راز پنهان ترکیبات بستنی‌ها؛ آیا باید نگران کد E471 باشیم؟

گروه اجتماعی: کدهای E مانند E471 و E472 سال‌هاست در صنعت غذا به‌کار می‌روند، اما منشأ دقیق آن‌ها همیشه شفاف نیست. برخی کارشناسان هشدار می‌دهند که اگر روی بسته‌بندی ذکر نشود منشأ گیاهی دارد، ممکن است منشأ حیوانی، حتی نامتعارف، داشته باشد. در بستنی‌ها، ژله‌ها و برخی محصولات وارداتی این نگرانی بیش از پیش دیده می‌شود

بسم الله القاصم الجبارین

به گزارش بولتن نیوز به نقل بیداری ملت،در روزگار ما، توجه به ترکیبات مواد غذایی از جنبه‌های مختلف، از جمله سلامت، اعتقادات دینی و منشأ مواد اولیه، بیش از پیش اهمیت یافته است. یکی از موضوعات کمتر شنیده‌شده اما مهم، ترکیباتی با شناسه‌های کددار مانند E471 و E472 در برخی محصولات غذایی است، به‌ویژه بستنی‌ها و ژله‌های صنعتی.

 E471 چیست؟
این کد معمولاً به مونو و دی‌گلیسریدهای اسیدهای چرب اشاره دارد؛ موادی که برای بهبود بافت و پایداری محصول استفاده می‌شوند. این ترکیبات می‌توانند منشأ گیاهی یا حیوانی داشته باشند. اما نگرانی زمانی آغاز می‌شود که منشأ آن روی محصول درج نمی‌شود.

 منشأ حیوانی؛ نگرانی برخی مصرف‌کنندگان
برخی منابع غیررسمی و کارشناسان می‌گویند اگر در محصولی که حاوی E471 است، به‌صورت مشخص عبارت "Plant Based" یا "منشأ گیاهی" درج نشده باشد، ممکن است منشأ حیوانی داشته باشد؛ و در موارد نادر، منشأ آن حتی ممکن است از منابع نامتعارفی مانند چربی خوک باشد. این موضوع برای مصرف‌کنندگان با حساسیت‌های دینی، بسیار مهم و نگران‌کننده است.

 شفاف نبودن ترکیبات؛ مطالبه نظارت بیشتر
در برخی شرکت‌های تولید بستنی، گفته می‌شود که از اسیدهای چرب وارداتی در فرمول ساخت استفاده می‌شود اما منشأ دقیق آن در بسته‌بندی ذکر نمی‌شود. همین موضوع باعث افزایش مطالبه برای شفافیت بیشتر در برچسب‌گذاری مواد غذایی شده است.

 برخی ژله‌های خارجی و چالش روغن‌های نامتعارف
در مورد ژله‌های خارجی نیز مواردی دیده شده که روی آن‌ها مستقیماً درج شده که حاوی ژلاتین یا چربی مشتق‌شده از حیوانات حرام‌گوشت هستند. از این‌رو، بررسی دقیق برچسب محصولات وارداتی و اعتماد به نشان حلال روی کالا برای بسیاری از خانواده‌ها حیاتی است.

نتیجه‌گیری

وجود ترکیباتی مانند E471 در محصولات غذایی الزاماً به معنای وجود مواد حرام نیست، اما شفاف‌سازی منشأ مواد اولیه یک ضرورت قطعی است؛ به‌ویژه در جامعه‌ای که مصرف‌کنندگان نسبت به مسائل شرعی و بهداشتی حساسیت ویژه‌ای دارند.
از نهادهای نظارتی انتظار می‌رود با دقت بیشتر و اطلاع‌رسانی عمومی، از نگرانی‌ها و سوءتفاهم‌های احتمالی بکاهند.