نجات استقلال با پول بازنشستگان صنعت نفت؛ نجاتی مصنوعی با بهای حقیقی مردم!
گروه ورزشی: در روزگاری که بسیاری از مردم ایران برای تأمین معیشت ابتدایی خود با چالش‌های طاقت‌فرسا دست‌وپنجه نرم می‌کنند، یک اعتراف ساده اما تکان‌دهنده از سوی مدیرعامل باشگاه استقلال، عمق یک فاجعه اقتصادی را عیان کرد:
به گزارش بولتن نیوز به نقل از تحریریه پتروویژن ، «باشگاه استقلال ۱۴۷۹ میلیارد تومان بدهکار بود؛ حتی ۵ میلیارد تومان به خشکشویی بدهکار بودیم!»
اما این فقط یک شوخی تلخ با واقعیت نبود. نظری جویباری همچنین اعلام کرد که این بدهی‌ها اکنون با حمایت مالی هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس به ۸۱۰ میلیارد تومان کاهش یافته است؛ هلدینگی که بیش از ۶۰٪ مالکیت آن به صندوق‌های بازنشستگی صنعت نفت تعلق دارد؛ صندوق‌هایی کاملاً خصوصی و متعلق به هزاران نیروی رسمی، بازنشسته و شاغل در صنعت نفت.
وقتی پول "لباس بازیکن" از جیب بازنشسته پرداخت می‌شود
پرسش جدی اینجاست: آیا نجات یک باشگاه بدهکار که به گفته مدیرعاملش حتی توان پرداخت هزینه خشکشویی لباس را ندارد، باید با اموال مردمانی انجام شود که ۳۰ تا ۴۰ سال از عمر خود را در سخت‌ترین شرایط عملیاتی صنعت نفت سپری کرده‌اند؟
پاداش پایان خدمت‌شان با سقف غیرقانونی پرداخت می‌شود. حقوق بازنشستگی‌شان با تأخیر یا کاهش پرداخت می‌شود. طرح همسان‌سازی حقوقشان مسکوت مانده است. بن‌کارت، کمک‌هزینه رفاهی، درمانی و حتی تسهیلات ضروری نیز دچار اخلال شده است.
و در همین حال، میلیاردها تومان از اموال این افراد، صرف پوشش کسری و بدهی‌های تیمی می‌شود که هیچ‌گونه بازده اقتصادی مشخصی برای صندوق ندارد و حتی تراز مالی‌اش در دوره اخیر، با زیان ۴۱۴ میلیارد تومانی بسته شده است.
فوتبال یا میدان مصرف بی‌حساب؟
طبق اسناد رسمی ثبت‌شده در سامانه کدال، باشگاه استقلال در فاصله اردیبهشت تا دی ۱۴۰۳، با سقوط ۷۶٪ درآمد و دوبرابر شدن هزینه‌ها مواجه شده است. اما چگونه است که همین باشگاه، بدون هیچ آورده مشخص اقتصادی، با بودجه بازنشستگان صنعت نفت زنده نگه داشته می‌شود؟
چه کسی پاسخ‌گوی این سرمایه‌سوزی در یک صندوق به‌ظاهر خصوصی و متعلق به اشخاص حقیقی است؟
حق‌الناس را خرج «هیجان غیرضروری» نکنید
در روزگاری که مردم برای خرید دارو، اجاره خانه، تهیه جهیزیه، درمان و تحصیل فرزندان خود درگیر هستند، این قبیل هزینه‌کردها، فقط مصداق سوءمدیریت مالی نیست؛ بلکه نمونه‌ای از «مصرف نادرست مال غیر» و «عدم رعایت امانتداری اقتصادی» است.
به‌درستی یکی از کارکنان صنعت نفت در بیانیه‌ای نوشته:
> «اگر نمی‌توانید حقوق قانونی ما را افزایش دهید، حداقل آن را صرف لباس‌های فوتبالیست‌ها نکنید!»
درخواست اقدام فوری از نهادهای نظارتی و قضایی
مطابق قانون، صندوق‌های بازنشستگی نفت ماهیت کاملاً خصوصی دارند و اموال‌شان حق‌الناس محسوب می‌شود. ورود این صندوق‌ها به حوزه‌هایی که نه در اساسنامه آمده و نه سودآوری واقعی دارند، به‌شدت مخرب و خلاف منافع ذی‌نفعان است.
ما خواستار آن هستیم که:
1. قوه قضائیه نسبت به هزینه‌کردهای این‌چنینی در اموال بازنشستگان صنعت نفت ورود کرده و بررسی قانونی انجام دهد.
2. دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور حسابرسی دقیق و فوری از جریان پولی میان صندوق نفت و باشگاه استقلال انجام دهند.
3. مجلس شورای اسلامی در قالب تحقیق و تفحص، مانع حیف‌ومیل‌های بعدی شود.
و در پایان...
باشگاه استقلال اگر قرار است پابرجا بماند، باید از مسیر صحیح، قانونی، و با سرمایه‌های ورزشی اداره شود؛ نه با حقوق و دارایی‌های هزاران نفر که تنها گناه‌شان، اعتماد به صندوقی بوده که قرار بود حافظ آینده‌شان باشد، نه قربان‌گاه سرمایه‌شان.
اگر امروز سکوت شود، فردا دیگر چیزی از صندوق نخواهد ماند که نگرانش باشیم.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
واقعا فلسفه ذاتی و وجودی این مراجع را که شمارش فرمودید چیست ؟ کار و شغل مدعی العموم و قوه قضاییه و عدلیه و یا بازرسی کل کشور و یا مجلس کشور که به اصطلاح محل نشست و تصمیم گیری نخبگان کشور است چیست؟ آیا اینها دکوری و فرمالیته و نمایشی هستند ؟ آیا این تشکیلات دکان و دفتر و دستک یک عده است که فقط برای گرفتن حقوق و امتیاز و امکانات برای شخص حودشان تشکیل شده یا باید برای معضلات و نابسامانی های جامعه ورود کنند، ولو شکایتی هم نباشد، و اصلاح امور کنند؟! 
