بزرگ ترين منكر زمانه ما
کیهان:
1- هزار و سيصد و چند ده سال است كه گذشت زمان نتوانسته غبار كهنگي و زنگار فراموشي بر نهضت بيداري عاشورا بنشاند. هر روز در امتداد اين بيداري بزرگ، «الگوي عاشورا» بهتر فهم مي شود و فرياد «عدالت» بلندتر به گوش مي رسد و مبارزه با «ظلم» فراگيرتر مي شود؛ چه اينكه غيبت از كارزار «مسئوليت» هر روز كمرنگ تر مي شود و «آگاهي» و «بصيرت» پررنگ تر از هر زماني به ميدان آمده است. اتفاق بزرگ و سترگ اين است كه «حق» و «حقيقت» در اين نبرد نفسگير بر «جبهه باطل» و «پهنه ظلمت» مي تازد و فضايي تازه مي گسترد و تاريخ در حال نوشدن است و اين تازگي نمايان شده و پيچ تاريخي عيان گشته است و اين همه مرهون و مديون عاشوراست...
2- اگر عاشورا نبود در تمامي اين سده ها صداي عدالتخواهي مي خشكيد و مبارزه با ظلم ابتر مي ماند و حس مسئوليت رنگ مي باخت، آگاهي و بصيرت به بار نمي نشست و حق طلبي به حاشيه مي رفت و از همه مهم تر اين پيچ تاريخي به امروز و به اين زمانه نمي رسيد.
چون در جنگ اسلام ناب با «اسلام سلطنتي»، «اسلام سرمايه داري» و «اسلام التقاط»، اين «اسلام وارونه» بود كه بر مصدر اعصار و قرون مي نشست اما انقلاب عاشورا و حركت نجات بخش سيدالشهدا (ع) پيچ تاريخ را بسوي اسلام نبوي هدايت كرد كه نشان از اين واقعيت ماندگار است كه «اسلام محمدي الحدوث و حسيني البقاء» است. اين روايت از لسان كسي كه در احياي مكتب عاشورا كسي به مانند او اين توفيق بزرگ را نداشته است خواندني است؛ «خطري كه معاويه و يزيد براي اسلام داشتند اين نبود كه غصب خلافت كردند... اين ها خطري كه داشتند اين بود كه اسلام را به صورت سلطنت مي خواستند در بياورند، مي خواستند معنويت را بصورت طاغوت درآورند، به اسم اينكه ما خليفه رسول الله هستيم، اسلام را منقلب كنند به يك رژيم طاغوتي؛ اين مهم بود... اين ها اصل اسلام را وارونه مي خواستند بكنند. سلطنت بود، شرب خمر بود، قمار بود در مجالسشان؛ خليفه رسول الله(ص) و در مجلس شرب خمر و در مجلس قمار؟! و باز [همين] خليفه رسول الله نماز هم مي رود و در جماعت مي خواند! اين خطر از براي اسلام بزرگ بود. اين خطر را سيدالشهداء رفع كرد.» (صحيفه امام، ج 8، ص9)
3- اگر اين خطر بزرگ رفع نمي شد و اسلام وارونه اموي ميدان داري خود را در پهنه تاريخ استمرار مي بخشيد براي هميشه الگوي حكومتي اسلام به يغما مي رفت و تنها يك اسلام تنزل يافته در قالب يك سري اعمال و آموزه هاي عبادي رخ مي نمود اما انقلاب عاشورا نگذاشت اين بدعت و اين تحريف در گذشت زمان آنچنان پيش رود كه سرنوشت آينده اسلام را رقم بزند.
اينجاست كه امام حسين(ع) پيش از اين قيام و انقلاب براي آنكه «نقشه راه» همه عدالت طلبان و ظلم ستيزان را ترسيم نمايد در نامه اي به برادرش محمد حنفيه علت العلل اين حركت عظيم بيداري بخش را تشريح مي كند؛ «اني لم اخرج اشراً و لابطراً و لامفسداً و لا ظالماً و انما خرجت لطلب الاصلاح في امه جدي(ص) اريد ان آمر بالمعروف و انهي عن المنكر و اسير بسيره جدي و ابي علي ابن ابيطالب...: من نه از روي خودخواهي يا براي خوشگذراني و نه براي فساد و ستمگري از مدينه خارج مي گردم بلكه هدف من از اين هجرت، «امر به معروف» و «نهي از منكر» است و خواسته ام از اين حركت، اصلاح مفاسد امت و احياء و زنده كردن سنت و قانون جدم رسول خدا (ص) و راه و رسم پدرم علي ابن ابيطالب(ع) است».
