معاویه خلافت را به زور شمشیر و خدعه و سیاست به دست آورد
گروه دین و اندیشه: به گفته دکتر حسن ابراهیم حسن «معاویه خلافت را به زور شمشیر و خدعه و سیاست به دست آورد.» از این پس این شیوه یعنی سلطه با قهر و غلبه و زور، یکی از طرق مشروعیت حکومت نزد فقیهان غیر امامیه شد، طریقی که شیعه آن را نپذیرفت.
به گزارش بولتن نیوز، امام مجتبی علیه السلام در امر متارکه جنگ به این شیوه هرگز مشروعیت نداد. محققان «تسلیم امر» را در این پیمان به «تسلیم حکومت» معنا نمی کنند. معاویه با همه ظرفیت خدعه کرد و با نفوذ و تطمیع در ارکان لشکر در پی گشودن راهی بود تا با قرارداد صلح، مشروعیت خلافت خود را به امضای امام برساند. همه هدف او از صلح جز این نبود و بدان به شدت نیاز سیاسی داشت و گرنه او نگران خون مردمان که نبود. ولی امام علیه السلام در آن شرایط دشوار حکیمانه‌ترین راه را گشود تا جان مردمان را حفظ کند و در پیمان صلح نه تنها این حق را برای او به رسمیت نشناخت که سندی بر فقدان صلاحیت او شد و معاویه متعهد گردید که به آن پایان بدهد و تعهدات فراوان بر او بار شد تا ظلم و فشار را بر جامعه بکاهد و از سویی امام (ع) فرصتی برای بازسازی و تصمیم مردمان در پرتو حقایق ناب نبوی ایجاد کرد و خود البته اسوه عملی این سیره بود.
نقل کرده اند که کلینی (ره) در کافی چنین روایت کرده که امام حسن (ع) با معاویه شرط کرد که او را امیرالمؤمنین نام ندهد. امام مجتبی (ع) در سخنی به یکی از یاران فرمودند: «از این صلح منظوری بجز این نداشتم که شما را از کشته شدن نجات دهم.»
معاویه که به هدف اساسی خود (مشروعیت بخشی) نرسید و تعهدات خود را نیز زیر پا گذاشت، نظام سلطنتی بنیان گذاشت، اما با بازگشت امام به مدینه دو حکومت و نظام اجتماعی و سیاسی متمایز شد. الگوی نبوی در منش و سلوک امام مجتبی و سلطنت مطلقه در حکومت معاویه که به بنی امیه و بنی مروان و عباسیان بسط یافت. سیره امام علیه السلام نماد سلوک در آیین پیامبر و سلوک امامت و خلافت رسول خدا (ص) شد.
در سیره شخصی او گفته شده سه نوبت دارائیش را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام مال خود برای خدا گذشت. با ضعیفان و غلامان و بی‌نام و نشان‌ها بر سر یک سفره بی تکلف می‌نشست و چون از خانه بیرون می آمد خیل مردمان بودند که تا نمی رفت، نمی رفتند. ۲۵ بار پیاده حج کرد در حالی که اسبان نجیب در اختیار داشت، با پاهای زخم خورده در مسیر کعبه طی طریق کرد. منزلت اجتماعی و جایگاه بی همتای معنوی و علمی و نسبت خونی و فکری او با پیامبر (ص) او را بسیار ممتاز کرده بود ولی بهره او از این جایگاه تواضع، گره گشایی از مشکلات مردم، سخاوت و کرامت بی‌مانند و عبادت و خوف از حق تعالی و اشک‌های شبانه بود. عابدترین مردم بود و چون وضو می ساخت و به نماز می‌ایستاد بدنش به لرزه می افتاد و رنگ رخسارش زرد می شد. اگر مردمان در حکومت با امام خود همراه می ماندند سیره امام در حکومت چه جامعه ای می‌ساخت و آینده بشر چگونه رقم می‌خورد؟!
میلاد کریم خاندان پیامبر و نخستین ثمر زندگی کوثر پیامبر و علی علیه السلام، سبط اکبر، بر همه عاشقان حق و حقیقت و اهل کرامت مبارک باد.
منبع: صفحه اجتماعی غلامحسین الهام
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
