گروه اقتصادی، در حالی که طی روزهای گذشته به دلیل شرایط جنگی و اختلال کامل در اینترنت بینالملل، عملاً دسترسی کاربران ایرانی به اینترنت جهانی قطع شده بود، اپراتورهای تامین کننده اینترنت همراه و ثابت بدون هیچگونه جبرانی، همچنان دوره مصرف بستههای اینترنتی کاربران را محاسبه و به پایان رساندهاند؛ سودی بیخدمت که میلیاردها تومان به جیب اپراتورها روانه کرده است.
به گزارش بولتن نیوز، پیمان جنوبی با بیان مطلب فوق در یادداشتی نوشت: با نگاهی به وضعیت اینترنت کشور در هفته های گذشته، بهویژه پس از حمله نظامی اسرائیل و افزایش
حساسیتهای امنیتی در ایران، مشاهده میشود که دسترسی عمومی به اینترنت جهانی در کشور تقریباً به صفر رسید. کاربران خانگی و موبایلی با قطعی گسترده اینترنت بینالملل مواجه شدند؛ وضعیتی که عملاً خدمات اینترنت را از کار انداخت. با این حال، شرکتهای ارائهدهنده خدمات اینترنتی در ایران، بستههای فروختهشده به کاربران را همچنان مشمول گذر زمان دانسته و با پایان دوره زمانی بسته، بدون توجه به قطعی کامل خدمات، آن را منقضی کردهاند.
در مثالی مشخص، کاربری که یک بسته ۵۰۰ گیگابایتی اینترنت ثابت از شرکت مخابرات خریده و هنوز ۲۰۰ گیگ از حجم خود را مصرف نکرده، پس از پایان بازه زمانی مثلا یکماهه، با انقضای کامل بسته خود مواجه شده است. این در حالی است که بخش قابلتوجهی از این دوره، دسترسی به اینترنت اساساً امکانپذیر نبوده است.
پول برای «هیچ»
در یک مدل اقتصادی ساده، وقتی مشتری برای خدمتی پول پرداخت میکند، قاعدتاً باید از آن بهرهمند شود. اما در این مورد، مشتریان اینترنت در ایران، عملاً برای خدماتی که از مخابرات و شرکتهای ارائه دهنده اینترنت همراه دریافت نکردهاند، پول پرداخت کردهاند. این موضوع نهتنها از منظر اقتصادی بلکه از منظر حقوق مصرفکننده نیز یک اجحاف آشکار محسوب میشود. شرکتهای تأمینکننده اینترنت در ایران، بدون ارائه خدمت، سود هنگفتی به دست آوردهاند.
این پدیده مصداق بارز «سود بادآورده» است؛ چرا که در شرایط قطع اینترنت بینالملل، کاربران نتوانستهاند از خدمات خریداریشده بهرهمند شوند اما شرکتهای مربوطه بدون هیچگونه تغییر در زمانبندی و بدون تمدید بستهها، دوره مصرف را پایانیافته اعلام کردهاند.
خسارت ملی و سکوت سازمانی
آنچه این وضعیت را نگرانکنندهتر میکند، سکوت عجیب نهادهای ناظر، از جمله وزارت ارتباطات و سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی (CRA) است. در شرایطی که کاربران بهدلیل مسائل جنگی تحت فشارهای روحی و اقتصادی هستند، انتظار میرفت این نهادها با موضعگیری صریح و الزامآور، از حقوق مردم دفاع کنند.
در کشورهای دیگر، حتی در شرایط عادی اگر سرویسی دچار قطعی شود، شرکتها ملزم به جبران مالی یا زمانی میشوند. اما در ایران، سکوت نهادهای ناظر بهنوعی چراغ سبز به شرکتهای ارائهدهنده خدمات شده تا با تکرار این روند، بدون هزینهکرد برای خدمات، درآمد قابل توجهی کسب کنند.
ضرورت اقدام فوری و جبرانی
مطالبه اصلی کاربران در این شرایط، بسیار ساده و منطقی است: اگر به دلیل قطعی اینترنت بینالملل، امکان استفاده از بستههای خریداریشده فراهم نبوده، باید به همان میزان زمان، دوره مصرف کاربران تمدید شود. این اقدام، نه لطف است و نه امتیاز؛ بلکه یک حق مسلم مصرفکننده در برابر کالای مصرفنشدهای است که بابت آن وجه پرداخت شده است.