4- بدون ترديد همچنانكه در كلام امام(ع) هويداست در زمانه اي كه جاي «معروف» و «منكر» عوض شده اند و حاكمان ناشايست و قدرت طلب در پي آنند كه «معروف» سيماي «منكر» پيدا كند و «منكر» در صورت «معروف» بزك شود هيچ ارزشي بالاتر از احياي اين فريضه الهي نيست؛ «امر به معروف» و «نهي از منكر» .
5- در مكتب عاشورا در احياي امر به معروف و نهي از منكر نيز اجراي بالاترين معروف و طرد بدترين منكر اولويت دارد و از همين رهگذر، برترين «معروف» حكومت حقه اي است كه شايستگان زمام آن را بدست گرفته اند و عهده دار اسلام ناب نبوي است و بدترين منكر خلافت نااهلان و الگوي حكومتي غيراسلامي است.
اين عبارت صريح و گوياي سيدالشهداء كه؛ «... و مثلي لايبايع مثله: ... و كسي مانند من با شخصي همچون يزيد بيعت نخواهد كرد.» بيانگر اين نكته روشن و خالي از ابهام است كه اگر بر مسند حكومت ناشايستگان بنشينند آن وقت «ظلم» و «بي عدالتي» و «فقر» و «فساد» و «تبعيض» هم در اركان جامعه ريشه مي دواند و هم نهادينه مي شود و هر صدا و فرياد احقاق حق و عدالت نيز سركوب مي شود.
از همين روي، استاد والا مقام شهيد مطهري در تبيين اهميت اقامه امر به معروف و نهي از منكر در مكتب عاشورا تصريح مي كند: «نهضت حسيني ارزش امر به معروف و نهي از منكر را بالا برد، چون حسين بن علي فهماند كه انسان در راه امر به معروف و نهي از منكر به جايي مي رسد كه مال و آبروي خودش را بايد فدا كند، ملامت مردم را بايد متوجه خودش كند؛ همان طور كه حسين(ع) كرد.» (حماسه حسيني، ج 1، ص 268)
6- اكنون در عصر حاضر و در ميانه محرم سال گذشته تاكنون كه ملت هاي مسلمان منطقه در بستر بيداري اسلامي فرياد عزت و استقلال سر مي دهند و ذلت حضور حاكمان دست نشانده و سرسپرده به نظام سلطه را در حاكميت برنمي تابند اين سوال به ميان مي آيد كه اين الگو را از كدام منبع حيات بخش گرفته اند؟
اينكه در ميدان «التحرير» مصر ميليون ها نفر با شوري وصف نشدني شعار سر مي دهند؛ «لاشرقيه، لاغربيه؛ اسلاميه اسلاميه» و يا در همين چند روز پيش در عربستان همزمان با ماه محرم فرياد بلند «هيهات منا الذله» عليه آل سعود در شهرهاي شيعه نشين اين كشور طنين انداز مي شود؛ به وضوح نشان مي دهد حتي پس از هزار و سيصد و هفتاد و دو سال هنوز فرهنگ پيشرو عاشورا در پهنه تاريخ اثربخش است و الگوي عاشوراي حسيني هر روز پرقدرت تر به ميدان مي آيد چرا كه ملت ها آمر به معروف و ناهي از منكر شده اند.
ملت هاي مسلمان منطقه در تمامي 11 ماه گذشته بالاترين «معروف» را «اسلام» دانسته و خطاب به حكومت هاي ديكتاتوري و وابسته به قدرت هاي غربي حاكميت اسلامي را خواستار شده اند و خواسته اصلي آنها تحقق حاكميت اسلام و شريعت اسلامي بر مصدر حكومت و قدرت است. به همين خاطر است كه هر انتخاباتي كه در منطقه برگزار مي شود اين اسلام گرايان هستند كه اكثريت آراء را كسب مي كنند. در تونس حزب اسلامي «النهضه» با استقبال افكار عمومي مواجه مي شود و در انتخابات مجلس موسسان بيشترين آراء مردم را از آن خود مي كند و اخيرا در انتخابات پارلماني مصر، باز هم اسلامگرايان هستند كه بيشترين كرسي هاي پارلمان را كسب مي كنند.
