چرا مچ‌گیری می‌کنیم

به گزارش بولتن نیوز، علی اکبر روح نواز خبرنگار و فعال سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت: رئیس قوه قضائیه در نشست‌های اخیر خود با تعدادی از نمایندگان مجلس و همکاران قضایی خود با تقیبح "مچ گیری" در روند مبارزه با فساد،‌ گفت که این هنر نیست بستری فراهم کنیم که کسی در چاه بیافتد و بعد بالای سر چاه بنشینیم و هلهله کنیم بلکه هنر این است که اجازه ندهیم یک هم‌صنف، مدیر، کارمند یا ارباب رجوع دچار خطا و لغزش شود.

تاکیدات مکرر و مُصِرّانه حجت‌الاسلام محسنی اژه‌ای بر این موضوع بیانگر اولویت‌بخشی دستگاه قضایی بر "پیشگیری" به جای "مچ گیری" در برخورد با مفاسد است؛ در این مجال اندک به آسیب‌شناسی موضوع می پردازیم.

یکم؛ فقدان "شفافیت" موجب می شود تا امر پیشگیری از طریق کاهش احتمال رخداد فساد به حداقل ممکن برسد و در نتیجه شناسایی عامل یا عوامل در فرایند فساد ثمر بخش نبوده و لاجرم به مچ‌گیری و غافلگیری بینجامد.

دوم؛ فرهنگ نقد پذیری و پذیرش خطا در جامعه ایران بسیار ضعیف است،‌ بنابراین عده قلیلی حاضر می شوند تا ریسک تذکر و از سر خیرخواهی را با هدف پیشگیری از وقوع یک تخلف یا فساد به جان بخرند و بالتبع مچ‌گیری محصول بی‌تفاوتی عمومی و پرهیز مردم از گلاویز شدن با خاطیان است.

سوم؛ فرایند فساد امری پیچیده و شناسایی گلوگاههای فساد مستلزم بکارگیری افراد و تیم‌های فنی و تخصصی با هدف پیشگیری است که قطع به یقین صلاحیت و اهلیت این مهم با دستگاههای نظارتی است لذا این مجموعه‌ها با وجود تسلط بر حوزه تحت مدیریت و اختیارات وسیع، نمی‌توانند توجیه‌گر باشند و انتظار می‌رود در آمار عملکردی آنان غلبه با "پیشگیری" باشد نه مچ‌گیری.

چهارم بیان ضعف‌ها در بندهای مارالاشاره به‌منزله این نیست که در زمینه فرهنگ مبارزه با فساد و امر پیشگیری توفیقی نبوده است، این که برای مثال امروزه کمتر کسی جرات می‌کند در اماکن عمومی از ماسک استفاده نکرده و یا استعمال دخانیات نکند حاصل تلاش‌های مستمر و امیدوار کننده است و دهها مورد از این قبیل.

پنجم حجم بزرگ و تاثیرگذار مفاسد مالی اغلب محصول سوء‌استفاده از مقام و موقعیت اداری است، به نظر می‌رسد از جمله دلایل خلاء امر پیشگیری در این فرایند، رقابت‌های سیاسی و جناحی برای کسب قدرت و انتقام‌جویی است تا به تعبیر رئیس قوه قضائیه، شکار در چاه بیافتد و رقیب بالای سر مغلوب نشسته و هلهله کند.