کد خبر: ۷۱۵۵۹۲
تاریخ انتشار:

رونمایی از داروی جدید ضدپیری بدن

محققان دانشکده پزشکی هانوفر در آلمان موفق به یافتن شیوه ای برای جلوگیری از بیماری‌های مرتبط با افزایش سن در موش‌های آزمایشگاهی...

به گزارش بولتن نیوز، پیری و افزایش سن، حقیقتی غیر قابل انكار در زندگی بشر است. دوره ی پیری نیز مانند دوره های دیگر زندگی بشر الزامات ویژه ی خود را دارد. طبق نتایج تحقیقات موسسه پیو تا نیمه قرن حاضر یعنی سال 2050 میلادی پیش بینی می شود جمعیت افراد بالای 65 سال در سراسر دنیا با رشد 3 برابری به بیش از یك میلیارد و پانصد میلیون نفر برسد. از این رو افزایش تعداد افراد كهن سال،چالشی جدی برای جامعه جهانی خواهد بود.

آنچه که ظاهرا گذشت عمر و سالمندی را نشان می‌دهد شکل ظاهری انسان است. بدن انسان که به مرور پوست سر و صورت و دستها خشک می‌گردد و چین و چروک‌هایی در آن پیدا می‌شود که رفته رفته رو به تزاید می‌گذارد. طراوت معمولی پوست که به علت وجود یک طبقه چربی زیر پوستی است از میان می‌رود و پوست شفافیت خود را از دست می‌دهد و در اثر ضعف جریان خون رنگ پریدگی پیدا می‌شود. موهای سر و صورت رنگ معمولی خود را از دست می‌دهد و سفید می‌شود. در اثر اختلال جذب مواد معدنی و به خصوص کلسیم، استخوان‌ها رو به تحلیل می‌روند و قد خمیده و کوتاه‌تر می‌گردد. اختلال جریان خون و کاهش ترشح برخی غده‌های مترشح داخلی و کاهش آنزیم‌های مختلف که در هضم و جذب و سوخت و ساز بدن نقش مهمی دارند پیش می‌آید و روند تباهی رو به پیشرفت و گسترش می‌گذارد.

پيري در سطوح مختلف بافت و اندام، سلول و مولکول بروز خواهد کرد.عوامل متعددي در بروز پيري نقش دارند که شامل زمينه ژنتيکي، ميزان توليد راديکال هاي آزاد، ميزان فعاليت آنزيم تلومراز، محدوديت غذايي، توليد محصولات زائد، متيلاسيون DNA، گليکاسيون، استرس، جهش هاي ميتوکندريايي، تخريب و ترميم DNA، ميان کنش DNA - پروتئين و غيره است که در علمي به نام Gerantology جداگانه مورد مطالعه قرار مي گيرند.

رفته رفته که سن‌مان بالا می‌رود تغییرات آسیب‌شناختی بیشتری رخ می دهد.این موارد از ضعف قلب گرفته تا از بین رفتن سلول‌های عصبی و کاهش فعالیت متابولیک را شامل می‌شود و این روند برگشت ناپذیر است.

یک دلیل برای این تغییرات مرتبط با افزایش سن این است که برخی فرآیندهای پاکسازی سلولی، دیگر مانند سال‌های جوانی عمل نمی‌کنند. فرایندی به نام خودخواری یا اتوفاژی وجود دارد که نوعی سیستم بازیافت است که اجزای اضافی یا آسیب دیده سلول را شکسته و بازیافت می‌کند. این امر سلول‌ها را متناسب نگه می‌دارد و از آنها در برابر بسیاری از بیماری‌ها محافظت می‌کند. متأسفانه طی سال‌ها با افزایش سن عملکرد اتوفاژی کمتر می‌شود.

-----------------------------------------------------------------------------------

محققان دانشکده پزشکی هانوفر در آلمان موفق شدند؛

داروی جدید ضدپیری بدن

یک گروه متشکل از متخصصین مغز و اعصاب، پزشکان هسته‌ای و زیست شناسان مولکولی به رهبری پروفسور اوگنی پونیماسکین از موسسه نوروفیزیولوژی دانشکده پزشکی هانوفر(MHH) آلمان اکنون راهی برای احیای اتوفاژی پیدا کرده‌اند. ماده خود بدن به نام «اسپرمیدین» (spermidine) می‌تواند یک اثر ضد پیری واقعی داشته باشد.

اسپرمیدین در هر سلول از بدن وجود دارد اما با افزایش سن غلظت آن کاهش می‌یابد. پروفسور پونیماسکین در این باره گفت: در این مطالعه، ما چگونگی تأثیر اسپرمیدین در مدت طولانی بر اندام‌هایی را که معمولاً تحت تأثیر پیری قرار دارند و روند ایجاد آن را بررسی کردیم. دانشمندان از طریق آب آشامیدنی اسپرمیدین را به مدت شش ماه به موش‌های مسن دادند. نتیجه نشان داد که این موش‌ها اثرات ضد پیری قابل توجهی در مقایسه با حیوانات هم سن و درمان نشده خود دارند.

رهبر مطالعه افزود: مکمل اسپرمیدین نشان داد که حیوانات کمتر دچار آسیب در کلیه و کبد می‌شوند. ریزش مو مربوط به سن نیز به طور قابل توجهی کمتر از گروه کنترل شده بود. به دلیل وجود اسپرمیدین، لکه‌های طاسی بسیار کمی در پشت سر وجود داشت و این حالتی معمول است که در موش‌های مسن رخ می‌دهد.

محققان به ویژه تحت تأثیر محافظتی اسپرمیدین بر قلب قرار گرفتند. آنها دریافتند که اثر محافظت قلبی اسپرمیدین مربوط به کاهش کوتاه شدن تلومرها در بافت قلب است. تلومرها از انتهای کروموزوم‌های سلول‌های بدن ما در برابر تخریب محافظت می‌کنند. کروموزوم‌ها حامل اطلاعات ژنتیکی ما هستند. هر بار که سلول‌ها تقسیم می شوند، انتهای آنها کمی کوتاه می‌شود. وقتی سلول‌ها از تقسیم جلوگیری می‌کنند(در این مطالعه سلول‌های عضلانی قلب)، تلومرها بیشتر کوتاه می‌شوند. در برخی موارد آنها آنقدر کوتاه می‌شوند که به اصطلاح عملیات مرگ سلولی برنامه ریزی شده آغاز می‌شود. طول تلومرها در موش‌هایی که مکمل اسپرمیدین را مصرف کرده بودند مشابه حیوانات جوان بود.

اسپرمیدین یک ماده درون زا و طبیعی است که برای اولین بار در مایع منی مردان کشف شده است. از این رو اسپرمیدین نامیده می‌شود. با این حال اکنون شناخته شده است که در تمام سلول‌های بدن وجود دارد و برخی از باکتری‌های روده نیز می‌توانند این ماده را تولید کنند. اما مقدار زیاد این ماده باید از طریق غذا به عنوان مثال جوانه گندم، پنیر، محصولات سویا و حبوبات به بدن منتقل شود. این ماده، اتوفاژی را در سلول‌های ما فعال می‌کند و باعث تجزیه عوامل بیماری‌زای مهاجم، پروتئین‌های معیوب و اجزای سلولی می‌شود.

یافته‌های این مطالعه در مجله "GeroScience" منتشر شد.

منبع: علم و فناوری

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین