بررسی ماجرای یک تیستر و فحش‌هایی که جنجالی شد

گروه فرهنگی: کاوه راد - مشاور حقوقی و فعال رسانه ای- در یادداشت پیش رو که به بهانه فحاشی یک سلبریتی (فعال در حوزه رستوران گردی و مزه کردن غذاها) به یک کاریکاتوریست نگاشته شده، آورده است: شخصی با چند صد هزار فالوور در گفتگو با یک دختر، چنان اتهامات و اهانت‌های جنسی را پشت‌هم ردیف کرده است که تصور آن‌هم دشوار است؛ اما زمانی که به صفحه او می‌رویم تصویر مردی مؤدب را می‌بینیم که مبادی‌آداب است، به همسرش احترام می‌گذارد و در مواجهه با شهروندان فروتن و خوش‌مشرب است. چیزی برخلاف تصویری که در اسکرین شاتها از او دیده‌ایم: هتاک، متفرعن و انباشته از نفرت جنسی.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:

یک. بارها نوشته‌ام که در وقوع جرم، تفاوتی میان جهان واقعی و دنیای مجازی وجود ندارد. اکانتهای ما، ادامه شخصیت ما هستند. آنچه اینجا، در محیط دیجیتال می‌کاریم، می‌تواند طوفانی شود که زندگی حقیقی ما را نابود کند. انتشار یک عکس خصوصی، توهین و نشر یک دروغ، اغلب تبعات کیفری دردناکی برای متخلف در پی داشته است.

دو. در موضوع انتشار گسترده گفتگوی اینفلوئنسر معروف و حواشی پس‌ازآن، آنچه اکنون در اختیار ما قرارگرفته است اسکرین‌شاتهای این گفتگوست که صدالبته باید توسط پلیس بررسی و راستی آزمایی شود؛ اما اگر متن منتشرشده با واقعیت منطبق باشد، با یک فاجعه اخلاقی تمام‌عیار روبرو هستیم. شخصی با چند صد هزار فالوور در گفتگو با یک دختر، چنان اتهامات و اهانت‌های جنسی را پشت‌هم ردیف کرده است که تصور آن‌هم دشوار است؛ اما زمانی که به صفحه او می‌رویم تصویر مردی مؤدب را می‌بینیم که مبادی‌آداب است، به همسرش احترام می‌گذارد و در مواجهه با شهروندان فروتن و خوش‌مشرب است. چیزی برخلاف تصویری که در اسکرین شاتها از او دیده‌ایم: هتاک، متفرعن و انباشته از نفرت جنسی.
کدام تصویر واقعی است؟

سه. آقای شجریان می‌گفت شهرت مثل رانندگی با سرعت بالاست. لذت و هیجان دارد، اما یک سنگریزه کوچکِ زیر لاستیک می‌تواند واژگونت کند و جانت را بگیرد.
در مورد محتوای اسکرین‌شاتها به کفایت در این چند روز نوشته‌اند. پرسش من اما حالا به ساحت دیگری از برخورد ما با جهان سلبریتی‌هاست.
آیا انتشار این گفتگوها امری غیراخلاقی بوده است؟
آیا حریم خصوصی ما و آن‌ها یکسان است؟

چهار. من تردیدهای جدی دارم تا این همسانی را بپذیرم. چهره عمومی به‌واسطه عمومی بودنش، منافعی را کسب کرده است، شهرت و ثروت و قدرت به چنگ آورده، در غیاب روشنفکران، بر صندلی کنشگری اجتماعی نشسته است و نظام ارزشی‌اخلاقی جامعه را جهت می‌دهد. حداقلش آن است در مقابل این میزان از امتیازات و مواهب، پذیرش رصد شدن و زندگی در خانه‌ای با دیوارهای شیشه‌ای را داشته باشد.

یک ویژگی بزرگ شبکه‌های اجتماعی آن است که می‌تواند تیغی دو لبه برای دیده شدن/ افشا شدن باشد. همان‌قدر که خود را در معرضِ دیده شدن قرار می‌دهید، در معرض افشا شدن هم هستید. آن‌چنان‌که در فقه آمده است: من له الغنم فعلیه الغرم: کسی که منفعت چیزی را می‌برد، ضررهایش را نیز تحمل خواهد کرد.

یک مسئولیت مهم رسانه‌های نوظهور در جامعه‌ای که از بحران مرجعیت روشنفکری رنج می‌برد، مقابله با ریاکاری است. شبکه‌های اجتماعی می‌تواند ابزاری برای پالایش جامعه از فساد و غروری باشد که شهرت برای این ستارگان خود خوانده به همراه آورده است.

انتهای پیام/#