آیا مفهوم نظم در ایران و استرالیا تفاوت دارد؟

گروه اجتماعی ـ دکتر علیرضا بازرگان: همان‌طور که میدانید رقابت‌های تنیس استرالیا در حال جریان است. دیروز اما خبری از مسابقات به گوش رسید که برای بنده جالب بود. همان‌طور که در فیلم زیر مشاهده می‌فرمایید، حراست از ورود راجر فدرر، یکی از بهترین تنیسورهای تاریخ، بدون کارت مخصوص به لژ محل تمرینات جلوگیری می‌کند. آقای فدرر هم که متوجه می‌شود بدون کارت نمی‌تواند وارد سالن بشود، صبر می‌کند تا مربی‌اش از راه برسد و کارت مخصوص را نشان دهد که باهم وارد بشوند:

به گزارش بولتن نیوز، این حادثه را مقایسه کنید با ماجرایی که چند هفته پیش در دانشگاه تهران رخ داد که از ورود استاد شفیعی کدکنی بدون کارت پرسنلی به دانشگاه جلوگیری شد. آن ماجرا چقدر حاشیه به پا کرد و در فضای مجازی چه ناسزاها و دروغ‌ها که گفته نشد.

حال سؤال این است که چطور چنین رویدادی در استرالیا خیلی عادی حل می‌شود ولی در ایران منجر به یک داستان پرحاشیه می‌شود؟

برای جواب به این سؤال، شاید دقت به چند نکته راهگشا باشد:

1. قبل از هرگونه شایعه و جنجال، فیلم این اتفاق را خودِ روابط عمومی مسابقات انتشار می‌دهد و توضیح می‌دهد که این کار برای حفظ نظم و امنیت مسابقات الزامی است. این‌گونه رفتار حرفه‌ای خودبه‌خود بسیاری از حاشیه‌ها را از بین می‌برد.

2. اصولاً مفهوم نظم در یک بستر معنی پیدا می‌کند. یک شهروند غربی عادت به نظم عمومی دارد و به همین دلیل درخواست رعایت کردن نظم از او چیز عجیبی نیست. ولی اگر شما عادت به نظم عمومی در جامعه نداشته باشید، اینکه در یک نقطه در یک روز از شما طلب نظم بشود می‌تواند عجیب باشد؛ به‌عبارت‌دیگر، وقتی همه‌چیز سر جایش باشد، شما هم نظم‌پذیر خواهی بود. ولی وقتی خیلی چیزها سر جایش نیست، نظم‌پذیری دشوار می‌شود.

3. ملت ما هنوز به بلوغ در فضای مجازی و استفاده از رسانه نرسیده است و به همین دلیل یک رویداد کوچک یا یک شایعه می‌تواند بسیار گسترده شود. چه‌بسا درصد بسیار بالایی ازآنچه در همین گروه‌ها و کانال‌ها ردوبدل می‌شود، انحرافی و حتی دروغ باشد، ولی شهروندان ما کماکان به انتشار آن ادامه می‌دهند. گرچه در غرب هم فضای مجازی می‌تواند مسموم و نادقیق باشد، ولی به دلیل تجربه و بلوغ بیشتر کاربران، این‌گونه جنجال‌ها کمتر انتشار پیدا می‌کند.

انتهای پیام/#