چرا اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی نوار غزه به مهم‌ترین هدف اسرائیل تبدیل شدند

به گزارش بولتن نیوز به نقل از فارس، در روزهای اخیر، ارتش اسرائیل بمباران‌های هوایی خود را بر نوار غزه تشدید کرده است، طوری‌که اردوگاه‌های پرجمعیت آوارگان فلسطینی هم از حملات این رژیم در امان نمانده‌اند، اردوگاه‌هایی که به دلیل آوارگی حدود 1.8 میلیون نفر از مردم غزه تشکیل شدند.

این اردوگاه به شکلی ایجاد شده‌اند که اگر یکی از خانه‌ها در آن‌ها آتش بگیرد، به دلیل تراکم منازل و فضای محدود، همه اردوگاه دچار آتش‌سوزی می‌شود، با همه این‌ها رژیم صهیونیستی، اردوگاه‌های فلسطینی را هدف مشروع خود قرار داده و از اکتبر گذشته تاکنون این اردوگاه‌ها بارها شاهد حملات این رژیم بوده‌اند. سؤال این است که چرا اسرائیل اردوگاه‌های فلسطینی را هدف قرار می‌دهد و خواهان جدا کردن شمال غزه از جنوب آن است؟

اردوگاه‌های آوارگان ابتدا برای اسکان موقت صدها هزار فلسطینی ایجاد شدند که به دلیل دو جنگ متوالی از سرزمین‌های خود رانده شده بودند، یکی جنگ 1948 که در اثر آن بیش از 750 هزار فلسطینی آواره شدند و دیگری جنگ 1967 که اسرائیل علاوه بر بخش‌هایی از چند کشور عربی، نوار غزه را هم تصرف کرد.

این اردوگاه‌ها که قرار بود، موقتی باشند، طی دهه‌ها ساخته شدند و توسط «آنروا» به مناطق "بسیار پرجمعیت" جهان توصیف شدند که مملو از ساختمان‌های چند طبقه و کوچه‌های باریک بودند

در نوارغزه 8 اردوگاه اصلی آوارگان فلسطینی وجود دارد که دو سوم جمعیت غزه، حدود 2.3 میلیون نفر در آن زندگی می‌کنند، به همین‌ دلیل یکی از پرجمعیت‌ترین مناطق جهان محسوب می‌شود.

طبق تعریف آنروا پناهنده فلسطینی «کسی است که در دوره بین ژوئن 1946 تا مه 1948 در فلسطین اقامت داشته و خانه منبع امرار معاش و زمین خود به خاطر جنگ 1948 از دست داده است.

اردوگاه نیز «زمینی است که از سوی کشور میزبان به منظور اسکان آوارگان فلسطینی و تأمین‌ نیازهای آن‌ها برای ادامه زندگی در اختیار آژانس قرار گرفته است».

بر اساس این تعریف، 58 اردوگاه آوارگان فلسطینی به رسمیت شناخته‌شده در کرانه باختری و نوار غزه و کشورهای عربی همسایه، از جمله لبنان، سوریه و اردن وجود دارد که یک سوم آوارگان فلسطینی ثبت‌شده در آنروا یعنی حدود 5/1 میلیون پناهنده در آن‌ها زندگی می‌کنند. 

به گفته آنروا پس از عملیات سال 1950 تعداد آوارگان فلسطینی ثبت شده در این سازمان از 750 هزار نفر به 5.9 میلیون نفر افزایش یافت که نیازمند دریافت، کمک‌های این سازمان هستند و بیش از نیمی از آن‌ها خارج نوار زندگی می‌کنند.

تا پیش از حملات 7 اکتبر و براساس اعلام آنروا، اردوگاه‌های فلسطینی نه تنها جزو پرجمعیت‌ترین نقاط جهان بودند، بلکه با شرایط اجتماعی و اقتصادی بسیار بدی مانند فقر، بیکاری، نبود بهداشت و ساختارهای زیربنایی مواجه بودند.

اغلب فلسطینی‌هایی که مجبور به ترک شمال غزه شدند، در دو شهر خانیونس و رفح زندگی می‌کنند که آنروا در آن‌ها اردوگاه‌هایی دارد. بر اساس اعلام آنروا تا اوایل نوامبر این دو شهر پذیرای 530 هزار آواره جدید بودند که به مرکز نوار و این دو شهر روی آورده بودند.

این آوارگان در شرایط عادی با شرایط بسیار بدی مانند بیکاری و نبود فرصت‌های شغلی، خدمات اساسی وغیره مواجه بودند وحالا به آن مشکلات نبود غذا، آب، برق و خدمات بهداشتی نیز افزوده شده است.

8 اردوگاه نوارغزه

محاصره چندین ساله نوارغزه منجر به اتکای 80 درصد جمعیت این منطقه به کمک‌های بین‌المللی شد که رهاورد آن فقیرتر شدن فلسطینی‌ها و کاهش رشد و توسعه در این منطقه بود. براساس اعلام بانک جهانی میانگین بیکاری در میان فلسطینی‌های نوار غزه به بیش از 41درصد می‌رسد.

این فلسطینی‌ها در 8 اردوگاه اصلی نوارغزه ساکن هستند که از دهه‌ها قبل ایجاد شده‌اند و یک سوم جمعیت 2.3 میلیون نفری نوارغزه یعنی 620 هزار نفر را در خود جای می‌دهند، اما با آغاز جنگ اسرائیل در نوار غزه این اردوگاه‌ها پذیرای 1.7 آواره شدند که خانه‌های خود را از بیم بمباران‌های اسرائیل ترک کرده بودند و این عاملی شد تا شرایط بد معیشتی در این اردوگاه‌ها بیش از پیش تشدید شود.

اردوگاه جبالیا

اردوگاه جبالیا با مساحت 1.4 کیلومتر در شمال نوارغزه قرار دارد و پذیرای بیش از 116 هزار آواره فلسطینی بعد از جنگ 48 بود. جبالیا که در نزدیکی گذرگاه مرزی «ایرز» قرار دارد، یکی از بزرگ‌ترین اردوگاه‌های نوارغزه است و به «اردوگاه ایستادگی» معروف است.  انتفاضه اول از این اردوگاه آغاز شد

این اردوگاه در تمام این سال‌ها نقطه محوری و راهبردی در مبارزه با رژیم صهیونیستی بوده و بارها مورد حمله این رژیم قرار گرفته است. بیمارستان «المعمدانی» در این اردوگاه قرار دارد که شبانگاه 17 اکتبر مورد حمله قرار گرفت و 500 نفر در آن به شهادت رسیدند. 

با وجود اشغال اردوگاه جبالیا توسط ارتش اسرائیل، این اردوگاه همچنان شاهد مقاومت‌هایی از سوی نیروهای مقاومت است. ارتش رژیم صهیونیستی تاکنون مرتکب کشتارهای متعددی در این اردوگاه شده و محله‌های الفالوجا، قصاصيب، بلوک شماره 2، مدارس و مراکز بهداشتی و تمام زیرساخت‌های آن را به طور كامل بمباران و نابود کرده است.

اردوگاه‌های الشاطی، دیرالبلح، البریج و رفح

اردوگاه الشاطی با مساحت نیم کیلومترمربع حوالی غرب شهر غزه بر سواحل دریای مدیترانه قرار دارد و صدهزار پناهنده فلسطینی 1948 را در خود جای می‌دهد. شرایط این اردوگاه نیز همانند اردوگاه جبالیاست و طی 8 ماهه گذشته بارها مورد حمله رژیم صهیونیستی قرار گرفته است، حمله به آوارگان فلسطینی که برای گرفتن آب تجمع کرده بودند، از جمله جنایات این رژیم در این اردوگاه است. 3 فرزند و 3 نوه «اسماعیل هنیه»، رئیس دفتر سیاسی «حماس» در این اردوگاه صورت گرفت. 

نام اردوگاه «دیر البلح» از نام منطقه‌ای که در آن احداث شد، گرفته شده و 26 هزار فلسطینی را در خود جای می‌دهد. این اردوگاه پیش از جنگ نیز به شدت با نبود برق و آب بهداشتی مواجه بود و ساکنین آن از ماهگیری در دریا منع می‌شدند.  

اردوگاه «البریج» در مرکز نوارغزه در کنار دو اردوگاه «المغازی» و «النصیرات» قرار دارد. البریج در دهه 50 قرن گذشته ساخته شد و 46 هزار آواره فلسطینی را در خود جای می‌دهد. 90 درصد آب مصرفی در البریج غیربهداشتی است.

اما اردوگاه «رفح» در نزدیکی مرزهای مصر قرار دارد و حدود 130 هزار آواره فلسطینی را در خود جای می‌دهد. این اردوگاه در ماه‌های گذشته پذیرای 500 هزار آواره جدید از نقاط مختلف نوار غزه بود.

اردوگاه‌های خانیونس، المغازی، النصیرات

اردوگاه «خانیونس» در شمال شهر رفح قرار دارد و 88 هزار آواره فلسطینی را در خود جای می‌دهد. وضعیت این اردوگاه از لحاظ شرایط بهداشتی، جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی نیز همانند دیگر اردوگاه‌های نوار غزه است.

خانیونس زادگاه «یحیی السنوار»، رهبر حماس در نوار غزه و خانواده‌اش پس از آواره کردن آنها از شهر «مجدل» در عسقلان به شمار می‌آید، به همین دلیل شاهد حملات مکرر اسرائیل بوده است. این درحالی است که ارتش اسرائیل به طمع دست یافتن بر السنوار و اعضای خانواده‌اش بارها به این اردوگاه لشکرکشی کردند.

اردوگاه «المغازی» در مرکز نوارغزه قرار دارد و کوچک‌ترین اردوگاه در نوار محسوب می‌شود. این اردوگاه در مساحتی بالغ بر نیم کیلومترمربع بنا شده و 33 هزار آواره فلسطینی را در خود جای می‌دهد. کشتار المغازی که طی آن 45 فلسطینی در حمله هوایی اسرائیل قتل‌عام شدند، نوامبر گذشته در این اردوگاه رخ داد.

اردوگاه «النصیرات» با مساحتی بالغ بر 10 کیلومتر مربع در سال 1948 در مرکز نوار احداث شد. النصیرات سومین اردوگاه بزرگ نوارغزه با 16 هزار پناه‌جوی فلسطینی است که باندهای جنایتکار صهیونیستی از جمله «پالماخ» آن‌ها را در سال 48 آواره کردند. این اردوگاه درحال حاضر پذیرای 250 هزار فلسطینی آواره است.

این اردوگاه از جمله اردوگاه‌های مقاومت محسوب می‌شود و اهالی آن از انتفاضه اول فلسطینی‌ها تاکنون همواره خط مقدم رویارویی با اشغالگران صهیونیست بوده‌اند.
چرا اردوگاه‌ها هدف گرفته می‌شوند

همان ماه اول تجاوز نظامی اسرائیل به نوارغزه، سازمان ملل اعلام کرد، 5 اردوگاه از 8 اردوگاه فلسطینی‌ها مورد حمله این رژیم قرار گرفته و مدتی نگذشت که همه 8 اردوگاه به هدف حملات چندین‌باره اسرائیل تبدیل شدند.

یکی از مهم‌ترین دستاویزهای اسرائیل در این حملات این بوده که حماس در این اردوگاه‌ها فعالیت دارد و از ساکنین آن‌ها به عنوان سپر انسانی برای ادامه فعالیت‌ها و حمله به اسرائیل استفاده می‌کند.

درحالی که این بهانه و دستاویزی دروغین است که با هدف گرفته شدن مدارس، بیمارستان‌ها، مراکز آنروا و زیرساخت‌های این اردوگاه‌ها به ویژه اردوگاه جبالیا که ادعا می‌کند، مرکز فعالیت حماس در نوار است، بارها دروغین بودن آن‌ها برای دنیا ثابت شده است.

برخلاف ادعای رژیم صهیونیستی و توجیهات واهی آن، اغلب سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری حملات این رژیم به اردوگاه‌ها را «جنایات جنگی» توصیف و تأکید کردند که مردم در این اردوگاه در شرایط بسیار سخت انسانی زندگی می‌کنند.

درحالی‌ که ارتش اسرائیل ادعا می‌کند که جنگش با حماس است، می‌بینیم که اغلب قربانیان این جنگ 8 ماهه زنان و کودکان بوده‌اند، به حدی که برای نخستین بار از زمان تأسیس این رژیم، موجب شده دادگاه بین‌المللی جنایات این رژیم را محکوم کند.

اعتراض به جنگ اسرائیل در نوار غزه پس از آن‌که سراسر کشورهای جهان را فراگرفت، هم اکنون با اعتراضاتی در داخل اسرائیل نیز مواجه شده است. بی‌شک آنچه هم اکنون در نوار غزه به ویژه در اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی از قتل و کشتار و آوارگی مجدد جریان دارد، یادآور نکبت 1948 است که طی آن اسرائیل صدها هزار فلسطینی را با زور و قتل و کشتار از خانه و شهر و روستای‌شان آواره کرد.

هم اکنون ساکنان شمال نوار اجازه بازگشت به خانه‌هایشان را ندارند و این اجازه «هیچ‌گاه» داده نخواهد شد و هرکس بخواهد به خانه و زندگیش در این منطقه بازگردد، سرنوشت محتوم مرگ را پیش‌رو خواهد داشت.

اقدام اسرائیل به آواره کردن فلسطینی‌ها به جنوب نوار غزه می‌تواند، زنگ خطر اجرای یک طرح قدیمی، یعنی اسکان آن‌ها در صحرای سینا در مصر باشد، موضوعی که طی حملات مکرر این رژیم به اردوگاه‌ها بارها از آن صحبت شد.

اما از دیگر، دلایل حملات مکرر اسرائیل به اردوگاه‌های نوارغزه را باید در این ملاحظه کرد که این اردوگاه‌ها در این جنگ به مهم‌ترین نماد ایستادگی و مقاومت فلسطینی تبدیل شدند.

اسرائیل به شدت از این وحشت دارد که مبادا این اردوگاه‌ها به الگوی دیگر اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی به ویژه در کرانه باختری تبدیل شوند و در این زمینه به اردوگاه «جنین» در کرانه باختری استناد می‌کند که مقاومت غزه در آن روح مقاومت و ایستادگی جدیدی دمیده است.