از سوي ديگر؛ ملت هاي منطقه بالاترين «منكر» را وجود يزيديان زمان چون حسني مبارك، قذافي، بن علي و آل سعود و آل خليفه مي دانند و به تبعيت از الگوي عاشورا حاضر به سازش و بيعت با آنها نيستند.
نكته اي كه در اين ميان حائز اهميت است و در ذيل احياي فريضه «امر به معروف و نهي از منكر» به موازات بيداري اسلامي ملت ها بايد خاطرنشان كرد روحيه شهادت طلبي جوانان و مردم مسلمان است كه باز هم به تاسي از الگوي عاشورايي است. مردم بدون واهمه از موج سركوب جنايتكاران آل خليفه و آل سعود و علي عبدالله صالح مرگ با عزت را بر زندگي با ذلت ترجيح مي دهند. اين روحيه برگرفته از مكتب عاشورا است كه؛ «الموت اولي من ركوب العار»: مرگ از زندگي ننگين بهتر است يا «لا اري الموت الا سعاده و الحياه مع الظالمين الا برما»: مرگ در نظر من جز سعادت چيزي نيست و زندگي با ستمكاران براي من خستگي آور است.
7- و بالاخره بايد اين نكته را به نكات قبلي اضافه كرد در زمانه اي كه امر به معروف و نهي از منكر به بركت الگوي عاشورا در ميان ملت هاي مسلمان در بالاترين سطح آن بروز و ظهور يافته است اين اتفاق بزرگ و مبارك به گونه اي ديگر فراتر از منطقه در محيط كشورهاي آمريكايي و اروپايي نيز سرايت داشته است و اگر اين بيداري تا خاك آمريكا و اروپا پيش رفته به اين خاطر است كه عموم مردم و جنبش بزرگ 99 درصدي عليه 1 درصد كلان سرمايه داران حاكم، بزرگترين «منكر» را نظام سرمايه داري مي دانند و خواهان برچيده شدن آن هستند.
حسام الدين برومند
1- هزار و سيصد و چند ده سال است كه گذشت زمان نتوانسته غبار كهنگي و زنگار فراموشي بر نهضت بيداري عاشورا بنشاند. هر روز در امتداد اين بيداري بزرگ، «الگوي عاشورا» بهتر فهم مي شود و فرياد «عدالت» بلندتر به گوش مي رسد و مبارزه با «ظلم» فراگيرتر مي شود؛ چه اينكه غيبت از كارزار «مسئوليت» هر روز كمرنگ تر مي شود و «آگاهي» و «بصيرت» پررنگ تر از هر زماني به ميدان آمده است. اتفاق بزرگ و سترگ اين است كه «حق» و «حقيقت» در اين نبرد نفسگير بر «جبهه باطل» و «پهنه ظلمت» مي تازد و فضايي تازه مي گسترد و تاريخ در حال نوشدن است و اين تازگي نمايان شده و پيچ تاريخي عيان گشته است و اين همه مرهون و مديون عاشوراست...
2- اگر عاشورا نبود در تمامي اين سده ها صداي عدالتخواهي مي خشكيد و مبارزه با ظلم ابتر مي ماند و حس مسئوليت رنگ مي باخت، آگاهي و بصيرت به بار نمي نشست و حق طلبي به حاشيه مي رفت و از همه مهم تر اين پيچ تاريخي به امروز و به اين زمانه نمي رسيد.
چون در جنگ اسلام ناب با «اسلام سلطنتي»، «اسلام سرمايه داري» و «اسلام التقاط»، اين «اسلام وارونه» بود كه بر مصدر اعصار و قرون مي نشست اما انقلاب عاشورا و حركت نجات بخش سيدالشهدا (ع) پيچ تاريخ را بسوي اسلام نبوي هدايت كرد كه نشان از اين واقعيت ماندگار است كه «اسلام محمدي الحدوث و حسيني البقاء» است. اين روايت از لسان كسي كه در احياي مكتب عاشورا كسي به مانند او اين توفيق بزرگ را نداشته است خواندني است؛ «خطري كه معاويه و يزيد براي اسلام داشتند اين نبود كه غصب خلافت كردند... اين ها خطري كه داشتند اين بود كه اسلام را به صورت سلطنت مي خواستند در بياورند، مي خواستند معنويت را بصورت طاغوت درآورند، به اسم اينكه ما خليفه رسول الله هستيم، اسلام را منقلب كنند به يك رژيم طاغوتي؛ اين مهم بود... اين ها اصل اسلام را وارونه مي خواستند بكنند. سلطنت بود، شرب خمر بود، قمار بود در مجالسشان؛ خليفه رسول الله(ص) و در مجلس شرب خمر و در مجلس قمار؟! و باز [همين] خليفه رسول الله نماز هم مي رود و در جماعت مي خواند! اين خطر از براي اسلام بزرگ بود. اين خطر را سيدالشهداء رفع كرد.» (صحيفه امام، ج 8، ص9)
3- اگر اين خطر بزرگ رفع نمي شد و اسلام وارونه اموي ميدان داري خود را در پهنه تاريخ استمرار مي بخشيد براي هميشه الگوي حكومتي اسلام به يغما مي رفت و تنها يك اسلام تنزل يافته در قالب يك سري اعمال و آموزه هاي عبادي رخ مي نمود اما انقلاب عاشورا نگذاشت اين بدعت و اين تحريف در گذشت زمان آنچنان پيش رود كه سرنوشت آينده اسلام را رقم بزند.
اينجاست كه امام حسين(ع) پيش از اين قيام و انقلاب براي آنكه «نقشه راه» همه عدالت طلبان و ظلم ستيزان را ترسيم نمايد در نامه اي به برادرش محمد حنفيه علت العلل اين حركت عظيم بيداري بخش را تشريح مي كند؛ «اني لم اخرج اشراً و لابطراً و لامفسداً و لا ظالماً و انما خرجت لطلب الاصلاح في امه جدي(ص) اريد ان آمر بالمعروف و انهي عن المنكر و اسير بسيره جدي و ابي علي ابن ابيطالب...: من نه از روي خودخواهي يا براي خوشگذراني و نه براي فساد و ستمگري از مدينه خارج مي گردم بلكه هدف من از اين هجرت، «امر به معروف» و «نهي از منكر» است و خواسته ام از اين حركت، اصلاح مفاسد امت و احياء و زنده كردن سنت و قانون جدم رسول خدا (ص) و راه و رسم پدرم علي ابن ابيطالب(ع) است».
4- بدون ترديد همچنانكه در كلام امام(ع) هويداست در زمانه اي كه جاي «معروف» و «منكر» عوض شده اند و حاكمان ناشايست و قدرت طلب در پي آنند كه «معروف» سيماي «منكر» پيدا كند و «منكر» در صورت «معروف» بزك شود هيچ ارزشي بالاتر از احياي اين فريضه الهي نيست؛ «امر به معروف» و «نهي از منكر» .
5- در مكتب عاشورا در احياي امر به معروف و نهي از منكر نيز اجراي بالاترين معروف و طرد بدترين منكر اولويت دارد و از همين رهگذر، برترين «معروف» حكومت حقه اي است كه شايستگان زمام آن را بدست گرفته اند و عهده دار اسلام ناب نبوي است و بدترين منكر خلافت نااهلان و الگوي حكومتي غيراسلامي است.
اين عبارت صريح و گوياي سيدالشهداء كه؛ «... و مثلي لايبايع مثله: ... و كسي مانند من با شخصي همچون يزيد بيعت نخواهد كرد.» بيانگر اين نكته روشن و خالي از ابهام است كه اگر بر مسند حكومت ناشايستگان بنشينند آن وقت «ظلم» و «بي عدالتي» و «فقر» و «فساد» و «تبعيض» هم در اركان جامعه ريشه مي دواند و هم نهادينه مي شود و هر صدا و فرياد احقاق حق و عدالت نيز سركوب مي شود.
