حرفه‌ای فیلم ببینید(۲)
گروه فرهنگ و هنر: در مطلب قبلی از پنج ژانر سینمایی صحبت شد و با ویژگی‌های اصلی آن‌ها آشنا شدید. در این مطلب به سراغ پنج ژانر دیگر می‌رویم تا بتوانیم شناخت بهتری از سینما داشته باشیم و در انتخاب فیلم، حرفه‌ای تر عمل کنیم.
به گزارش بولتن نیوز، البته شناخت گونه‌های سینمایی باعث نمی‌شود که دیگر شما حرفه‌ای ترین اهل سینمای جهان شوید، اما کمک می‌کند که دیگر وقت خود را هدر ندهید و آن گونه فیلمی را ببینید که بیشتر می‌پسندید.
اکشن: تماشاگر تا حدی از واقعیت جدا می‌شود و می‌رود در دل دنیای مجازی و زد و خوردهای فیلم. اکشن‌ها معمولا برای گیشه ساخته می‌شوند و قصه‌ای ساده و خطی دارند. کشش دراماتیک در این ژانر از مبارزه قهرمان فیلم با نیروهای شر حاصل می‌شود؛ با نیروهایی مثل موجودات خارق العاده وحشی، انسان های شرور و بدذات و نیروهای شیطانی. قهرمان اینگونه از فیلم‌ها معمولا از قطب منفی فاصله می‌گیرد یا او را نابود می‌کند. معمولا حالت دوم اتفاق می‌افتد و قهرمان در صحنه‌هایی نفسگیر و پر از تعقیب و گریز و زد و خورده برنده می‌شود.
وحشت: پی بردن به چیزهایی فراتر از دنیای عینی و کنجکاوی برای کشف ناشناخته ها، تماشای سینمای وحشت را هیجان انگیز می‌کند. آدم‌ها در این فیلم‌ها خشم و ترس خودشان را در بازآفرینی همان عوامل می‌بینند و با تماشای آن‌ها به هیجان می‌آیند. فیلم‌هایی مثل «دراکولا» که در اولین نمایشش 28 نفر بیهوش شدند! در بعضی فیلم‌های این ژانر پای هیولاها و گودزیلاها، ارواح و خون آشام‌ها در میان است و در بعضی‌هایشان مثل فیلم‌های هیچکاک ترس‌ها درونی‌تر می‌شود.
کمدی: کمدی‌ها در روزگار سینمای صامت با استفاده از صحنه‌هایی مثل زمین خوردن‌های چاپلین یا نامتناسب بودن هیکل لورل و هاردی، تولید می‌شدند. با تولد سینمای ناطق، کمدی‌ها وارد فاز جدیدی شدند. دنیایی که با استفاده از شوخی‌های کلامی، امکانات بیشتری در اختیار فیلمسازانی مثل وایلدر می‌گذاشت. سینماگرانی مثل وودی آلن هم مضمون‌هایی انتقادی مثل پوچی روابط و امیال انسانی را در اینگونه سینمایی به کار گرفتند. در دوران جدید کمدی‌های رمانتیک اما جای خودشان را به طنزهای سیاه داده‌اند که علاوه بر خنداندن تماشاگر آن‌ها را به فکر می‌برند.
تاریخی: سینمایی عظیم و متکی بر پروداکشن مفصل که با نمایش سیاهی لشکر فراوان و صحنه‌های نبرد چشم مخاطبانش را پر می‌کند. تماشاگرها با دیدن فیلم‌های تاریخی به روزگاری می‌روند که آن را ندیده‌اند و در دسترس‌شان نیست. فیلم‌های تاریخی آن دوران و آدم‌هایش را زنده می‌کند و پیش چشم مخاطب قرار می دهد. سینمای تاریخی با همین قدرت مسحورکننده، صحنه‌هایی با شکوه و جلال و جبروت را روی پرده می‌آورد و اگر فیلمساز حرفه ای و زبردست باشد، کاری می‌کند که تماشاگر می‌گوید جادوی سینما اصلا برای خلق چنین فیلم‌هایی به وجود آمده است؛ برای تحقق بخشیدن به ایده‌هایی که ساختن آن‌ها غیرممکن به نظر می‌آید.
گنگستری: سینمای گنگستری در ابتدای دهه 30 در کنار ژانر موزیکال پر رونق‌ترین ژانر هالیوود بود. با گذشت زمان و تبدیل شدن آمریکا به محیطی ناامن و رشد بیکاری و تورم، صدای مسلسل درگیری‌های شهری در سینماها هم شنیده شد. در این فیلم‌ها آدم‌کش‌ها کلی پول به جیب می‌زنند، به قانون اهمیتی نمی‌دهند و همه چیز براساس منافع‌شان تعریف می‌شود. آن‌ها ضد قهرمان هستند اما محبوب. با شروع ژانر وسترن، گنگستری‌ها به حاشیه رفتند اما دوباره با «پدرخوانده» احیا شدند. پس از کاپولا، نوبت اسکورسیزی وتارانتینو بود که مولفه‌های آن را بازآفرینی کنند و با نمایش زندگی شخصی و حرفه‌ای گنگسترها، فضاهایی تازه و بدیع در این ژانر بسازند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
