امروز برعهده همگان است. براساس اين جواب کلي، به راحتي مي‌توان مصاديق واجب‌ترين وظيفه امروز پيروان واقعي امام حسين را تشخيص داد.
1- ريشه‌کن ساختن فقر در ايران و حل مشکلات معيشتي مردم بايد در رأس برنامه‌هاي پيروان امام حسين عليه‌السلام قرار داشته باشد. ما امروز در حکمراني که به نام اسلام در ايران داريم هنوز خانواده‌هائي داريم که به نان شب محتاجند، مدرسه براي کودکانشان ندارند، از آب آشاميدني سالم محرومند و امکان تأمين کفش و لباس و غذاي کافي براي فرزندانشان را ندارند. در کنار برج‌هاي آسمان ‌خراش اشرافي با پيشرفته‌ترين امکانات در تهران، ويلاهاي پرهزينه ثروتمندان در نقاط خوش آب و هوا، خودروهاي چند ده ميلياردي زير پاي آنان و مهماني‌هاي شاهانه‌اي که برگزار مي‌کنند، وجود کپرهاي فاقد امکانات اوليه زندگي در گوشه و کنار کشور و افراد فقيري که در سطل‌هاي زباله لقمه ناني جستجو مي‌کنند و خانواده‌هائي که فرزندانشان در اثر فقر شديد هيچ راهي به مدرسه و کلاس درس ندارند واقعاً شرم‌آور است. با چنين تبعيض و فاصله طبقاتي کشنده‌اي چگونه مي‌توانيم خود را پيروان امام حسين عليه‌السلام و اهل اسلام بدانيم؟!
اين فاصله طبقاتي ناشي از فاصله‌اي است که از تعاليم دين خدا و سيره پيامبر و ائمه گرفته‌ايم و به نام دين اينهمه تبعيض را با برنامه‌هاي خلاف اسلام و يا بي‌برنامگي بر مردم روا داشته‌ايم. ما از اقتصاد اسلامي حرف مي‌زنيم و مدعي پياده کردن آن در جامعه هستيم ولي يادمان رفته است که پيشوايان همين اسلام فرموده‌اند در اثر فقر، جامعه گرفتار کفر مي‌شود «كَادَ اَلْفَقْرُ أنْ يَكُونَ كُفْراً». ما خود را پيرو پيامبري مي‌دانيم که به خدا عرض مي‌کرد ميان ما و نان جدائي نينداز و با اين جمله به پيروان خود مي‌فرمود حل مشکلات مردم بايد در رأس برنامه‌هايتان باشد. با توجه به اين واقعيت‌ها روشن است که ما امروز به راهي که مورد توصيه امام حسين است نمي‌رويم.
2- در غزه، رژيم صهيونيستي با سلاح گرسنگي مردم را مي‌کشد و يک ملت را به نابودي مي‌کشاند. حتي اگر اين مردم در مسلمان بودن با ما وجه اشتراک نداشتند ما به عنوان مسلمان موظف به مقابله با صهيونيست‌ها براي جلوگيري از اين نسل‌کشي بوديم ولي نزديک دو ميليارد مسلمان هر روز شاهد کشته شدن ده‌ها کودک و زن و مرد مسلمان در غزه در اثر گرسنگي هستيم و در عين حال به اموري مشغوليم که قطعاً براساس تعاليم اسلام و نظر امام حسين عليه‌السلام از اولويت‌هاي وظايفمان نيست. تأسف‌بارتر اينکه امام جماعت مسجدالحرام شيخ ‌عبدالرحمن السديس مي‌گويد گرسنگي باعث تزکيه مردم غزه مي‌شود و در همان حال خودش در مراسم عروسي دخترش ميلياردها ریال سعودي هزينه پذيرائي از مهماناني مي‌کند که شکم‌هايشان مالامال از اموال شبهه‌ناک است. در شيخ‌نشين‌هاي جنوب خليج فارس هم مفت‌خورها براي شترانشان دندان طلا مي‌گذارند و در برج‌هاي سر به فلک کشيده به عيش و نوش مشغولند و در همان حال از تلويزيون‌هايشان کودکان غزه را که از گرسنگي جان مي‌دهند تماشا مي‌کنند.
3- جهان امروز به دليل تبعيض، بي‌عدالتي و انواع ظلم‌ها تشنه تعاليم مکتب امام حسين است و ما مي‌توانيم با عمل صحيح خود اين مکتب آزاديبخش را به ملت‌ها معرفي کنيم و جهان را در مسير امام حسين قرار دهيم ولي متأسفانه از محتواي اين مکتب فاصله گرفته‌ايم. کم کردن اين فاصله و قرار دادن پيروان اسمي امام حسين در مسير واقعي آن حضرت، وظيفه‌اي است که دانشمندان آشنا با مکتب آن حضرت برعهده دارند. آيا زمان عمل کردن به اين وظيفه فرا نرسيده است؟!