دروغ کدام است و دروغگو کيست؟

بولتن نیوز: در حالی که احمد توکلی در پاسخ به نامه اخیر محمدرضا رحیمی معاون اول رییس‌جمهور، اعلام کرده که " این کارهای سخیف مانع مبارزه من با فساد نخواهد شد." جای این پرسش اساسی برای مردم و رسانه ها وجود دارد که چرا خود آقای توکلی نیز، به جای شکایت یا پیگیری قانونی،  و مطرح کردن انتقادهای اساسی، به طرح اتهامات مختلف علیه آقای رحیمی پرداخته و موضوع مدرک دکتری ایشان، اتهام یقه سفید بودن و رانت وفساد اقتصادی و .... را مطرح ساخته است؟

اگر اینگونه ادبیات و بکار گیری واژه ها ناپسند و سخیف است پس چرا خود آقای توکلی سعی می کند که از این ادبیات استفاده کند؟

اگر مقابله با فساد اقتصادی مورد نظر ایشان است باید توجه داشته باشیم که با زیر سوال بردن مسوولان و مدیران کشور، با این ادبیات ، باعث لوث شدن موضوع مقابله با فساد می شود و اگر ایشان انتقاد جدی و سند و مدرک محکمه پسند و دلایل منطقی و علمی دارند باید آن را مطرح کنند نه این که با این ادبیات و کلماتی مانند یقه سفید و مدرک دکتری و اتهام دروغ پردازی و.... به این مسائل عمده کشور بپردازند.

آقای توکلی، اگر این ادبیات و دروغ زدن و اتهام زمین و مدرک و ملک و رانت و... را نامناسب می دانند چرا خود ایشان  و دوستانشان از این ادبیات برای آقای رحیمی بهره می برند.

آقای توکلی اعلام کرده که انشاءا... شکایت می‌کنم. این بهترین راه است. چنانکه شکایت‌های آقای رحیمی علیه من و آقای دکتر نادران مبنی بر اینکه ما گفته‌ایم او دکتری ندارد و به دروغ خود را دکتر می‌نامد و از این عنوان سوء استفاده کرده است، به قرار منع تعقیب منجر شده است. در این مورد هم دادگستری بهترین قاضی است. البته باز هم تاکید می‌کنم که این کارهای سخیف مانع مبارزه من با فساد نخواهد شد.

با چنین لحنی، معلوم نیست که اگر شکایت کار درستی است و بهتر است که شکایت را دادگستری رسیدگی کند، پس چرا توکلی باز هم از مدرک دکتری  و دروغ و... سخن می گوید؟  اگر هدف رسیدگی قانونی است چرا احمد توکلی با اتهام زنی در یک ماهنامه علیه آقای رحیمی یک جریان تازه را راه انداخته و چنین واژه هایی را به کار می گیرد؟

مردم و رسانه ها انتظار دارند کسانی که سابقه و عمری را گذرانده و شاهد سرمایه گذاری و صرف میلیاردها دلار امکانات دولتی وعمرانی و ... بوده اند، به موضوعات اساسی، مانند ریشه یابی فساد ومقابله با آن مشغول باشند.

زیرا وقتی آقای توکلی و دوستانشان، رئیس ستاد مبارزه با فساد را زیر سوال می برند طبیعی است که بخشی از ناظران و شنوندگان این نوع اتهام پراکنی ها، نه موضوع مقابله با فساد را جدی می گیرند و نه سخن آقای توکلی و اتهامات ایشان را پیگیری می کنند و عده ای نیز معتقدند که آقایان یکدیگر را به یقه سفید بودن ورانت خواری متهم می کنند و سابقه یکدیگر را روی آب می ریزند.

بخشی از  مردم نیز این گونه تحلیل می کنند که طرفین،  اتهامات را بزرگ می کنند و خود را تطهیر می کنند.

نکته دیگری که باز در این رابطه لازم است به آن توجه شود این نکته اساسی است که چرا آقای توکلی در رابطه با موسسه آموزشی، سعی می کند چندبار نام مقام معظم رهبری  را تکرار کند؟

اگر زمین و موسسه را وقف کرده اند و وقف نامه موجود است و اهداف آن مشخص است چه نیازی است که از نام رهبری بهره می برند؟

از آن جا که این نامه نگاری ها و اتهام ها وبه قول هر دو طرف، دروغ پراکنی، در رسانه ها انعکاس می یابد، طرفین به عنوان کسانی که مسوولیت های  مختلفی در کشور داشته اند، باید به نتیجه رفتار و نوشته های خود توجه نمایند و اگر آقای توکلی به موضوع مهم فساد اقتصادی توجه دارد شایسته است به گونه ای رفتار  کند که مردم نیت وی را باور کنند.

