اسرائیل خودروی سفیرش در هند را منفجر کرد

بولتن نیوز: یک پایگاه اینترنتی در گزارشی به بررسی انفجار تروریستی خودروی سفیر اسرائیل در هندوستان نوشت:در حاليكه غرب تلاش كرد ايران را در انفجار بمبي که روز سيزدهم ماه فوريه (بيست و چهارم بهمن ماه) در يکي از خودروهاي سفارت اسرائيل در هند منفجر شد، مقصر جلوه دهد؛ شواهد نشان مي دهد دستهاي اسرائيل پشت پرده بمبگذاري دهلي نو است.

به گزارش باشگاهه خبرنگاران، پايگاه اينترنتي گلوبال ريسرچ در گزارشي به قلم "گرث پورتر" خبرنگار و تاريخ نگار سياستهاي امنيت ملي آمريکا و متخصص در مطالعات جنوب شرق آسيا، نوشت:شيوه اين بمبگذاري دقيقا با شيوه اي که مجاهدين خلق(گروهک تروريستي منافقين وابسته به اسرائيل) در نيمه ماه ژانويه در بمبگذاري و قتل يکي از دانشمندان هسته اي از آن استفاده کرده بودند، يکسان بود.

بمبگذاري عليه ديپلماتهاي اسرائيلي در هند درست همانند بمبگذاريها در بانکوک و تفليس همزمان با سالگرد شهادت عماد مغنيه از فرماندهان عملياتي حزب الله برنامه ريزي شده بود.

از سوي ديگر شواهد موجود و ارتباط واضح آنها با ايران شک بر انگيز بود؛ در واقع طبق اين شواهد، اين بمبگذاريها به گونه اي برنامه ريزي شده بودند که هيچ يک از ديپلماتهاي اسرائيلي در آنها آسيبي نبينند و از سوي ديگر به اسرائيل اين فرصت را بدهند که خواستار مجازات ايران شود.

يکي ديگر از نقاط سوال برانگيز در اين تحقيقات سوختگي سرنشينان خودرو بود؛ در اصل بيشتر آسيبي که به اين خودرو رسيد در نتيجه سوختگي بود و نه انفجار.

اين بمب ممکن بود حاوي ساچمه، شيشه و يا براده آهن باشد و يا در نزديکي باک خودرو کار گذاشته شود که در اين صورت مرگ سرنشين آن - همسر يکي از ديپلماتهاي اسرائيلي - حتمي بود؛ اما طبق تحقيقات بمب در قسمت عقب خودرو کار گذاشته شده بود که آسيبها به سرنشينان خود را به حداقل مي رساند.

يکي ديگر از موارد شک برانگيز در اين پرونده تاخير در انفجار بمب بود؛ در حالي که بيشتر بمبهاي آهنربايي تا ده ثانيه پس از نصب منفجر مي شوند، اين بمب 30 تا 40 ثانيه بعد منفجر شده بود.

اسرائيل در واکنش به اين بمبگذاري،  ايران را مسئول حمله دانست که موفق نبوده است. از سوي ديگر اسرائيل بمبگذاري در هند را با بمبگذاريها در تفليس و بانکوک مرتبط دانست. اين در حالي بود که سه بمب منفجر شده هيچ شباهتي به يکديگر نداشتند.

پيشينه گروهي از افراد که داراي گذرنامه ايراني بودند و در بانکوک دستگير شدند، نشان مي داد بيشتر دست نشانده هاي اسرائيلي ها بودند.

از سوي ديگر، با توجه به اين که هند خريدار نفت ايران است و در مجادلات همواره تعادل را در روابط سياسي و ديپلماتيک با ايران حفظ کرده است، پذيرفتن اين مسئله که ايران دهلي نو را به عنوان محل انتقام گيري از اسرائيل انتخاب کرده باشد، دشوار به نظر مي رسد.

«چرا ايران بايد انگشتش را درست در چشم بزرگترين مشتري خود فرو کند، بويژه زماني که به خوبي مي داند اسرائيل از اين فرصت براي سرزنشش استفاده مي کند؟!»

هنوز مشخص نيست که در بمبگذاريها در دهلي نو، بانکوک و تفليس دقيقا چه اتفاقي افتاده است، اما آنچه که مشخص اين است که ايران و يا جنبش حزب الله در اين بمبگذاريها نقشي نداشته اند و در اصل آنچه که شواهد پرونده هاي اين بمبگذاريها نشان مي دهند اين است که با عمليات بمبگذاري اسرائيلي که به زخمي شدن هيچ ديپلماتي منجر نشد، اسرائيل در پي منافع راهبردي برون مرزي خود بوده است: ايران را از هند جدا کند و اذهان عمومي را براي حمايت از جنگ عليه ايران آماده و تحريک کند.