کد خبر: ۶۲۴۴۰۸
تاریخ انتشار:

محرومیت‌زدایی یعنی آباد کنیم

سال ۹۵ زمانی که پوریا اشتری ۲۲ سال داشت به فکر تأسیس یک گروه جهادی برای محرومیت‌زدایی می‌افتد. وی در آن زمان به این نتیجه می‌رسد..

به گزارش بولتن نیوز، سال ۹۵ زمانی که پوریا اشتری ۲۲ سال داشت به فکر تأسیس یک گروه جهادی برای محرومیت‌زدایی می‌افتد. وی در آن زمان به این نتیجه می‌رسد که برپایی اردوهای جهادی چند روزه شاید برای رفع بعضی مشکلات عمرانی یک منطقه محروم مناسب باشد اما آن‌چنان که مطلوب است، محرومیت‌زدایی نمی‌کند به همین دلیل طرحی نو می‌اندازد.

وی درباره گروه جهادی راسخون می‌گوید: گروه‌های جهادی به طور معمول سالانه دو بار به مدت ۱۰ روز در مناطق محروم حضور می‌یابند اما ما تصمیم گرفتیم عملکرد متفاوتی داشته باشیم، از این رو یک برنامه‌ریزی دقیق برای اقداماتی که قرار است انجام دهیم کردیم و یک منطقه بسیار محروم را شناسایی کردیم که اگر در مورد آن توضیح دهم شاید اشک در چشمانتان حلقه بزند. ما در منطقه‌ای به نام طاهرآباد در اهواز مستقر شدیم که مشکلات زیادی در آنجا وجود دارد.

مسئول گروه جهادی راسخون می‌گوید: این محدوده در دوره پهلوی دوم، محله‌ای برای بزهکاری بود و بسیار بدنام. بعد از انقلاب یکی از نهادها برای ساماندهی این محدوده را در اختیار گرفت. با آغاز جنگ تحمیلی، مهاجران و جنگ‌زدگان «سوسنگرد» و «شادگان» در این منطقه مستقر شدند. زمین‌های این محدوده سند ندارد و بدون سند معامله می‌شود. مدتی است این زمین‌ها در اختیار کمیته امداد امام خمینی (ره) قرار گرفته اما برای اعطای اسناد یا مشخص کردن وضع مالکیت ساکنان باید مجوز صادر شود. کوی طاهر به تعبیر من قطعه‌ای گمشده است. جزو محدوده شهرداری منطقه ۸ اهواز به حساب می‌آید اما بنا به شرایط مالکیت املاک که گفتم، خدمات‌رسانی به آن شرایط متفاوت‌تری دارد.

اشتری ادامه می‌دهد: از سوی دیگر حدود یک سال در اهواز مستقر شدیم اما استقرار ما با سایر گروه‌های جهادی دیگر متفاوت بود. ما پل ارتباطی بین مردم و مسئولان شدیم و علاوه بر اینکه مشکلات را رصد می‌کردیم و تا حد توان برای رفع آن اقدام می‌کردیم، اگر نیاز به پاسخگویی یک مسئول و یا همکاری با یک دستگاه دولتی یا حکومتی برای رفع آن نیاز بود هماهنگی‌ها انجام می‌شد. در مناطق محروم و دورافتاده پاسخگوی مستقیم بسیاری از کم‌وکاستی‌ها باید مسئولان باشند. نیازهای عمرانی، فرهنگی و درمانی این مناطق گاه چنان جدی و عمیق هستند که بودجه کم یک گروه جهادی آن‌چنان که باید، نمی‌تواند تمام این مشکلات را رفع کند. با این حال اما به نظرمان گروه‌های جهادی توان ویژه‌ای در زمینه انجام کارهای فرهنگی دارند.

دعوت از مردم برای محرومیت‌زدایی

این جهادگر جوان می‌افزاید: برنامه‌ریزی فرهنگی برای خدمت‌رسانی بیشتر و بهتر به مناطق محروم، لازم و ملزوم کار جهادی است. این هم ممکن نمی‌شود مگر زمانی که مردم به کمک ما بیایند. این تصور که کار جهادی فقط مخصوص و منحصر به بسیج و بسیجی است، درست نیست. هدف اصلی ما این بود که کار را به مردم بسپاریم.

وی می‌گوید: با فعالیت‌های گروه جهادی که قرار است در سال ۲۰ روز به مناطق محروم سفر کننده محرومیت از بین نمی‌رود و اگر یک خیابان نیاز به آسفالت و یا لوله‌کشی آب داشته باشد امکان تأمین و تهیه آن در قالب یک گروه جهادی نیست. به نظر من گروه‌های جهادی باید پل ارتباطی بین مردم و مسئولان باشند و این نوع گفتمان باید در بین مردم رواج پیدا کند.

اشتری به تشریح روحیه عدالت‌طلبی در جامعه اشاره می‌کند و می‌گوید: اگر مردم عدالت‌طلب باشند نماینده مجلس و رئیس‌جمهور عدالت‌طلب هم ‌روی کار می‌آورند اما اگر نتوانیم فرهنگ کار جهادی و عدالت‌طلبی را در جامعه ترویج کنیم نمی‌توانیم خواهان عدالت در جامعه باشیم.

وی اولین هدف گروه جهادی راسخون را که مسئولیت آن را بر عهده دارد ترویج گفتمان عدالت‌طلبی عنوان می‌کند و می‌افزاید: چگونگی شکل‌دهی یک گروه جهادی ممکن است دغدغه برخی افراد باشد به همین منظور در برخی مساجد و پایگاه‌های بسیج چگونگی تشکیل آن را آموزش می‌دهیم و برای حضور مردم در مناطق محروم ثبت‌نام به عمل می‌آوریم. به این دلیل که اعتقاد داریم حضور مردم در مناطق محروم می‌تواند باعث محرومیت‌زدایی شود و این کار مردمی هرگز از بین نخواهد رفت.

این جهادگر جوان ادامه می‌دهد: از متخصصین در حوزه‌های مختلف دعوت می‌کنیم حتی یک یا دو روز همراه ما باشند و خوشبختانه با این کار نتیجه مطلوب گرفتیم و افراد زیادی را جذب کردیم. به طوری که اکنون افراد ثروتمند هم در گروه‌های جهادی ما به صورت روزانه و هفتگی شرکت می‌کنند تا نقشی در محرومیت‌زدایی داشته باشند.

این گروه جوان برای جذب نیروهای مردمی کارهای جالبی هم انجام داده است، اشتری در این باره می‌گوید: از احترام به سلیقه‌های فکری مردم هم غافل نبودیم. اگر کسی علاقه داشت با ما همکاری کند لزوماً نباید به پایگاه بسیج مراجعه می‌کرد. گروه ما با ۲۲ عضو؛ ۱۲ خانم و ۱۰ آقا کار خودش را آغاز کرده بود. با همکاری این دوستان زمینه همکاری را از ۳ طریق برپایی غرفه‌های شهری، توزیع فرم اینترنتی و همچنین از طریق سامانه پیامکی برای علاقه‌مندان فراهم کردیم. به این ترتیب علاقه‌مندان به شرکت در اردوهای جهادی برای خدمت‌رسانی به مناطق محروم ثبت‌نام شدند. مهارت و توانایی‌هایشان را اعلام کردند و اینکه دوست دارند در چه زمینه‌هایی فعالیت داشته باشند. حالا گروه ما متشکل از ۱۰۰ آقا و ۱۵۰ خانم است.

اشتری می‌افزاید: وقتی صحبت از محرومیت‌زدایی می‌شود همه تصور می‌کنند که باید بروند به یکسری افراد کم برخوردار کمک مالی کنند اما کار ما به این صورت است که به افراد محروم علاوه بر اینکه ماهی می‌دهیم ماهیگیری هم آموزش می‌دهیم تا بتوانند برای خود کسب‌وکاری داشته باشند. همین کار باعث می‌شود افرادی که در گروه‌های جهادی حضور می‌یابند خودشان مُبلغ محرومیت‌زدایی و شرکت در گروه‌های جهادی شوند.

وی به حضور مستمر گروه جهادی در مناطق محروم اشاره می‌کند و می‌افزاید: برخی گروه‌های جهادی ۱۰ تا ۲۰ روز در سال به مناطق محروم می‌روند و دیگر به آن مناطق سفر نمی‌کنند در حالی که ما حدود یک سال است که در اهواز مستقر هستیم و علاوه بر دعوت‌های مردمی برای حضور در این مناطق، مسئولان شهری و روستایی را هم پای کار آوردیم. البته با معیاری که مدنظر ماست فاصله دارد و کارها با سرعت کمی پیش می‌رود اما می‌خواهیم مشکلات را به صورت ریشه‌ای حل کنیم، از این رو اقدامات را زیرساختی بررسی و اجرا می‌کنیم.

اشتری برای مقایسه اقدامات گذرا و مقطعی با اقدامات مستمر و ماندگار تعبیر جالبی دارد: دوست داریم مثل یک طبیب خوب زخم بیمار را درمان کنیم و مرهم بگذاریم نه اینکه فقط با یک چسب زخم، پانسمانی موقت روی زخم بگذاریم.

او محرومیت منطقه‌ای که انتخاب کرده‌اند را این‌طور توصیف می‌کند: محروم‌اند آنقدر که حتی خود اهوازی‌ها هم کمتر آن را می‌شناسند.

اشتری فهرستی از مناطق محروم شهرش را به زبان می‌آورد: ملاشیه، آل صافی و عین دو، مناطق محروم شناخته‌شده اهواز هستند. کوی طاهر اما شناخته‌شده نیست و در حاشیه اهواز در ابتدای ماهشهر قرار دارد. محرومیت‌هایش یکی، دوتا نیست. روز اولی که آنجا پا گذاشتیم به خودمان قول دادیم آنقدر اینجا می‌مانیم تا همه این مشکلات را رفع کنیم. انگار که اصلاً خودمان ساکن آنجا هستیم.

سختی زندگی در مناطق محروم

اشتری به حضور مستمر گروه جهادی در مناطق محروم اشاره دارد و می‌گوید: یکی از روستاهایی که در آن مستقر هستیم طاهرآباد نام دارد که ۶۰۰ خانواده در آن زندگی می‌کنند اما ۱۰۰ خانوار آن زندگی معمولی دارند و مابقی روزهای خود را به سختی شب می‌کنند.

وی از فعالیت خود در فضای مجازی هم می‌گوید و ادامه می‌دهد: در یکی از شبکه‌های اجتماعی صفحه‌ای به نام گروه جهادی راسخون راه‌اندازی کردیم و اقدامات این گروه در آنجا بارگذاری می‌شود؛ اما افرادی که همراه ما آمده‌اند می‌گویند که مشاهده این محرومیت از نزدیک می‌تواند تأثیر بیشتری داشته باشد تا دیدن چند عکس درگوشی موبایل. برخی مناطق، محرومیت زیادی دارند و علاوه بر اینکه فقر مالی دارند از معضل بیکاری و اعتیاد نیز رنج می‌برند. اخیراً اقداماتی که برای منطقه طاهرآباد انجام دادیم این بود که از سرمایه‌گذاران و کارآفرینان خواستیم که اگر قصد دارند کسب‌وکاری راه بیندازند به این منطقه بیایند تا این خانواده‌ها از کارگری در پمپ بنزین و یا دست‌فروشی یخمک و تخمه کنار خیابان رها شوند. دست‌فروشی در این منطقه سود زیادی ندارد به این دلیل که مردم آنجا پول زیادی در اختیار ندارند که بتوانند خرید کنند.

مسئولان را پای کار آوردیم

اشتری می‌گوید: با همکاری شهرداری برخی خدمات شهری انجام شد. همچنین کمی تجهیزات دریافت کردیم تا بتوانیم حال و هوای این محله را بهتر کنیم. با این حال کارهای زیرساختی خدمات شهری مانند آسفالت، تجهیزات برق و زیرساخت‌های خدمات شهری بر عهده نهادهاست. با این هر کاری که از ما بربیاید، کوتاهی نمی‌کنیم، از رنگ‌آمیزی دیوار گرفته تا رسیدگی به زمین چمن مصنوعی پارک محله، تعامل با سازمان نوسازی مدارس برای نونوار کردن حیاط مدرسه، سه فاز کردن برق تک فاز مدرسه و رسیدگی به کلاسهای درس آن. اهواز تا آبان ماه گرم است و باید کولر روشن باشد. وقتی کولر نداشته باشند یا زیرساخت برق برای روشن بودن کولر فراهم نباشد دانش‌آموز خیس عرق می‌شود و تنش عرق‌سوز.

حضور پزشکان در گروه‌های جهادی

اشتری می‌گوید: بارها با هماهنگی پزشکان، برنامه ویزیت رایگان ماهانه و هفتگی توسط پزشکان جهادی متخصص قلب و عروق، دیابت، دندان‌پزشک، داخلی و زنان انجام شده است، مردم کوی طاهر به دلیل فضای نامناسب پیرامونی محل سکونت و سبک زندگی‌ای که دارند، متاسفانه نیازهای بسیاری در حوزه بهداشت و درمان دارند. بارها بیمارانی را دیده‌ایم که یا پول مراجعه به پزشک ندارند یا قبلاً ویزیت شده‌اند اما هنوز نتوانسته‌اند داروهایشان را تهیه و مصرف کنند. با تعاملی که با برخی نهادهای مرتبط داشتیم سعی کردیم خدمات پزشکی ما شامل هر دو باشد هم ویزیت رایگان هم نسخه رایگان تا نسخه‌ای در دست بیمار نیازمند نماند.

خانه‌اش آباد شد

مسئول گروه جهادی راسخون از بازسازی خانه‌های قدیمی و فرسوده می‌گوید: روزی مشغول جمع‌آوری اطلاعات برای شناسایی افرادی که نیاز به کمک دارند بودیم که متوجه بوی بدی از یک خانه شدیم. خانه قدیمی و فرسوده پیرزنی که دیوارهایش از جوی فاضلاب نزدیک خانه نم کشیده بود و بوی بدی از آن منتشر می‌شد. دل را به دریا زدیم و در خانه او را زدیم که یک پیرزن جلوی در آمد و وقتی موضوع را برای وی شرح دادیم او از مشکلاتش به ما گفت.

اشتری ادامه می‌دهد: پیرزن به ما گفت که دو فرزند معلول هم دارد و این در حالی بود که حال اعضای گروه به دلیل بوی بدی که از خانه بیرون می‌آمد بد شده بود. به همین دلیل اولویت اول کاری‌مان را مرمت و بازسازی این دیوار قرار دادیم و بچه‌ها با میل و رغبت زیاد برای این مادر و فرزندان کار کردند تا آنها به آرامش برسند.

حالا خانه آبادشده پیرزن و معلول‌هایش قوت قلب گروه جهادی راسخون برای رسیدگی به وضعیت خانه‌های دیگر شده است. خانه‌ای که از این به بعد مشام پیرزن به بوی خوش چایی که تازه دم کرده یا غذای ساده‌ای که روی اجاق بار گذاشته عادت و بوی تعفن را فراموش می‌کند.

سقفی برای شادی یک خانواده

اشتری درباره رسیدگی به وضعیت خانه‌های فرسوده کوی طاهر می‌گوید: تیم شناسایی ما ۳۵ خانه محروم را در محله شناسایی کرد. از شهرداری خواستیم به کمک ما بیاید و مصالح لازم را تأمین کند. البته ظاهراً رسیدگی به این تعداد مقدور نبود و به ناچار از این میان، چند خانه که شرایط بدتری داشتند را در اولویت قرار دادیم. برای مثال خانه‌ای که سقف ندارد. سقف خانه قبلاً ریخته، تحمل گرمای اهواز در خانه بدون سقف واقعاً ساده نیست. اگر باران ببارد هم که مستقیم می‌رود توی خانه. این صحنه‌ها قطعاً دردناک است اما گروه جهادی ما یاد گرفته به روی دیگر ماجرا فکر کند. به کاری که از عهده ما برمی‌آید تا آن مشکل را رفع کنیم. به این فکر می‌کنیم وقتی با پیگیری و اقدامات ما خانه نونوار شود و ساکنان خانه دوباره اثاثیه‌شان را بچینند بعد برای رفع خستگی روی زمین دراز بکشند و به سقف بالای سرشان نگاه کنند و لبخند بزنند، حال ما هم خوب می‌شود.

اشتری لبخند می‌زند و می‌گوید که اگر شنیده‌اید که فقرا دل بزرگ‌تری برای بخشیدن دارند ما این افتخار را داشته‌ایم که شنیده‌ها را از نزدیک حس کنیم. مالک همین خانه‌ای که سقف ندارد از اهالی کوی طاهر برای درست کردن سقف خانه خودش پول قرض نکرده اما بابت خرید کولر برای مسجد محله پول جمع کرده است تا گرمای امسال، مسجد محله هوای مطبوع‌تری برای عزاداری محرم و صفر داشته باشد. اینجا خون مردم با محبت اهل بیت (ع) گره خورده است.