زیرا موضوع مدرک تحصیلی و اموال و دارایی های شخصی، در مقابل آثار سیاست ها و تصمیم گیری ها و روندمقابله با فساد، رانت وناکارآمدی اقتصادی، بسیار اندک است و مردم  و رسانه ها انتظار دارند که به موضوعات با اهمیت بیشتر توجه شود.

در شرایطی که کارشناسان و آقایان دکتری اقتصاد، می توانند به موضوع بهره وری هزار میلیارد دلار درآمد نفت و هزاران میلیارد دلار ثروت و درآمد فیزیکی و هدایت منابع و تخصیص بهینه عوامل تولید توجه کنند، چرا موضوع مدرک دکترا و اتهامات کم ارزش در مقایسه با وظیفه اصلی نمایندگی مجلس و مرکز پژوهش ها مورد توجه قرار گرفته است؟

اگر دانش اقتصاد و مدرک دکترای آن مورد احترام است چرا به ریشه یابی فساد اقتصادی به جای زیر سوال بردن افراد و سمت ها ومسوولیت ها و... توجه نمی شود؟

نامه محمد رضا رحیمی،

دفتر محمدرضا رحیمی معاون اول رییس‌جمهور در نامه‌ای مفصل، اتهاماتی را که احمد توکلی رییس مرکز پژوهش‌های مجلس در مصاحبه‌اش با یک ماهنامه متوجه او کرده بود، با طرح اتهاماتی متقابل پاسخ داده است.

احمد توکلی رییس مرکز پژوهش‌های مجلس در مصاحبه با یک ماهنامه  با عنوان «بيان ناگفته‌ها از فساد يقه سفيدها»،

محمد رضا رحیمی معاون اول رئیس جمهور را زیر سوال برده و اتهاماتی را به وی وارد کرده است. توکلی در این مصاحبه گفته بود: «ريیس کمیته مبارزه با فساد سران سه‌قوه، معاون اول ريیس‌جمهور است و خودش در معرض اتهام! حداقل اتهام اثبات شده ایشان این است که نسبت به مدرکش دروغ گفته است.این غیر ‌از اتهاماتی است که در مورد پرونده بیمه متوجه ایشان است و سه قاضی با‌تجربه و مهذب از قوه قضائیه پرونده ایشان را دیده و تصریح کرده‌اند که توجه اتهام به ایشان قطعی است. الان آقای رحیمی در پرونده‌ای که دارد، به‌جای اینکه مثل هر متهم دیگری نزد بازپرس برود، می‌رود در دفتر وزیر دادگستری می‌نشیند و بازپرس خدمت ایشان می‌رود.

در مقابل محمد رضا رحیمی معاون اول رئیس جمهور نیز با ذکر برخی منابع و مستندات مدعی می‌شود که توکلی با سوء‌استفاده از مقام دولتی خود که نوعی رانت محسوب می‌شود، توانسته بورس تحصیل در انگلستان را بگیرد؛ آن هم بدون آنکه در کنکور فوق‌لیسانس شرکت کرده باشد.

تردید در مدرک توکلی

اکنون پس از آن همه کش و قوس با نامه‌ای که دفتر رحیمی درباره توکلی منتشر کرده، مشخص می‌شود که این دعوا ظاهرا پایانی ندارد. به گزارش ایسنا، در ابتدای این نامه که خطاب به توکلی است، سیر کسب مدرک تحصیلی وی مورد اشاره قرار گرفته تا معلوم شود دروغ کدام است و دروغگو کيست.

