آيا ايران هنوز هم يك كشور در حال توسعه است؟
گروه اقتصادی: به صراحت بايد گفت كه هدايت اعتبار تنها راه باقي مانده براي بازگشت اقتصاد ايران به جمع كشورهاي در حال توسعه است.
به گزارش بولتن نیوز، شبکه اجتماعی اقتصاد سیاسی نوشت: بصورت سنتي ايرانيان، كشور خود را بخشي از كشورهاي در حال توسعه( در مقابل كشورهاي توسعه يافته) قلمداد مي كنند. اما آيا چنين تعبيري اكنون صحيح است؟
آيا مي توان به كشوري كه رشد اقتصادي آن دستكم در چهار سال از هشت سال گذشته منفي بوده و قريب به هفت سال است نرخ تشكيل سرمايه ثابت در آن منفي است كشور در حال توسعه گفت؟ اگر بخواهيم صريح باشيم خير. به چنين كشوري احتمالا بايد لقب "كشور در حال پسرفت" داد.
تنها سال هايي كه چرخشي در منحني رشد اقتصادي رخ داده سالهاي ٩٣( بعد از توافق ژنو) و ٩٥( بعد از برجام) بوده است، كه نشان مي دهد عليرغم همه سياستگزاري ها مفهوم توسعه تا چه حد گروگان موضوع تحريم ها بوده است يا بهتر بگويم سياستگزاري واقعي مبتني بر بقا در شرايط تحريم بوده نه توسعه در شرايط تحريم.
اما آيا اساسا اجراي يك برنامه توسعه در شرايط تحريم شدني است؟بله.
هدف مركزي تحريم افزايش هزينه تجارت خارجي و محدود سازي درآمدهاي ارزي ايران هم از طريق تحريم زنجيره فروش نفت و هم از طريق تحريم هاي به هم پيوسته مالي است.
اگر چه تحريم ايران در تاريخ بي سابقه است، اما پيش از ايران كشورهاي مختلفي بوده اند كه در وضعيت كسري بسيار شديد درآمد ارزي گرفتار آمده اند. اين كسري شديد گاه ناشي از پرداخت غرامت( آلمان بعد از جنگ اول)، گاه ناشي از ناكارآيي شديد اقتصاد در كنار فضاي سياسي نامناسب براي سرمايه گذاري( كره جنوبي قبل از پارك) و گاه ناشي از تركيب فساد و برنامه هاي توسعه خيالي( چين سالهاي اخر مائو تا استقرار دنگ) بوده است.
اما نتيجه همه اين دلايل مختلف بصورت كسري شديد درآمد ارزي، نبود پس انداز داخلي يا خارجي براي تشكيل سرمايه ثابت و بحران هاي امنيتي- اجتماعي ناشي از ركود همه جانبه خود را نشان داده است.
در كره قبل از پارك وضع حساب سرمايه چنان اسف بار بود كه ناچار سپرده ارزي سود روزشمار بسيار بالا داشت بنحوي كه براي توريست مي ارزيد در ابتداي سفر بخشي از هزينه سفر را سپرده كند و تا اخر سفر بسته به نياز هزينه كند.
پاسخ مشترك اين سه كشور و مثالهاي ديگر( ژاپن بعد از جنگ دوم، ايران دهه ٤٠ و ...) به سوال " نياز به تشكيل سرمايه ثابت" در عين عدم دسترسي به پس اندازداخلي يا خارجي يك چيز بوده:" هدايت اعتبار"
هدايت اعتبار در اين تعريف يعني استفاده از پايه پولي به ناچار فزاينده در شرايط تنگنا، به هدايت رفتار اعتباري بانكها به نحوي كه اعتبار خلق شده در سيستم بانكي به صورتي هدفمند به نقاط اصلي اقتصاد اصابت كند.
به صراحت بايد گفت كه هدايت اعتبار تنها راه باقي مانده براي بازگشت اقتصاد ايران به جمع كشورهاي در حال توسعه است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
توسعه مانند استعمار است. کلمه ای با ظاهر زیبا و باطنی بسیار زشت و نفرت انگیز. توسعه یعنی غربی شدن. ت.سعه یعنی رفتن همان راهی که آنها رفتند.و توسعه یعنی سقوط آزاد انسانیت در کنار پیشرفت ماشینها و ساختمانها. 