عدو سبب خیر شد

مناطق محروم همیشه بهانه سوءاستفاده فرصت‌جویان بوده و هست. اشتری مسئول گروه جهادی راسخون می‌گوید: در برخی مناطق محروم اهواز گروهک‌های وهابی برای جدا کردن جوانان از دین و اهل بیت (ع) تلاش می‌کنند. در کوی طاهر اما این گروهک‌ها فعالیت نمی‌کنند چون ارادت پیر و جوان به خاندان عصمت و طهارت (ع) راه نفوذ را بر آنان بسته است. با توجه به مشکلات مختلفی که مردم در کوی طاهر به آن دچارند و به نظر می‌رسد نهادها برای رفع این مشکلات آن‌چنان که باید عمل نکرده‌اند، گروهک جدایی‌طلب «الاحواز» شیطنت‌ها و تبلیغاتی دارد. دشمن همیشه دست روی زخم‌ها می‌گذارد. برای مثال روی تیرهای برق محله کوی طاهر لوگوی خود را با اسپری حک می‌کنند. سعی‌شان بر این است که نیست‌ها و کاست‌ها را مدام به مردم یادآوری و آن‌ها را دلسرد کنند. البته مردم کوی طاهر هوشیارند با این حال همین اقدامات این گروهک‌ها ما را به ماندن و خدمت بیشتر در این محدوده مصمم‌تر می‌کند. ارتباط مردم هم هر روز با ما بهتر می‌شود شکرخدا. با این حال این نکته‌ای است که مسئولان باید نسبت به آن حساس باشند.

 این گروه جهادی شعارهای جالبی دارند که ظرفیت خوبی برای ضرب‌المثل شدن دارد مانند این جمله که: «اگر قرار است کسی را توانمندسازی کنی باید توانمندی را از خودت شروع کنی.» این جمله‌ای است که در کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی جهادی مدام به داوطلبان و علاقه‌مندان به کار جهادی آموزش داده می‌شود.

اشتری می‌گوید: «دوره‌های آموزشی ما نام‌ها و عناوین مختلفی دارد. برای مثال «طریق الحسین (ع)» و ... اعضای گروه باید یکی، دو روز در محله باشند تا با بافت و فرهنگ مردم آشنا شوند. همچنین یا باید متخصص باشند یا اگر علاقه‌مند هستند، آموزش‌های لازم را ببینند. این موضوع برای انجام کارهای عمرانی و فرهنگی خیلی مهم است. باید کار ماندگار و مؤثر باشد نه گذرا یا خدای نکرده کم کیفیت. این به اخلاق و مرام جهادی نزدیک‌تر است.»

خجالتی‌هایی که مطالبه‌شان را نمی‌گفتند

اشتری از وضعیت آموزشی و فرهنگی این محدوده می‌گوید: کوی طاهر فقط یک مدرسه ابتدایی به نام شهید «دهبان» دارد. دخترها تا کلاس ششم درس می‌خوانند. خانواده‌ها معمولاً ضرورتی به ادامه تحصیل دخترها نمی‌بینند. این موضوع جای کار دارد. مدرسه کمترین امکانات آموزشی مانند لوازم کمک آموزشی مانند کیف علوم یا حتی برگه A4 ندارد. وقتی مشکلات برق و آسفالت مدرسه را رفع کردیم و محوطه آن را کمی نونوارتر، باید بودید و ذوق را در چشمان دانش‌آموزان مدرسه می‌دیدید.

وی از حجب و حیای مردمی می‌گوید که با شرم و خجالت خواسته‌هایشان را از مسئولان مطالبه می‌کنند: «مردم این محله چنان محجوب هستند که وقتی نماینده مجلس برای بازدید از کوی طاهر آمده بود نمی‌توانستند خواسته‌های خود را مطرح کنند؛ خجالت می‌کشیدند. ما نیروهای جهادی مستقر در محله، زبان آن‌ها شدیم. مشکلات را با مسئولان در میان گذاشتیم و خواسته‌هایشان را مطالبه کردیم. اهالی کلی خوشحال شدند ما اما بیشتر، چون مطمئن هستیم این رفتارها حکم آموزش غیرمستقیم دارد. گام بعدی این است که انشاءالله خودشان به حقوقشان واقف و پیگیر مطالباتشان می‌شوند. افزایش اعتماد به نفس، فرهنگ‌سازی سبک زندگی اسلامی، افزایش مهارت‌های زندگی مواردی است که شانه به شانه فعالیت‌های جهادی انجام می‌دهیم.»

منبع:پایگاه اطلاع رسانی بسیج سازندگی

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین