نارضایتی 65.18% مخاطبان از کیفیت سریال «دل»

گروه فرهنگی: هفته گذشته بحثی در بولتن نیوز مطرح شد پیرامون بررسی نظر مردم درباره کیفیت سریال های شبکه نمایش خانگی و سرویس های وی او دی. پس از گذشت یک هفته از برداشتن اولین قدم و برقرار کردن یک نظرسنجی که در آن میزان رضایت مخاطبان نسبت به سریال «دل» به کارگردانی منوچهر هادی سنجیده می شد، امروز با یکدیگر بررسی خواهیم کرد که آرای کاربران بولتن نیوز چگونه بوده و آیا ساخته جدید منوچهر هادی برای شبکه نمایش خانگی توانسته در جلب نظر مخاطب موفق باشد یا خیر.

 

به گزارش بولتن نیوز، طبق نتیجه ی که از آرای مردمی به دست آمده است، 14.29% مشارکت کنندگان در نظرسنجی، رضایت زیادی از سریال «دل» داشته اند. 20.54% کاربران نیز ارزیابیشان از کیفیت این اثر متوسط بوده است. اما نکته جالب میزان مخاطبینی است که کیفیت کار را نازل می دانند و نسبت به آن چه که تولید شده است،احساس نارضایتی دارند. این دسته 65.18% آرا را به خود اختصاص داده اند و به صورتی کاملا قاطعانه نسبت به کیفیت سریال «دل» نظر را خود را اعلام کرده اند.

اما شاید عده ای بگویند که نظر مردم چرا باید اهمیت داشته باشد و دانستن آن چه تاثیری بر تولید شدن یا نشدن آثاری با کیفیت مشابه خواهد داشت. همانگونه که هفته پیش گفته شد، اگر سیستم تولید و عرضه و تقاضا در شبکه نمایش خانگی و وی او دی ها درست بود، با این نظرسنجی و امثال آن، تهیه کنندگان و سرمایه گذاران سعی در تغییر مسیر و افزایش کیفیت کار می گرفتند. اما ادامه دار بودن این وضعیت نشانگر این است که چرخه اصولی تولید در کشور ما وجود ندارد و همان بحث معروف پولشویی از طریق فعالیت های فرهنگی در میان است و اساسا کیفیت چندان جایگاهی در ذهن این افراد ندارد.

البته که اگر نگاه مردم را گوشه ای بگذاریم و قصد برسی کیفی ساخته منوچهر هادی را داشته باشیم، شاید به جرات بتوان گفت که 100% ضعیف بودن سریال هم قابل اثبات است. «دل» داستانی کپی برداری شده از سریال های ترکیه ای دارد و در پرداخت داستانی آن، چندان منطقی به چشم نمی خورد. ازسوی دیگر آن چنان کیفیت بازی بازیگران نازل است که گاهی این حس به مخاطب دست می دهد که گویا به تماشای یک اثر آماتوری نشسته است.

وضعیت کارگردانی و تدوین و موسیقی بی اندازه و بد سریال هم که دیگر جایی برای گفتگو نذاشته است. در واقع اگر یک قسمت این سریال را مورد بررسی قرار دهیم، در خواهیم یافت که در میان پخش انواع موسیق های ضعیف، شاید 10 دقیقه ای هم داستانی پخش بشود و کمی قصه رو به جلو حرکت بکند. این اشکالات در کنار بی محتوایی محض، همه موجب می شود که «دل» اصلا قابل نقد جدی نباشد و در حدی گذرا به آن پرداخته شود زیرا به قول مسعود فراستی آن چیزی که ما در حال تماشایش هستیم، اساسا ماقبل نقد شدن است.