از سوی دیگر، ادامه روند فعلی میتواند منجر به افزایش نارضایتی عمومی و تشدید بیاعتمادی مردم به اپراتورها و نهادهای نظارتی شود؛ پدیدهای که در شرایط بحرانهای ملی، میتواند تبعات اجتماعی گستردهتری نیز به همراه داشته باشد.
درخواست از وزیر ارتباطات
وزیر ارتباطات به عنوان عالیترین مقام دولتی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، موظف است در برابر این وضعیت موضعگیری کند. مردم انتظار دارند وزارت ارتباطات و سازمان تنظیم مقررات، با صدور دستورالعمل فوری، اپراتورها را ملزم به تمدید زمان بستهها بر اساس مدت قطعی اینترنت کنند.
نباید فراموش کرد که اینترنت امروز فقط یک ابزار سرگرمی نیست، بلکه ابزار معیشت، آموزش، اطلاعرسانی و ارتباط مردمی است. قطع این ابزار، آنهم بدون جبران خسارت، به معنای نادیدهگرفتن زندگی روزمره میلیونها ایرانی است.
جمعبندی:
در روزهایی که مردم تحت فشارهای روانی ناشی از جنگ و بحرانهای سیاسی قرار دارند، شرکتهای تأمینکننده اینترنت نباید با بهرهبرداری از خلأ نظارتی، از جیب مردم کسب درآمد کنند. انتظار میرود مسئولان با نگاه مسئولانهتری نسبت به حقوق مردم واکنش نشان دهند و با اجبار شرکتهای ارائهدهنده خدمات، زمان قطعی اینترنت را به دوره مصرف کاربران اضافه کنند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
و فرصت طلبی میانهی جنگ است،
بیشتر از استرس و اضطراب جنگی
پیامک مدام شرکت اینترنتی است
کاش سرعت بالا هم می داشتند
نه که انتظار لود شدن گذاشتند
از آن قدیم الایام هم چنین بوده
که بوقت بحران و جنگ و غیره
زراندوزان بهرهها می بردهاند
قدیمترها نان، گندم، قوت لایموت
اکنون ارائه نت، صفحات کُند در سکوت
بنویسید نام اینها را در لیست غول ها
همتِ بَس عالی و انباشتِ انبوه پولها
یاد خاطره دکتر محترم و همسایه خانه
نیم قرن بعد، وقت بریدن پای یک بیمار
همکارش به او گفت که کمی برو بالاتر
یادش آمد کودکی و دوران قحطی نان
التماس پدرش به آن محتکر در محله
ارزان تر بده، اوضاع من خوب نیست
محتکر فرمود خیر، کمی بازهم بالاتر$
قبول پدر دکتر، محتکر بازگفت بالاتر$
در اینجا دکتر یادش آمد بیمار کیست؟
و رمز و راز قطع پایِ او اکنون چيست؟
که مدام همکار پزشک گوید برو بالاتر؟
عجبا جنگ است، نت کمی کمرنگ است
و وقت استفاده بهینه از فرصت هاست!
* در حال نگارش، دوستی تماس گرفت!
گفت از آنسوی شهر، راننده ای ترمز زد
پرسید کجا؟ و کیلومترها رساند مقصد!
گفت من عازم خانه همیشه در این مسیر!
آفتاب است، پیش خود گفتم نشوی اسیر!
خواهش کردم که مبلغی را او دریافت کند،
قبول نکرد، مسافتی راه خود را دور کرد،
* مرحبا به راننده و نانی که داد پدرش
* زینگونه اثر وضعی داشته بَر پسرش
و من، چقدر متنفرم از چنین شرکتها
اینچنین زیر و زِبَر عالَم نمی ماند مُدام
آری/ والسلام/
یا سه ماه اینترنت رایگان با سرعت خوب بدهید تا
الان مردم علاوه بر مشکلی که ذکر شد ، دنبال جواب این سوال هم هستن