کد خبر: ۸۶۷۷۵
تاریخ انتشار:
پایگاه تحلیلی آمریکایی:

فورث مدیا:آمریکا بازنده اصلی ارتباط با اسرائيل

پایگاه تحلیلی "فورث مدیا" درگزارشی نوشت: اولین بار در تاریخ است که یک کشور امپریالیستی از حمله نظامی عمدی به اصطلاح متحدش علیه خود حمایت و دفاع می کند.

به گزارش فارس، پایگاه تحلیلی "فورث مدیا" در مطلبی به پیامدهای منفی و مخرب رابطه‌ آمریکا با اسراییل  برای ایالات متحده پرداخته و می‌نویسد: در 25 مارس 1984 "هری ترومن"، رییس جمهور وقت آمریکا مخفیانه با "حییم وایزمن"، اولین رییس جمهور اسرائیل، دیدار کرد و متعهد به حمایت از آینده این رژیم شد. دقایقی بعد از نیمه شب 15 مارس 1948، آمریکا اولین کشوری بود که اسرائیل را به رسمیت شناخت

 

* آمریکا بازنده روابط یکطرفه با رژیم صهیونیستی

بنابراین گزارشِ، بدین سان روابط ویژه آمریکا و اسرائیل آغاز شد و در زمینه‌های مالی، سیاسی، نظامی، دیپلماتیک و مخرب به گونه‌ای افزایش یافت که تنها رژیم صهیونیستی از آن سود می برد و در این بین آمریکا بیش از آن‌که سودی عایدش گردد متضرر می شود و بازنگری برای اصلاح این مسیر بسیار دیر شده است.

در بسیاری از موضوعات، حتی در موارد کم اهمیت، واشنگتن در مسیر حمایت از تل آویو قرار دارد و هر دو صلح جهان را به خطر افکنده‌ و با همدیگر بشریت را مورد تهدید قرار می دهند.

 

* توصیه به کاستن از روابط با تل آویو

پایگاه آمریکایی "اینتلیجنس اسکواد" در 9 فوریه  2010 نوشت که بهتر است آمریکا در روابط ویژه خود با اسرائیل تجدید نظر کند.

در این مطلب تاکید شد: اسرائیل براین باور است که روابط ویژه با واشنگتن حیاتی است اما برای آمریکا چه طور؟ اسرائیل نفت ندارد و در بسیاری از مواقع به‌ویژه زمانی که منافعش مورد تهدید است حتی مقابل واشنگتن قرار می گیرد.

در جمع‌بندی این مطلب آمده است: آیا روابط آمریکا با اسرائیل ضرر بیشتری به نسبت سود ندارد؟ آیا زمان عقب کشیدن از رابطه با این رژیم فرا نرسیده است؟

با وجود این موارد، مسائل حل و فصل نشدند زیرا آشکارا در خدمت یک هدف یعنی اسرائیل بود.

جمعی از دانشجویان دانشگاه نیو‌یورک کتابی را تحت عنوان "لابی اسرائیل در سیاست خارجی آمریکا" منتشر و در آن اشاره کردند که مردم منتظر پاسخ به سئوال‌های هستند که تاکنون بی جواب مانده و معتقدند که آمریکا و اسرائیل انسانیت را تهدید کرده و قطع ارتباط این دو بسیار دیر شده است.

"جان مر شیمر" و "استیفن والت" در این کتاب می‌نویسند: "اسرائیل بطور فزاینده ای به دردسر راهبردی آمریکا مبدل شده و زمان آن فرا رسیده تا آمریکا با این رژیم روابط عادی و نه ویژه، داشته باشد و با تل‌آویو همانند دیگر کشورها برخورد کند.

اتخاذ چنین رویکردی به معنای این است که دیگر تظاهر نشود که منافع رژیم صهیونیستی و آمریکا یکسان هستند یا به عبارت دیگر، اسرائیل سزاوار حمایت‌های آنچنانی آمریکاست."

 

* باج واشنگتن به تل‌آویو

"جیمز پتراس"، در خصوص روابط امریکا و اسراییل می‌گوید: "در تاریخ نوین امروزی اولین بار است که در آن، یک کشور امپریالیستی [آمریکا] از حمله نظامی عمدی به اصطلاح متحدش [اسراییل] علیه خود حمایت و دفاع می کند."

وی سپس به حادثه حمله به ناو "یو اس اس لیبرتی" متعلق به نیروی دریایی امریکا در سال 1967 (توسط دو جنگنده اسرائیلی) اشاره کرده که طی آن جت‌های اسرائیلی این ناو را بمباران کردند و بدین سبب ده‌ها تن از خدمه این ناو کشته و حدود 170 نفر مجروح شدند و خسارات جدی نیز به این ناو وارد شد اما رژیم صهیونیستی از این کشت و کشتار گریخت که البته آخرین بار نیز نبود.

