تاریخ ابزاری در خدمت اهداف سیاسی – فرهنگی غرب گرایان در ایران

گروه سیاسی: جدال بین دیدگاه چپ(مارکسیستی) و راست(سرمایه داری) در کشور ما، همواره متأثر از جدال های میان این گرایش های فکری در سطح جهانی بوده و هست.

به گزارش بولتن نیوز، از آنجایی که نماینده جریان چپ در ایران از حیث تاریخی با نام حزب توده پیوند خورده است، هر آنچه که از حیث انتقادی، چپ را در ایران از سوی طرفداران غرب و تفکر سرمایه داری مورد حمله قرار داده است رابطه فرمانبری توده ای ها از اتحاد جماهیر شوروی بوده است. از این رو عده ای بر این باورند که بده بستان سیاسی – فکری حزب توده و بازی کردن این حزب به عنوان ستون پنجم بلوک شرق در ایران باعث شده است تا تعدادی از اعضای شناخته شده این حزب بعد ماه ها و سال های همکاری با این حزب از این حزب جدا شوند و در گرایشات فکری و باوری خود تجدید نظر کنند. نمونه این افراد که مورد مثال این روزهای های جریان لیبرال در کشور ما است ابراهیم گلستان و تلاش برای تطهیر سوابق طولانی وی در خدمت به جریان سه گانه چپ گرا و غربگرا و سلطنت پهلوی است.

در واقع جریان لیبرال با تلاش بی وقفه رسانه ای، نگارشی، گزارشی درصدد است تا چهره ای روشنفکر با دغدغه های ملی و تاریخی – ادبی از گلستان به نمایش بگذارد. از این رو در گذر از تعریف و مجیز گویی شخصیت و عملکرد گلستان در خدمت به جریان های فکری – سیاسی – عملیِ سلطه در ایران در برهه های مختلف تاریخی و القاء عمومی آنچه به آن مبادرت دارند، نمایهِ برتری انگاره های فکری سرمایه داری بر چپ ایرانی که متأثر و تحت سیطره چپ روسی بوده است را نیز مورد توجه و اشاره قرار می دهند.

در واقع تلاش برای نهادینه سازی باورهای لیبرالی و تبرئه افراد با عقبه و سابقه مشخص از سوی جریان غرب گرا در کشور، با رفتارهای نرم و عملکردهای زیر پوستی در حال انجام است؛ موضوعی که از نظرگاه اکثر قریب به اتفاق افراد جامعه کمتر مورد توجه قرار می گیرد. از سوی دیگر نیز از جمله دلایلی که موجب شده است تا روایت پردازی های مذکور از سوی جریان وارونه سازی وقایع و رویدادها و افراد مرتبط با آن، با سابقه مشخص در کشور شکل بگیرد و به نوعی نیز بتواند جایگاهی را نیز برای خود بدست آورد الگو سازی های هدف گذاری شده از نسل گذشته برای نسل امروز است؛ به عبارت بهتر اینکه جریان نظری مذکور در تلاش است با روایت سازی و الگوپردازی از متغیرهای فرهنگی و شخصیت های مرتب با حوزه فرهنگ در درون تاریخ فرهنگی کشور، نسلی را با فضای دهه های گذشته در ایران آشنا کند که نه تنها اطلاعات دقیقی از آن زمان ها ندارند بلکه به دلیل عدم اطلاعات کافی در این باره و فقدان انگیزه های پژوهش محور برای جستجو، زمینه های پذیرش هر آنچه را که روایت می شود را دارند. به علاوه اینکه رویکرد تاریخ نویس لیبرال براساس روایت های مشابه در شخصیت پردازی و تاریخ نگاری مانند آنچه درباره گلستان به عنوان یکی از چهره های پرحاشیه فرهنگ و هنر ایران گفته می شود تلاش دارد تلقی خود را از دهه های گذشته و بویژه دهه چهل شمسی به عنوان دوره طلایی فرهنگ و هنر ایران معاصر معرفی کند و آن را به افراد جامعه بقبولاند.

بنابراین با توجه به آنچه گفته شد باید تأکید کرد که حضور فعال در عرصه فرهنگی و تلاش های مستمر و پایدار در این حوزه با رویکرد بازنویسی وقایع تاریخی و تحریف در آنچه که اکنون در تاریخ مورد استناد تاریخ است ویژگی محتوایی جریان فکری – سیاسی است که با گزاره های فرهنگی و گذشته گرایانه درصدد بزرگ نمایی از گذشته از یکسو و به چالش کشیدن فضای کنونی جامعه در عرصه فرهنگی – سیاسی – اجتماعی از سوی دیگر است.