اقدام فوری برای بورس تحصیلی در انگلیس

در نامه محمد رضا رحیمی به توکلی آمده است: به موجب دست‌خط مورخ ‌٢٥ آبان‌٧١ جنابعالي خطاب به آقاي دکتر معين وزير وقت فرهنگ و آموزش عالي نوشته‌ايد: «چون در خرداد سال آينده دوره کارشناسي را در رشته اقتصاد نظري به پايان مي‌رسانم مصمم هستم اگر امکان فراهم شود ادامه تحصيل را در دوره کارشناسي ارشد در يکي از کشورهايي که از اعتبار بالا برخوردار است انجام دهم، مقتضي است در اين زمينه مساعدت فرماييد...» اين مدرک بيانگر آن است که يک سال قبل از فارغ‌‌التحصيلي در دوره کارشناسي آن هم بدون شرکت در کنکور درخواست بورس تحصيلي در کشوري که به زعم شما اعتبار بالايي دارد، نموده‌ايد. آيا از خود پرسيده‌اي که چگونه ممکن است کسي بدون کنکور وارد دانشگاه شود و تقاضاي بورس تحصيلي نمايد و آيا فکر کرده‌ايد که حق چه کساني را ضايع کرده‌ايد؟

در ادامه به بخش دیگری از این پرونده پرداخته شده و خطاب به توکلی آمده است: يادداشتي به تاريخ ‌١١ مهرماه ‌٧٢ نیز به قلم شما موجود است که به وسيله آقاي‌ دکتر گلپايگاني وزير وقت فرهنگ و آموزش عالي با قيد دستور «اقدام فوري» در تقاضاي شما به عنوان معاونت دانشجويي آن وزارتخانه ارجاع شده است. شما در آن يادداشت آورده‌ايد :«سال گذشته جناب آقاي دکتر معين وزير محترم وقت دستور تشکيل پرونده اعزام اينجانب به خارج از کشور را براي اتمام تحصيل صادر کرد... به همين دليل درخواست مي‌کنم در انجام اقدامات لازم تسريع به عمل آيد.»

«ملاحظه مي‌نماييد که جنابعالي براي رسيدن به مقصود چگونه رفتار نموده‌ايد. اسناد بالا مبين اين واقعيت تلخ است که جنابعالي با اعمال فشار در مدت ‌٥ روز موجبات بورس و اعزام به خارج از کشور را با نقض همه قوانين موجود کشور بدون شرکت در کنکور و با استناد نادرست براي خود فراهم مي‌کنيد.»

«شما بدون موافقت اوليه وزارت علوم و به‌رغم نداشتن مدرک تحصيلي کارشناسي ارشد خود را به عنوان دانشجوي دکتري رشته اقتصاد به وزارت علوم تحميل نموده‌ايد و تا اين‌جا؛ يعني اعزام خلاف قانون و بدون ضوابط و تحصيل خلاف قانون و البته دغدغه‌اي هم براي عضويت هيات علمي در آينده نداشته‌ايد، چه آن‌که بيش از هر کس به قدرت لابيگري خود که مختص يقه سفيدان است واقف بوده‌ايد. جالب آنکه به خط و تعهد خود نيز پايبند نمانديد و بر اساس همان پيش فرض‌هاي ذهني از طريق خلاف قانون و با بهره‌گيري از رانت‌هايي که بيش از همه کس از آن برخوردار بوده‌ايد به رغم داشتن مدرک معادل دکترا به عضويت هيات علمي يکي از دانشگاه‌هاي معتبر کشور درآمده‌ايد.

جل‌الخالق اگر اين رانت و مفسده سيستماتيک يقه سفيدان آن‌گونه‌که گفته‌ايد نيست در کدام قاموس بايد به دنبال نامي براي فرآيند اخد مدرک شما بود که ديگران را به آن متهم مي‌کنيد؟»

توکلی به جای اینکه در مدت اقامت خود در انگلیس از ارز مجردی وزارت علوم استفاده کند از ارز متاهلی استفاده کرده است و به کنایه خطاب به وی آمده است: «اين احتمالا بيانگر وسواس و دقت نظر شما نسبت به حفظ بيت‌المال و جلوگيري از اتلاف آن است!»

به عبارت دیگر، قرار بود که توکلی برای گذراندن فوق لیسانس به خارج برود اما دوره دکترای خود را در سفر به خارج دنبال کرده است.

با استناد به این نوع رفتار، توکلی به نوعی خود یقه سفید محسوب می شود و در شرایطی که خود از امکانات دولتی و رانت ها بهره می برد، نباید اصطلاح یقه سفید را تنها برای طرف مقابل و رقبای سیاسی به کار بگیرد

دفتر رحیمی در اتهام دیگری توکلی را به زمین‌خواری متهم کرده و می‌نویسد وی زمینی 3000 متری را که قیمت واقعی آن 180 میلیون تومان بوده است، از بنیاد مستضعفان و جانبازان تنها به قیمت 23 میلیون تومان خریداری کرده و همان رقم را هم پرداخت نکرده است.