از همين روي، استاد والا مقام شهيد مطهري در تبيين اهميت اقامه امر به معروف و نهي از منكر در مكتب عاشورا تصريح مي كند: «نهضت حسيني ارزش امر به معروف و نهي از منكر را بالا برد، چون حسين بن علي فهماند كه انسان در راه امر به معروف و نهي از منكر به جايي مي رسد كه مال و آبروي خودش را بايد فدا كند، ملامت مردم را بايد متوجه خودش كند؛ همان طور كه حسين(ع) كرد.» (حماسه حسيني، ج 1، ص 268)
6- اكنون در عصر حاضر و در ميانه محرم سال گذشته تاكنون كه ملت هاي مسلمان منطقه در بستر بيداري اسلامي فرياد عزت و استقلال سر مي دهند و ذلت حضور حاكمان دست نشانده و سرسپرده به نظام سلطه را در حاكميت برنمي تابند اين سوال به ميان مي آيد كه اين الگو را از كدام منبع حيات بخش گرفته اند؟
اينكه در ميدان «التحرير» مصر ميليون ها نفر با شوري وصف نشدني شعار سر مي دهند؛ «لاشرقيه، لاغربيه؛ اسلاميه اسلاميه» و يا در همين چند روز پيش در عربستان همزمان با ماه محرم فرياد بلند «هيهات منا الذله» عليه آل سعود در شهرهاي شيعه نشين اين كشور طنين انداز مي شود؛ به وضوح نشان مي دهد حتي پس از هزار و سيصد و هفتاد و دو سال هنوز فرهنگ پيشرو عاشورا در پهنه تاريخ اثربخش است و الگوي عاشوراي حسيني هر روز پرقدرت تر به ميدان مي آيد چرا كه ملت ها آمر به معروف و ناهي از منكر شده اند.
ملت هاي مسلمان منطقه در تمامي 11 ماه گذشته بالاترين «معروف» را «اسلام» دانسته و خطاب به حكومت هاي ديكتاتوري و وابسته به قدرت هاي غربي حاكميت اسلامي را خواستار شده اند و خواسته اصلي آنها تحقق حاكميت اسلام و شريعت اسلامي بر مصدر حكومت و قدرت است. به همين خاطر است كه هر انتخاباتي كه در منطقه برگزار مي شود اين اسلام گرايان هستند كه اكثريت آراء را كسب مي كنند. در تونس حزب اسلامي «النهضه» با استقبال افكار عمومي مواجه مي شود و در انتخابات مجلس موسسان بيشترين آراء مردم را از آن خود مي كند و اخيرا در انتخابات پارلماني مصر، باز هم اسلامگرايان هستند كه بيشترين كرسي هاي پارلمان را كسب مي كنند.
از سوي ديگر؛ ملت هاي منطقه بالاترين «منكر» را وجود يزيديان زمان چون حسني مبارك، قذافي، بن علي و آل سعود و آل خليفه مي دانند و به تبعيت از الگوي عاشورا حاضر به سازش و بيعت با آنها نيستند.
نكته اي كه در اين ميان حائز اهميت است و در ذيل احياي فريضه «امر به معروف و نهي از منكر» به موازات بيداري اسلامي ملت ها بايد خاطرنشان كرد روحيه شهادت طلبي جوانان و مردم مسلمان است كه باز هم به تاسي از الگوي عاشورايي است. مردم بدون واهمه از موج سركوب جنايتكاران آل خليفه و آل سعود و علي عبدالله صالح مرگ با عزت را بر زندگي با ذلت ترجيح مي دهند. اين روحيه برگرفته از مكتب عاشورا است كه؛ «الموت اولي من ركوب العار»: مرگ از زندگي ننگين بهتر است يا «لا اري الموت الا سعاده و الحياه مع الظالمين الا برما»: مرگ در نظر من جز سعادت چيزي نيست و زندگي با ستمكاران براي من خستگي آور است.
7- و بالاخره بايد اين نكته را به نكات قبلي اضافه كرد در زمانه اي كه امر به معروف و نهي از منكر به بركت الگوي عاشورا در ميان ملت هاي مسلمان در بالاترين سطح آن بروز و ظهور يافته است اين اتفاق بزرگ و مبارك به گونه اي ديگر فراتر از منطقه در محيط كشورهاي آمريكايي و اروپايي نيز سرايت داشته است و اگر اين بيداري تا خاك آمريكا و اروپا پيش رفته به اين خاطر است كه عموم مردم و جنبش بزرگ 99 درصدي عليه 1 درصد كلان سرمايه داران حاكم، بزرگترين «منكر» را نظام سرمايه داري مي دانند و خواهان برچيده شدن آن هستند.
حسام الدين برومند
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
