کد خبر: ۸۶۹۴۳۷
تاریخ انتشار:
پشت‌پرده سکوت سازمان‌یافته در برابر رفتارهای غیراخلاقی برخی چهره‌های ملی ورزش

وقتی اخلاق روی نیمکت ذخیره می‌نشیند؛ از رستوران هتل شهر تا سکوهای فدراسیون

چند ماه پیش، در یکی از شب‌های عادی رستوران سنتی هتل شهر، اتفاقی رخ داد که شاید در نگاه اول شبیه یک درگیری یا بی‌نظمی ساده به‌نظر برسد؛ اما پشت آن، داستانی تلخ از بی‌مسئولیتی نهادی و چشم‌پوشی سازمان‌یافته نهفته است.
وقتی اخلاق روی نیمکت ذخیره می‌نشیند؛ از رستوران هتل شهر تا سکوهای فدراسیون

گروه ورزشی،شاهدان عینی می‌گویند که «ح.ر» یکی از اعضای حاشیه‌ساز تیم ملی ورزشی کشور، به شکل علنی در حال تعرض لفظی و فیزیکی به یک دختر جوان بود.

به گزارش بولتن نیوز، جمعی از زنان و مردان حاضر در رستوران، با شجاعت به این رفتار اعتراض کردند و از او خواستند که آرام بگیرد. اما پاسخ او چیزی نبود جز خشم بیشتر، شکستن میز و آسیب رساندن به تجهیزات رستوران.

 

با اطلاع فوری به حراست شهرداری تهران و تماس با کلانتری تهرانپارس، مأموران امنیتی وارد عمل شده و فرد خاطی به مقر انتظامی منتقل شد. در آنجا، وی تنها با تعهدی کتبی مبنی بر تکرار نکردن رفتار مشابه آزاد شد.

 

اما آنچه این حادثه را به یک فاجعه اخلاقی ملی تبدیل کرد، تماس‌های پیاپی و فشارهای پشت‌پرده برخی مسئولان فدراسیون ورزشی مربوطه بود. آن‌ها نه تنها برای پیگیری ماجرا تماسی نگرفتند، بلکه با هراس از به خطر افتادن روحیه بازیکن در آستانه مسابقات، بر احساساتی نشدن نامبرده تاکید داشتند.

 

این‌گونه رفتارها از سوی فدراسیون‌های ورزشی، نه اولین بار است و نه آخرین. «ح.ر» به گواه منابع مختلف، پیش‌تر نیز سابقه سبک زندگی پرحاشیه و تمایل به ارتباطات غیراخلاقی داشته، اما به‌جای برخوردهای اصلاحی و تربیتی، در سایه حمایت‌های نهادهای ورزشی و سکوت رسانه‌ها رشد کرده است.

 

آیا ورزش ملی ما، فقط مدال و رکورد است؟ اگر ورزشکاران ما سفیران فرهنگی کشور در مجامع بین‌المللی‌اند، چگونه می‌توان از فردی با چنین سابقه رفتاری انتظار نمایندگی شایسته داشت؟

 

سؤال اساسی‌تر اما از وزارت ورزش و شخص وزیر است. تا کی قرار است نظارت‌های اخلاقی بر عملکرد فدراسیون‌ها نادیده گرفته شود؟ آیا شأن ورزش کشور با گزارش‌های روزمره و آمارهای عملکرد فنی تأمین می‌شود، یا باید مراقب باشیم تا اخلاق در مسیر حرفه‌ای‌گری قربانی نشود؟

 

تا زمانی که سیاست سکوت، مماشات و تطهیر چهره‌های پرحاشیه ادامه داشته باشد، چنین وقایع تأسف‌برانگیزی نه تنها تمام نمی‌شود، بلکه به الگوی غلطی برای نسل‌های بعدی ورزشکاران بدل خواهد شد.

 

اگر فدراسیون ورزشی مربوطه از ابتدا سامانه‌ای شفاف برای بررسی تخلفات اخلاقی ورزشکاران خود داشت و سازوکار اخراج یا تعلیق افرادی با رفتارهای پرخطر را جدی می‌گرفت، نه تنها ماجرای هتل شهر هرگز رخ نمی‌داد، بلکه اعتبار ورزش ملی نیز لکه‌دار نمی‌شد.

 

اخلاق، مدال نیست که آن را فقط در رقابت‌ها بخواهیم؛ اخلاق، ستون پنهان اما حیاتی هر تیم ملی است.

برچسب ها: تیم ملی ، فوتبال

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین