برای همه خوب بود غیر از مجلسی ها!

* در این سال دلار هم یک عالمه بالا رفت و در زمانی که سکه یک میلیون و دلار 2000تومان بود مسئولین آنقدر درگیر انجام کارهایشان بودند که اصلاً فرصت نمی کردند اطلاع رسانی کنند که علت این گرانی ها چیست! از همین جا به مسئولین اقتصادی خسته نباشید می گوییم!


* سود بانکی به بیش از 20 درصد رسید و این یعنی اینکه خود دولت هم قبول دارد که تورم بالای 20درصد است. در میان این نمرات 20، ما هم به سیاستهای اقتصادی دولت نمره 20 می دهیم!
در همین راستا یکی از آگاهان که کمی تا قسمتی احساساتی شده بود، خطاب به دولت گفت: «تو خودت نمره بیستی، تو مثل هیچ دولتی نیستی!» گفتنی است یکی دیگر از آگاهان نیز گفت: «یک زمانی قرار بود سودهای بانکی و ایضاً تورم یک رقمی شوند!» البته یکی دیگر از آگاهان در پاسخ به این آگاه گفت: «چی چی رو تک رقمی بشه؟! یعنی شما دلت می خواد دولت تجدید بیاره؟! همه کارهای دولت نمره اش بیست بوده و هست! فقط نرخ سود بانکی و تورمش بیست نبود که خوشبختانه با تلاش دوستان این نمراتشان هم به 20 رسید و دمشان گرم!»

* این سال از نظر اقتصادی برای همه ی مردم سال خوبی بود. مردم ماهی چهل و خورده ای هزار تومان یارانه گرفتند و حالش را بردند. کارمندان در انتهای سال 350 هزار تومان عیدی گرفتند ... حتی سال 90 اینقدر خوب بود که وام ازدواج از 2 میلیون به 3 میلیون افزایش پیدا کرد و بهمین دلیل کلاً آمار ازدواج یک عالمه بالا رفت ... آهان! راستی! در این سال فقط یک قشر بودند که از نظر اقتصادی به حق و حقوقشان نرسیدند و آنها کسی نبودند جز سیاسیون! در سال 90 و با جنجال آفرینی های برخی از روزنامه ها و سایت های به اصطلاح خبری، قانون «حقوق مادام العمر برای سیاسیون» به سرانجام نرسید. فکرش را بکنید، مجلسی ها 4 سال در مجلس این همه زحمت می کشند و بعد از خروج از مجلس باز هم بروند کار کنند ... سال 90 که نشد اما امیدواریم مجلسی ها در سال 91 به حق و حقوقشان برسند!