گروه انرژی، در فروردینماه سال گذشته، در اقدامی که با انتقادهایفراوانی همراه بود، باشگاه فرهنگی ورزشی استقلال تهران به گروه صنایعپتروشیمی خلیج فارس واگذار شد. این تصمیم در حالی اتخاذ شد که اساسنامه شرکت مذکور اشارهای به فعالیت در حوزه ورزش نداشت و کارشناسان هشدار داده بودند که چنین اقدامی میتواند منجر به تشدیدمشکلات ساختاری در باشگاه شود.
به گزارش بولتن نیوز، خصوصیسازی باشگاههای ورزشی، در جهان مدرن یکی از روشهای متداول برای بهبود بهرهوری، ارتقاء کیفیتخدمات و افزایش درآمدهای پایدار تلقی میشود. اما تجربه استقلال، نشان میدهد که تنها تغییر مالکیت به تنهایی نمیتواند راهگشای مشکلات باشد، بهخصوص زمانی که انتخاب مالک جدید بدون ارزیابی دقیقظرفیتها و تناسب ماموریتی انجام شود.
هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس، به عنوان یک مجموعه صنعتی و تجاریبزرگ، اساساً برای فعالیت در حوزه انرژی و صنایع شیمیایی شکل گرفته است. عدم وجود زمینه و تجربه در مدیریت ورزشی، بهویژه در سطح باشگاهی پرهوادار و پرچالش همچون استقلال، یکی از دلایل اصلیشکست در تحقق اهداف واگذاری عنوان میشود.
نکته کلیدی دیگر، عدم تناسب فرهنگی و عملیاتی میان باشگاه ورزشیو یک هلدینگ صنعتی است. در حالیکه باشگاه نیازمند ساختار چابک، تصمیمگیری سریع، منابع درآمدی پویا و تخصص در جذب اسپانسر و تبلیغات ورزشی است، شرکتهای صنعتی بیشتر بر مدلهایبوروکراتیک، فرایندمحور و پروژههای سرمایهبر بلندمدت متمرکز هستند.
کارشناسان اقتصادی نیز بر این باورند که اگر قرار باشد یک شرکت مادر تخصصی صنعتی تنها بهصورت مقطعی و بدون نگاه راهبردی به باشگاه کمک مالی کند، نه تنها ساختار مالی آن اصلاح نمیشود بلکه به وابستگی بیشتر آن به کمکهای دولتی دامن زده میشود؛ چیزی که در تضاد کامل با فلسفه خصوصیسازی است.
از سوی دیگر، عدم توانایی در مدیریت قراردادهای اسپانسری و افزایشبیضابطه هزینهها (مانند پرداختهای نجومی به بازیکنان بدون افزایشمتناسب درآمد) نشاندهنده نبود یک راهبرد مالی شفاف و هوشمندانه در دوره جدید مدیریت باشگاه است.
اکنون و با گذشت یک سال از واگذاری باشگاه استقلال به هلدینگ خلیج فارس در زمان علی عسگر، گزارشها و مستندات منتشرشده نشان میدهدکه وضعیت مالی باشگاه نهتنها بهبود نیافته بلکه با وخامت بیشتریروبهرو شده است.
علی نظری، مدیرعامل باشگاه استقلال، در نامهای رسمی به مدیر نظارت بر ناشران بازار پایه، دلایل کاهش درآمد و افزایش زیاندهی باشگاه را تشریح کرده است. در این نامه، دلایل متعددی برای افت درآمدهایعملیاتی و افزایش هزینهها ذکر شدهاند که همگی نشان از نبود یکاستراتژی مالی روشن در دوره جدید مدیریت دارند.