پتراس می‌گوید: "از آن موقع تاکنون روابط این دو تقویت شده است و امروزه بیش از هر زمان دیگری  صلح جهانی را تهدید می کنند، ولی جریان ‌های خبری کنترل شده از انتشار چنین مطالبی جلوگیری می‌نمایند. اکنون زمان آن  رسیده تا آنچه  تاکنون انکار شده، آشکار شود. حال زمان قطع روابط (با تل آویو) و رفتن به سمت دیگری است."

 درتاریخ 9 مه اتفاق بزرگتری رخ داد و مجلس آمریکا مصوبه شماره 4133  را که در آن بر "افزایش روابط امنیتی با اسرائیل" تاکید شده بود ، تصویب کرد. این لایحه سپس برای بررسی به سنا رفت.

در این مصوبه بر حساسیت کنگره نسبت به روابط راهبردی بین آمریکا و اسرائیل و آگاه کردن رییس جمهور از برداشتن گام‌هایی جهت افزایش روابط با رژیم صهیونیستی و نیز کمک برای دفاع از تل آویو و دیگر اهداف اشاره شده بود.

این مصوبه به پیشنهاد "اریک کانتور"، ویرجینیایی و رهبر اکثریت نمایندگان مجلس آمریکا بود که 304 حامی نیز داشت و سرانجام با 411 رای موافق در برابر 2 رای مخالف تصویب شد. البته 9 نفر نیز در رای گیری شرکت نکردند. "جان دینگل" و "ران پاول" دو نفری بودند که رای "منفی"  دادند.

"ران پاول" در آن موقع اظهار داشت که تصویب این لایحه منجر به وقوع درگیری خواهد شد.

 

* 9  مه دور دیگری از باج دهی آمریکا به اسرائیل

باید گفت که در تاریخ "9 ماه مه"،  آمریکا دور دیگری از حاکمیت خود را از دست داد و مصوبه 4133 به جنگ طلبی های نتانیاهو که خود مایه تهدید جهانی است کمک کرد و این خود احتمال نبرد با سوریه و ایران را افزایش یافت.

از آن به بعد بود که جنگ افزار‌های اسرائیلی به کمک شورشیان مخالف بشار اسد آمد و همچنین تصاویر ماهواره‌ای این رژیم مدعی تلاش ایران در ساخت سلاح هسته‌ای شدند در حالی که حقایق موجود چنین ادعایی را رد می کنند. اما نتانیاهو همچنان هوچی گری کرده و متحدین وی در کنگره از او حمایت کردند بطوریکه درتاریخ 9 مه تجهیزات بیشتری برای تل‌آویو ارسال می شود.

"آیپک" (لابی صهیونیستی)  نیز تصویب این قانون را مورد ستایش قرار داد و افزایش تهدید‌های منطقه ای را دلیلی بر تصویب آن برشمرد و گفت: آمریکا و اسرائیل باید روابط قوی امنیتی آتی خود را در چنین محیط خطر‌ناکی افزایش دهند. همکاری واشنگتن با اسرائیل بشدت از منافع امنیتی آمریکا حمایت می کند.

 

* قانون 4133 قدرت نمایی در برابر ایران و سوریه است

در این بین دیگر لابی حامی تل‌آویو یعنی "زیونیست ارگانیزیشن او امریکا" نیز به تحسین از پذیرفتن چنین مصوبه ای پرداخته بطوری که گفت: "قوه مقننه دو حزبی آمریکا بر تقویت روابط نظامی و امنیتی بین واشنگتن ـ  تل‌آویو تاکید دارد و بیانگر تعامل دو حزب موجود در کنگره  جهت تداوم این روابط تا شکوفا شدن است."

لابی یاد شده در ادامه با ستایش از تایید این مصوبه گفت: "پذیرش این که اسرائیل امن همیشه در منافع ملی آمریکا جای دارد تایید مجدد حق اسرائیل در دفاع از خود در برابر تهدیدها و تاکیدی بر تعهد آمریکای تزلزل ناپذیر مقید به دفاع از امنیت اسرائیل است."

 

* عدم صداقت آمریکا در طرح پیشنهادی صلح خاور‌میانه

در این بین راون پاول، نماینده مجلس آمریکا، در صحن مجلس با این مسئله مخالف کرد و گفت: "آقای رییس مجلس، من مخالف تایید مصوبه 4133 مبنی بر افزایش روابط امنیتی آمریکا و اسرائیل هستم  و معتقدم که این مسئله متاسفانه برگی دیگر از روابط یک طرفه و مخرب در شورای تصمیم گیری سیاست خارجی آمریکا است. به نظر می رسد این مصوبه، نوعی قدرت نمایی علیه ایران و سوریه است که به تلاش‌های دیپلماتیک آمریکا  لطمه می زند و نشان می دهد که آمریکا در ادعای خود مبنی بر برقراری صلح در منطقه خاورمیانه صادق نیست."

وی در ادامه اظهار داشت: "این لایحه که درآن قید شده سیاست آمریکا کمک به اسرائیل در جهت حفظ برتری کیفی نظامی اش در منطقه است مستلزم افزایش کمک‌های تسلیحاتی پیشرفته به تل‌آویو می باشد. کشور‌های مستقل باید مسائل امنیتی شان را خود رفع و رجوع کنند. مالیات پردازان آمریکایی مسئول دیگران و تعهدات نظامی آمریکا به دیگر ‌جا‌ها نیستند. آمریکا تنها متعهد به حفظ امنیت خود است و ضامن مسائل مذهبی، فرهنگی و قومیتی کشور خارجی دیگری (رژیم غاصب صهیونیستی) نیست."

وی افزود: "بعد از گذشت 20 سال از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، مصوبه 4133 تنها راهی برای نمایش اثبات وفاداری و دفاع از متعهد قدیمی اش یعنی اسرائیل است."

 

* حضور علنی رژیم صهیونیستی در بدنه ناتو

با وجود این قانون اسرائیل می تواند بیش از بیش در ناتو باشد از جمله می تواند حضور در مقرهای فرماندهی و رزم آیش های نظامی را افزایش دهد. این مصوبه گامی برای سهولت مداخله رژیم صهیونیستی در  امور نظامی و بهره وری از مکان‌های نظامی پیشرفته است."

 

*‌ افزایش سیاست مداخله جویانه اسرائیل

"پاول" سپس با اشاره به تبعات منفی این مصوبه که باعث محدودتر شدن ناتو و نه گسترش آن است، گفت: این لایحه به آمریکا و اسرائیل کمکی نمی‌کند و تنها موجب سیاست مداخله جویانه گسترده‌تر در خاورمیانه می شود که در حال حاضر  بیش از حد لازم است. احتمال می رود این قانون به جنگ علیه ایران یا سوریه یا هر دوی این کشورها ختم شود."

وی سپس از همکاران خود در مجلس خواست تا بدین مصوبه رای منفی دهند اما تنها "جان دینگل" با او موافقت کرد.

 

* همکاری ‌آمریکا و اسرائیل منتج به درگیری‌های نظامی بین المللی می شود

همکاری ‌های گسترده تر آمریکا و اسرائیل بیشتر منتج به درگیری‌های نظامی جهانی می شود. اسرائیل برای آمریکا به عنوان یک متعهد راهبردی امنیتی در منطقه و جهان است. این ارتباط به هیچ وجه بیانگر ارزش های دموکراسی خواهانه نیست. همکاری با رژیم صهیونیستی،آمریکا را در برابر حمله آسیب پذیرتر کرده و احتمالا جهان را در ستیز می اندازد  .دولت ‌های آمریکا و اسرائیل هرکدام بدتر از دیگری هستند و باید گفت که دیگر با این نوع دوستی و رابطه دیگری نیاز به دشمن نیست.

 

* آمریکا و رژیم صهیونیستی ناقضان  اصلی حقوق بشر

این پایگاه تحلیلی در ادامه می‌نویسد: دولت‌های آمریکا و اسرائیل فاقد جایگاه اخلاقی هستند و هیچکدام حقوق بشر را رعایت نمی کنند. این دو بزرگترین مجرمان جهانند و آشکارا برای مخفی کردن حقیقت به متهم کردن دیگران  می پردازند.

دولت های متعدد آمریکا و اسرائیل همگی سوابق کافی در استبداد دارند و تمایل به ویرانگری بین آن‌ها بیش از هر چیزی دیگری به چشم می آید.

در این بین باید این سئوال را پرسید که میدان دادن بیشتر به اسرائیل چه نفعی برای آمریکا و چه نفعی برای مردم  این کشور دارد؟ آن‌ها این حق را دارند تا بخاطر کمک های بیش از اندازه آمریکا به اسرائیل و در هنگامی که از آن‌ها طلب ایثار می شود به خشم آیند.

 

* خاورمیانه مملو از احساسات ضد آمریکایی،صهیونیستی

افکار عمومی خاورمیانه نیز نمایانگر حس دشمنی اعراب با آمریکا است. وقتی‌که از آن ها سئوال می‌شود واشنگتن به چه نحوی می تواند جایگاهش را در منطقه ارتقا دهد، اکثریت پاسخ می دهند آمریکا باید سیاست‌های منطقه ایش را تغییر داده و حمایت از رژیم صهیونیستی را متوقف کند.

 

* پایان ارتباط واشنکتن ـ تل‌آویو خواسته "جهانی" است

در خاتمه نیز باید به افزایش تعداد یهودیان مخالف سیاست‌های رژیم صهیونیستی اشاره کرد. آمریکایی‌ها نیز می خواهند به این رابطه مخرب پایان داده شود.  میلیون ها نفر در جهان هم می‌خواهند به اتحاد بر پایه نظامی گری، جنگ طلبی، تبعیض نژادی و پایمال کردن حقوق بشر به طور حتم پایان داده شود و این مهم تا دیر نشده صورت پذیرد.

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین