اگر بخواهیم روراست باشیم باید بگوییم که این شوخی بد که نامش سریال «یاور» است، به خوبی توانسته جای خالی مجموعه ای طنز را در این ماه رمضان پر کند زیرا به گاهی به حدی بی کیفیت می شود که جز خندیدن به آن چه که در حال رخ دادن است، هیچ واکنش دیگری نمی توان نشان داد.
گروه فرهنگی _ سید محسن عبدالهی: به طور معمول صدا و سیما به بهانه آغاز ماه مبارک رمضان سریال هایی مناسبتی برای پحش در این ایام از شبکه های مختلف سیما تدارک می بیند. امسال هم مجددا برنامه رسانه ملی همچون گذشته تکرار شده است. اما متاسفانه تولیدات امسال صدا و سیما به حدی بی کیفیت هستند که حقیقتا نمی توان چندان آن ها را به نقد کشید زیرا به قول مسعود خان فراستی اساسا ماقبل نقد قرار دارند و اصلا در اندازه ای نیستند که بتوان به آن ها از منظر فنی نگریست.
به گزارش بولتن نیوز، یکی از کارهای امسال که احتمالا مدیران رسانه ملی خیلی هم روی موفقیتش حساب باز کرده بودند، سریال تولیدی شبکه سوم سیما، «یاور» بود که کار را به دست تیم سازنده مجموعه «ستایش» سپرده بودند تا به گمان خود یک مجموعه خانوادگی موفق در جذب مخاطب دیگر را با همان الگوهای «ستایش» راهی آنتن تلویزیون نمایند؛ اما زهی خیال باطل. این سریال به حدی ضعیف، بی کیفیت، تکراری و توهین کننده به شعور مخاطب است که انسان متحیر می ماند که چرا مدیران رسانه ملی و علی فروغی به عنوان مدیر شبکه سوم سیما به خود اجازه داده اند چنین اثری با بودجه بیت المال تولید شود.
همان گونه که در ابتدا گفته شد واقعا مجموعه تلویزیونی «یاور» در حدی نیست که بتوان آن را به بوته نقد کشید زیرا ما با حجمی از ابتذال در تولید رو به رو هستیم که اصلا قابل درک نیست. موسیفی تکراری و کپی برداری شده از سریال های قدیمی صدا و سیما، بازی های به شدت بد از اکثر بازیگران که پهلو به پهلوی کلیپ های تولیدی آن کارگردان بنده خدایی می زنند که احتمالا بسیاری کلیپ ترک اعتیاد و مزاحمت خیابانی او را به یاد دارند. به این ها اضافه کنید ارائه تیپی تکراری از داریوش ارجمند را که گویا سازندگان از او خواسته اند یک حشمت فردوس دیگر ارائه کند با گریم و نامی متفاوت. دیگر از کارگردانی و فیلم نامه بی در و پیکر هم گفتن آب در هاون کوبیدن است.
اگر بخواهیم روراست باشیم باید بگوییم که این شوخی بد که نامش سریال «یاور» است، به خوبی توانسته جای خالی مجموعه ای طنز را در این ماه رمضان پر کند زیرا به گاهی به حدی بی کیفیت می شود که جز خندیدن به آن چه که در حال رخ دادن است، هیچ واکنش دیگری نمی توان نشان داد. این واکنش هم باید دقت کرد که نسبت به سریالی درام از مخاطب بروز پیدا می کند به همین دلیل باید بهتر پی برد که با چه اثر فاجعه باری رو به رو هستیم.
جمیع این موارد به ما می گویند که تولیدکنندگان این سریال از اعتماد، ناشی گری و نظارت نادرست مدیران رسانه ملی و علی الخصوص شبکه سوم سیما سوءاستفاده کرده اند و گفته اند چیزی می سازیم و پولی هم به جیب می زنیم، این ها هم هر چه که تولید کنیم، باز به ما کار خواهند سپرد. پس با خیال راحت اقدام به تولید چیزی می کنند که حتی ارزش نوشتن و نقد کردن هم ندارد. همین اتفاق موجب می شود که بیش از این افراد به ظاهر زرنگ، ما معترض باشیم به مدیرانی که با ساده لوحی و کارنابلدی خود، اجازه می دهند تا هر کاسب مسلکی بیاید و بیت المال را به آتش بکشد و در خلوتش به ریش ایشان بخندد که با عرض معذرت از مخاطبین، مزخرف ساختم و پول خوبی به جیب زدم.