بر اساس این گزارش، کاهش شدید درآمدهای عملیاتی و سود شرکت، عمدتاً ناشی از قراردادهای اسپانسریای است که پیش از شروع فصل بسته شده و هنوز به طور کامل اجرایی نشدهاند. از سوی دیگر، عملکرد ضعیف تیم در فصل جاری، کاهش چشمگیری در فروش بلیت و تبلیغات به همراه داشته است. همچنین تغییرات مدیریتی ناشی از خصوصیسازی باعث تعویق در عقد برخی قراردادها شده است.
یکی دیگر از دلایل افزایش هزینهها، رشد قابل توجه دستمزد بازیکنانو سقف پرداختیها بهواسطه مصوبه سازمان لیگ عنوان شده است. حضور تیم در لیگ نخبگان آسیا نیز موجب افزایش هزینهها در بخشهای مختلف شده است.
در بخشی از این نامه به زیان انباشتهای اشاره شده که پیش از آغاز فعالیت هیأت مدیره جدید به وجود آمده و استقلال را مشمول ماده ۱۴۱قانون تجارت کرده است. هیأت مدیره فعلی در حال برنامهریزی برای خروج از این وضعیت از طریق افزایش سرمایه با کمک هلدینگ پتروشیمیخلیج فارس، ایجاد درآمدهای پایدار و همچنین تجدید ارزیابیداراییهای باشگاه است.
همچنین بر اساس این مستندات، مبلغی بالغ بر ۳۲۹ میلیارد ریالبابت هزینههای شناسایی نشده از قراردادهای پیشین بازیکنان و مربیان شناسایی و اصلاح شده و تنها درآمد خاص به ثبت رسیده مربوط به فروش یک دستگاه خودرو رنو کپچر بوده که در سنوات گذشته رخ داده است.
مدیرعامل باشگاه در ادامه گزارش خود تصریح کرده است که تاکنون کمکهای بلاعوضی از طرف شرکتهای زیرمجموعه هلدینگ خلیج فارس به صورت نقدی دریافت شده، اما هنوز فرآیند رسمی افزایش سرمایهانجام نشده است. این موضوع نیز در حال بررسی و پیگیری است.
در بخش پایانی این نامه، نظری تأکید کرده است که با حضور هیأتمدیره جدید، اصلاح ساختار داخلی، افزایش بهرهوری و تلاش برای بهبود فرآیندهای درآمدزایی در دستور کار قرار گرفته است. او همچنین وعده داده است که نسخه حسابرسیشده صورتهای مالی همراه با یادداشتهای تکمیلی در آینده نزدیک منتشر خواهد شد تا شفافیتبیشتری در خصوص وضعیت مالی باشگاه ایجاد شود.
علاوه بر نامه فوق، منتقدان بر این باورند که واگذاری باشگاه استقلال به مجموعهای که اساسنامه آن هیچ اشارهای به فعالیت در حوزه ورزش ندارد، از ابتدا اقدامی اشتباه بوده و نتیجه آن را امروز میتوان در بحرانهایمالی و ساختاری باشگاه مشاهده کرد. کارشناسان معتقدند اگر این روند ادامه یابد، نهتنها استقلال بلکه کلیت پروژه خصوصیسازی باشگاههایورزشی کشور نیز با چالشهای جدی روبهرو خواهد شد.
بسیاری از هواداران نیز در فضای مجازی خواستار شفافسازیبیشتر و پاسخگویی مقامات مسئول در خصوص دلایل انتخاب اینهلدینگ برای واگذاری استقلال شدهاند. با توجه به اهمیت جایگاه اینباشگاه در فوتبال ایران، ادامه وضعیت فعلی میتواند به کاهش سرمایهاجتماعی آن منجر شده و اثرات بلندمدتی بر محبوبیت و عملکرد ورزشیاش بر جای گذارد.
اکنون پرسش اصلی این است: آیا میتوان به اصلاح ساختار مدیریتمالی استقلال در سایه حمایتهای پتروشیمی خلیج فارس امیدوار بود، یا آنکه این واگذاری نیز سرنوشتی مشابه بسیاری از طرحهای ناکام خصوصیسازی در کشور خواهد داشت؟
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com