خون مردم خشک شد در ماجرای شیرخشک

گروه اقتصادی: روز گذشته در فضای مجازی مطلبی منتشر شد که جناب مخبر در خیابان انقلاب دور می‌زده تا با مشکلات مردم به طور رو در رو مواجه شود و ببینند که مردم چگونه زندگی می‌کنند. به نظر می‌رسد اگر ایشان در همان اتاق‌شان باشند خیلی بهتر است. چرا که مشکلات مردم هنوز پابرجاست و در کنار آن مشکلات، این رفتارها یعنی شو. ای‌کاش در همان اتاق بودند ولی دستورات موثر و سریع صادر می‌کردند تا درد مردم دوا می‌شود. مثل ماجرای شیرخشک.

به گزارش بولتن نیوز، مسئله شیرخشک از تولید تا واردات آن و حتی دپو و رسوب آنها در گمرک کشور یکی از مسائل قابل بحثی می باشد که به دلیل بی توجهی مسئولان دولتی وارد مرحله چالش شده است. بطوریکه براساس شواهد و مستندات موجود در این باره علیرغم نامه نگاری ها و جلسات مختلف و متعدد با مسئولین ذیربط در دولت که با صبر و شکیبایی کشنده ای که مبین بی خیالی و بی توجهی آنها به بازار عرضه و تقاضاست چرخه ای از نامه نگاری را کلید زده اند که عملاً به ضرر تولید کننده و مصرف کننده تمام شده است.

از نامه «انجمن صنفی تولیدکنندگان شیرخشک و غذای کودک» به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی(با موضوع پیگیری حل مشکل اولویت تعرفه پودر شیر خشک بدون چربی) تا نامه «معاون بازرگانی داخلی وزارت صمت» به معاون فنی گمرک(با موضوع 20 بار نامه نگاری بی پاسخ مربوط به 500 تن شیر خشک انبار شده در گمرک که توسط ارونقی معاون فنی گمرک رسانه ای شد) و نامه «مدیرعامل صنایع پودر شیر مشهد (سهامی خاص)» به جانب آقای مخبر معاون اول ریاست جمهور، گویای شرایط و وضعیتی می باشد که بر اساس عدم توجه و بی عملکردی دولت و زیر مجموعه های آن اتفاق افتاده است.

واقعیت ماجرا از این قرار است که دولت مسئول شرایط موجود می باشد چرا که مطالبه گری از دولت در این باره نه تنها از گمرک، بلکه از سوی مردم و حتی تولیدکنندگان نیز می باشد. از این رو آنچه در این حوزه در حال روی دادن است و ممکن است شرایط را نیز به سمتی بدتر از آنچه امروز شاهد آن هستیم پیش ببرد در درجه اول متوجه دولت و افرادی است که در دولت دارای پست ها و جایگاه های تصمیم گیر می باشند.

برای دانلود نامه کلیک کنید

در حقیقت این نامه ها مستنداتی هستند که گویای تعلل دولت در عرصه تصمیم و اقدام به موقع می باشد. بطوریکه در پایه مستندات موجود در این نامه، تعلل و تأخیرات ایجادی در این راستا متوجه معاون اول رئییس جمهور جناب آقای مخبر نیز می باشد. به واقع این نامه ها نمایانگر واقعیتی تلخ و تکان دهنده می باشند که مسئولین در کشور ما یا خواب هستند یا خودشان را به خواب زده اند، که در هر دو صورت ناامیدکننده و انزجار آور است. این شواهد نشان می دهند که مسئولین در کشور ما بی تفاوت نسبت به اموال مردم و بیت المال، مسائل را اصلاً جدی نمی گیرند و یا به سادگی از کنار دغدغه های جامعه عبور می کنند و یا اینکه آنقدر مشکلات و مسائل مردم برایشان بی اهمیت است که آنها را فراموش می کنند و براحتی از یاد گرامیشان می رود.

کوتاه سخن اینکه، مطالبه عمومی از دولت و مسئولین اگر چه مهم است و در جای خود باید به بهترین نحو و در هر شرایطی اتفاق بیافتد اما اینکه مسئولین و دولت نسبت به مردم و مشکلات و مطالباتشان واکنش داشتند باشند یا نه و در راستای آن وارد اقدام و عمل گردند مهم تر است، چرا که شواهد موجود نشان می دهد که مطالبه گری های مکتبوت علیرغم نامه نگاری ها تربیت اثر داده نشده اند. به همین رو انتظار این است که دولت حداقل در ارتباط با این تعلل خود پاسخگو باشد؛ پس ما همه منتظر پاسخ های شماییم آقای دولت عزیز.