اتهام زمين‌خواري

در بخش دیگر نامه رحیمی به توکلی به موضوع زمین‌خواری اشاره شده و خطاب به توکلی آمده است: «جنابعالي با رايزني و ويژه‌خواري در سال ‌١٣٧٠ براي خود و شرکايتان زميني به مساحت ‌٣٠٠٠مترمربع در شهرک غرب تهران به ارزش ‌١٨٠ ميليون تومان در زمان رياست آقاي محسن رفيق‌دوست بر بنياد مستضعفان و جانبازان با تخفيف به قيمت ‌٢٣ ميليون تومان به اصطلاح خريداري! نموده‌ايد... حال آنکه ارزش امروز زمين ‌١٢ ميليارد تومان است و جالب آنکه مدير مجتمع آموزشي شما يکبار ديگر به نقل از شما موافقت براي استمهال بازپرداخت ارزش زمين مذکور را خواستار مي‌شود.»

ارز دولتی برای چاپخانه و روزنامه

در ادامه این نامه آمده است: «از ماجراي روزنامه شما و اخذ مجوز چاپخانه و ارز دولتي و فروش آن که بنا به نظر آقاي سعيد حجاريان «هم کاغذ مفت گرفته‌ايد هم چاپخانه» مي‌گذريم و شرح آن را به مجالي ديگر مي‌سپاريم.»

دفاع احمدی‌نژاد از رحیمی

در سال 89 رییس جمهور در حاشیه یکی از جلسات هیات دولت به دفاع از معاون اولش پرداخت و سیر اتهامات را یک حرکت سیاسی عنوان کرد.

 محمود احمدی‌نژاد، معاون اول خود را از برادران بسیار خوب، پاک و مومن دولت برشمرد و گفت: «اینکه در یک برنامه زنده تلویزیونی، فردی که خودش متخلف است نسبت به کسی که حضور ندارد، تهمت و افترا بزند، صحیح نیست.»

واکنش احمد توکلی به اظهارات معاون اول رییس جمهور: به زودی شکایت می کنم

احمد توکلی در پاسخ به برخی اتهامات اخیر رحیمی گفت: تهمت‌هایی که آقای رحیمی منتشر کرده است، تازگی ندارد. قبلا هم سایت‌های حامی وی به تفصیل و با انعکاس به زعم خودشان تصویر اسناد نشر داده بودند که به مقدار ضرورت پاسخ داده شد.

توکلی درباره مدرک تحصیلی‌ اش توضیح داد: اینجانب به دستور مقام رهبری بورسیه شدم. بر اساس مقررات دانشگاه های درجه اول انگلستان پذیرش مستقیم به phd  درخواست کردم، سه دانشگاه به دلیل ریز نمرات خوب و سوابق اجرایی و رسانه‌ای در حوزه اقتصاد پذیرش دادند. پس از قبولی در امتحان MPhih ( درجه‌ای بین ارشد و دکتری) به دکتری ارتقا یافتم و جمعا ظرف سه سال و سه ماه دکتری خود را گرفتم.

توکلی همچنین درباره زمین و مجتمع آموزشی معلم گفت: زمین آموزشی را سال 68-69 به قیمت روز و تعرفه آموزشی از بنیاد خریدیم که با توصیه مقام معظم رهبری قسطی بهایش را بدهیم . یک متر مربع زمین متعلق به کسی نیست و تمام مجتمع اعم از زمین و ساختمانش وقف است

علت عنایت رهبری هم اطلاع از نیت موسسان مجتمع بود . الان هم این مجتمع خوش نام آن منطقه با شهریه‌ای که دولت تعیین می‌کند خدمت می‌دهد نه بیشتر .

 تهمت چاپخانه گرفتن من هم که به استناد گفته آقای سعید حجاریان تکرار شده است ، قبلا در مجله شهروند پاسخ داده شد، که مطلقا دروغ است. من تمام کمکهای نقدی و غیر نقدی دولت را به روزنامه فردا در صفحه اول دو شماره آخر به اطلاع مردم رساندم که آنچه از آنها باقی مانده بود، صرف بازپرداخت بدهی‌های ناشی از تاسیس روزنامه شد