از «ژوژمان» درسی تا فشن‌شوی دانش‌آموزی؛ وقتی مدرسه، پاریس می‌شود!

گروه اجتماعی: به تازگی ویدیویی کوتاه اما پربازتاب در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که پرسش‌های عمیق و جدی را در مورد سیاست‌های فرهنگی و تربیتی در مدارس ایران مطرح می‌کند. این ویدیو که با نریشن انتقادی یک گوینده همراه است، صحنه‌هایی از یک رویداد در مدرسه‌ای دخترانه را به تصویر می‌کشد که بیش از آنکه شبیه به یک فعالیت آموزشی باشد، به یک «فشن‌شو» تمام‌عیار در سبک و سیاق هفته‌های مد جهانی شباهت دارد.

به گزارش بولتن نیوز ویدیو با تصاویری محو از دانش‌آموزان دختری آغاز می‌شود که با لباس‌های شب و مجلسی در راهروهای مدرسه در حال قدم زدن هستند، گویی که بر روی یک سکوی نمایش مد (Catwalk) راه می‌روند. گوینده با لحنی کنایه‌آمیز تأکید می‌کند: «اینجا فشن‌شوی پاریس یا میلان فشن ویک نیست! اینجا یه مدرسه تو خاک جمهوری اسلامی ایرانه.» این مقایسه از همان ابتدا، شکاف عمیق میان هویت مورد انتظار از یک مرکز آموزشی در کشور و آنچه در عمل رخ داده را به نمایش می‌گذارد.

بر اساس گفته‌های راوی، این رویداد تحت عنوان «ژوژمان لباس شب» برگزار شده است؛ اصطلاحی که معمولاً برای ارائه و نقد کارهای هنری و طراحی دانشجویان به کار می‌رود. اما آنچه در تصویر دیده می‌شود، فراتر از یک ارائه درسی ساده است و به نظر می‌رسد به بستری برای عادی‌سازی و ترویج سبکی از پوشش و رفتار تبدیل شده که با اهداف تربیتی تعریف‌شده در نظام آموزشی ایران در تضاد کامل قرار دارد.

گوینده ویدیو با طرح چند پرسش کلیدی، ابعاد این تناقض را عمیق‌تر می‌کند. او می‌پرسد چگونه مدرسه‌ای که خود میزبان چنین رویدادی است، می‌تواند از فردای آن روز دانش‌آموزان را کنترل کرده و از آن‌ها انتظار داشته باشد که «بیرون از مدرسه حجاب را رعایت کنند؟» این پرسش به یکی از اصلی‌ترین چالش‌های نظام تربیتی اشاره دارد: تضاد میان گفتار و عمل که می‌تواند اعتبار هر نهاد آموزشی را زیر سؤال ببرد.

انتقادها اما به همین‌جا ختم نمی‌شود. ویدیو با اشاره به رسالت اصلی نهاد زن در فرهنگ ایرانی-اسلامی، این سؤال را مطرح می‌کند که چنین سیستمی «چطوری می‌تونه مادر آینده، یه زنی که مرد از دامنش به معراج می‌ره تربیت کنه؟» این عبارت که یادآور کلام امام خمینی (ره) است، این رویداد را در تقابل مستقیم با آرمان‌های هویتی و بنیادین انقلاب اسلامی قرار می‌دهد.

در ادامه، این چالش به حوزه الگوسازی کشیده می‌شود: «چطور می‌تونه به جای جنیفر لارنس و لیدی گاگا، الگوی دیگه‌ای برای شخصیت زن بهش معرفی کنه؟» این بخش از ویدیو، نگرانی از نفوذ فرهنگ سلبریتی‌محور غربی و جایگزینی آن با الگوهای بومی و دینی را فریاد می‌زند.

نقطه اوج این ویدئوی انتقادی، نمایش تصویری از ساختمان وزارت آموزش و پرورش و طرح این سؤال نهایی است: «تو آموزش و پرورش دقیقاً چه خبره دوستان؟» این نما و این پرسش، نوک پیکان انتقاد را از یک مدرسه خاص فراتر برده و کل سیستم نظارتی و سیاست‌گذاری وزارتخانه را هدف قرار می‌دهد.

این رویداد، چه یک اقدام خودسرانه از سوی مدیران یک مدرسه باشد و چه نشانه‌ای از یک تغییر رویکرد گسترده‌تر، بیانگر یک سردرگمی عمیق فرهنگی در بدنه نظام آموزشی کشور است. در شرایطی که جامعه با چالش‌های هویتی متعددی روبروست، مدرسه به عنوان اصلی‌ترین نهاد جامعه‌پذیری نسل آینده، اکنون خود به صحنه نمایش این تضادها تبدیل شده است؛ تضادی که آینده فرهنگی و اجتماعی کشور را مستقیماً تحت تأثیر قرار خواهد داد و نیازمند پاسخگویی شفاف و اقدام قاطع از سوی مسئولان ذی‌ربط است.