بنویس بابت آزادی اما بدان برای نفع سیاسی و اقتصادی؛ لباست را عوض کن

گروه فرهنگی: کسی که به نفع فرهنگ غربی -یعنی درحقیقت، به‌نفع سلطه غرب برایران- و به نفع استعمار به وسیله انگلیس، در آن روز بزرگترین قدم را برداشت، رضاخان بود. شما ببینید این کارها در وضع امروز چقدر رسواست، که پادشاهی بیاید و یکباره لباس ملی یک کشور را عوض کند!

به گزارش بولتن نیوز، مثلاً شما به هند که تشریف ببرید یا در اقصی نقاط عالم که بگردید، ملتها لباسهای خودشان را دارند؛ احساس افتخار هم میکنند؛ احساس سرشکستگی هم نمیکنند. اما اینها آمدند و یکباره گفتند: این لباس قدغن است! چرا؟ چون با این لباس، نمیشود عالِم شد! عجب! ما بزرگترین دانشمندانمان -دانشمندان ایرانی که امروز آثارشان هنوز در اروپا تدریس میشود- با همین فرهنگ و در همین محیط پرورش یافتند. مگر لباس چه تأثیری دارد؟ این چه حرفیاست؟! چنین منطق مسخره‌ای را مطرح کردند. لباس یک ملت را عوض کردند. ... لباس چه تأثیری دارد در این‌که مانع شود از فعّالیت یک زن یایک مرد؟! عمده این است که‌این مرد، دلش چگونه است؛ فکرش چگونه است؛ ایمانش چقدر است؛ روحیه‌اش چگونه است؛ چه انگیزه‌ای برای فعالیّت اجتماعی یا علمی، در او گذاشته شده است؟ این مردِ قلدرِ نادانِ بیسواد -رضاخان- آمد و در اختیار دشمن قرار گرفت. ناگهان لباس این کشور را عوض کرد؛ بسیاری از سنّتها را عوض کرد؛ دین را ممنوع کرد! کارهایی کرد که همه شنیده‌اید و در دوران پهلویها انجام گرفته است؛ آن هم با قلدری. او به چهره محبوب غرب -یعنی استعمارگران- تبدیل شد.

مطالب بالا بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب بود در دیدار بیست و یکم مرداد ماه سال ۱۳۷۱ با برخی از فعالان فرهنگی کشور. در این دیدار ایشان به موضوع تهاجم فرهنگی خصوصا در امر لباس و پوشاک اشاره کرده و دلیل فشار دشمن در تغییر شکل و ماهیت لباس یک ملت را بیان می‌کنند. اینکه در ظاهر امر از توسعه می‌گویند اما باطن امر، تحقیر یک تاریخ و جایگزینی آن با امری خودخواسته است.

مانند همین شلوارهای پاره‌ای که سالهاست مد شده و کسی به فکر همه گیری آن نبود تا اینکه الان کار به جایی کشیده که در برخی لباس فروشی‌‌ها، شلواری پاره و آن چیزی که نیست را - از بس که همه جایش پاره‌ است - به فروش گذاشته‌اند. آنهم به قیمتی چند میلیونی. یعنی فقط بحث تحقیر فرهنگی نیست. اینجا عملا منطق اقتصادی و عقل معاش است که به نابودی کشیده شده و انسان را از منظر طبیعی خارج می‌سازد.

ویترین مغازه‌ها نه تنها که موجودی آنها به راحتی قابل مدیریت است. حتی خیلی از محصولات فروشی در صفحات مجازی. چگونه؟ با مقابله علیه قاچاق کالا. و مدیریت کالاهای وارداتی. شاید این قضیه بیشتر در حوزه مدیرتی و اقتصادی بگنجد. اما باید بدانیم برخی تصمیمات ما در آن بخش خیلی راحت و موثر، در حوزه فرهنگی اثرگذار خواهد بود. و این قضیه، یکی از مصادیق آن است.

مقابله با قاچاق کالا که ما در بولتن نیوز بارها به آن پرداخته‌ایم نه تنها اثرات مثبت اقتصادی دارد بلکه اثرات فرهنگی هم داشته و می‌تواند سرنوشت یک ملت تحت تاثیر قرار دهد. البته همه ماجرا به این روش سلبی ختم نمی‌شود. باید به طراحان مد و لباس اسلامی فرصت داد. از آنها خواست و از آنها حمایت کرد تا بتوانند چیزهایی عرضه کنند که توانایی تغییر ذائقه مردم را داشته باشد.