جاذبه‌ی امام حسن عسکری علیه السلام

گروه دین و اندیشه- عبدالحسین خسروپناه استاد و پژوهشگر فلسفه دین یادداشتی پیرامون شهادت امام حسن عسکری نوشت و اورده است:  شیخ مفید و غیره روایت کرده‌اند که: بنی عباس بر صالح بن وصيف داخل شدند، در زمانی که حضرت امام حسن عسکری را حبس کرده بود، و با او گفتند که: «بر او تنگ بگیر و او را وسعت مده.» صالح گفت: من با او چه کنم؟ همانا او را به دست دو نفر که بدترین اشخاص می‌باشند، سپرده‌ام نام یکی‌شان علی‌بن‌یارمش است و دیگری اقتامش. آن دو نفر اکنون اهل نماز و روزه گشته‌اند و در عبادت به مقامی عظیم رسیده‌اند.

به گزارش بولتن نیوز، در ادامه یادداشت می خوانید که:

پس امر کرد، آن دو نفر را آوردند، آنگاه ایشان را عتاب کرد و گفت: وای بر شما! شأن شما با این شخص چیست؟ گفتند: چه بگوییم در حق مردی که روزها را روزه می‌گیرد و شب‌ها را تا صبح به عبادت مشغول است. صحبت نمی‌کند با کسی و به کاری غیر از عبادت مشغول نمی‌شود و هر وقت برما می‌نگرد، بدن ما می‌لرزد و چنان می‌شویم که مالک نفس خود نیستیم و نمی‌توانیم خودمان را کنترل کنیم.

آل عباس چون این را شنیدند، از نزد صالح در کمال ذلت به بدترین حال برگشتند.