آمریکا برای تحریم ایران به نفت کرکوک چشم دوخته است

حقیقتش من استراتژی و اهداف دولت اقلیم کردستان عراق را نمی فهمم نه اینکه ندانم بلکه نمی فهمم وگرنه تا حدودی از تاریخ پنجاه ساله اخیرشون اطلاع دارم اون از فرار سر دسته های اصلی اقلیم کردستان امثال خود بارزانی ها و اقوام و بستگانشان و همه سران اقلیم در زمان حمله داعش که جملگی با هواپیما فرار کردند که معلوم میشه اصلا روحیه سلحشوری ندارند چون داشتند مردم بی دفاع و رنج کشیده و عزیز کُرد که هم وطن و هم نژاد های خودشون هستند را جلو داعشی های وحشی رها میکردند و با علم به اینکه می دانستند داعش مردانشان را می کشد زنان و بچه هایشان را به اسیری می برد و یک فاجعه وحشتناک انسانی درست می شود ولی اصلا برایشان مهم نبود حتی ذره ای هم مردم ستم کشیده کرد براشون ارزش نداشتند که لااقل بین مردم اسلحه و سلاح توزیع کنند تا مردم خودشون از خودشون دفاع کنند و بعد فرار کنند حالا بماند که سردار قاسم سلیمانی بهشون روحیه داد و گفت تا سحر صبر کنید ما میرسیم خلاصه به دستور مقام معظم رهبری نجاتشون دادند از اینها که بگذریم می رسیم به دوران پسا داعش که سران اقلیم به لطف همون داعش تا همین یک سال قبل علاوه بر کرکوک نفت خیز بعضی نواحی دیگر هم به دستشون افتاد و به پول و نفت و ثروت زیادی رسیدند و چنان مست قدرت و ثروت شدند که در نقشه جدید کشور کردستان منطقه و شهر کرکوک را هم به کشور کردستان خودشان اضافه کردند خلاصه اینقدر خوشی زد زیر دلشان که نتیجه این شد که فساد و اختلاس زیادتری در دولت اقلیم بوجود آمد حق مردم را چنان شروع به خوردن کردند تا جائی که حقوق کارکنان دولت اقلیم چند ماه چند ماه عقب می افتاد تازه بدتر از همه اینها با همکاری اسرائیل و عربستان رفراندوم کشور کردستان را برگزار کردند و عده ای از ایادی شان با پرچم اسرائیل به خیابانها می آمدند و رای می دادند ولی جریانات طوری پیش رفت که خودشان باعث شدند همان برگ برنده خود را که به لطف داعش به دست آورده بودند و شهر نفت خیز کرکوک بود از دست بدهند و ناچارا از کرکوک عقب نشینی کردند جالب اینجا بود که در تحلیل آبکی خود همدستی ایران و امریکا و اتحاد این دو کشور علیه دولت اقلیم را باعث از دست دادن کرکوک و عقب نشینی نیروهایشان معرفی کردند بگذریم و بعد برگردیم به زمان شاه ما اگر کمی تاریخ اقلیم را بدانیم می بینیم که همین سران اقلیم و بعضا پدران و بزرگان شان زمانی دوست شاه بودند و از او کمک های مالی و تسلیحاتی می گرفتند و در همان زمان و مدتی بعد دشمن شاه می شدند و یا زمانی با صدام می جنگیدند و زمانی هم به طرق مختلف با او خوب میشدند و با حزب بعث صدام جلسه می گذاشتند و بعد از انقلاب هم با جمهوری اسلامی یا زمانی خوب میشدند و یا زمانی بد میشدند ، در نظر من (سران اصلی و تصمیم گیر دولت اقلیم کردستان عراق شاید بدانند چه چیزی را نمی خواهند ولی قطعا نمی دانند چه چیزی را می خواهند) و این شاید تنها تحلیل من از تفکر و اقدامات اینها باشد و یک چیز دیگر هم که فهمیدم اینکه سران اقلیم اصلا و حتی یک ذره و در ظاهر هم که شده به فکر مردم مظلوم و رنج کشیده کُرد نیستند عقب افتادن های حقوق های چند ماهه کارمندان اقلیم در زمانی که نفت کرکوک هم دستشون بود دلیلی بر این ادعاست که اینها هر چقدر بیشتر به ثروت برسند بی رحم تر بی منطق تر و حریص تر میشوند و اصلا و ابدا هم حاضر نیستند ذره ای از خودشان و ثروت هایشان به برادران عزیز و رنج کشیده مردم کُرد کمکی بکنند یا کمترین بهائی برای رفاه مردم کرد بپردازند من در باره همین جریان نفت کرکوک نمیدانم چه نظری بدهم ولی چون الان سران اقلیم رابطه شان با تهران بد شده احتمال می دهم ممکن است سران اقلیم حتی به خودشان ضرر بزنند ولی نگذارند نفت کرکوک به ایران صادر شود و یا برای استفاده از خط لوله نفت اقلیم به شرطی با بغداد تفاهم کنند که به آنها بگویند باید تهران را کنار بگذارید و ترکیه را جایگزین کنید تا اجازه استفاده از خط لوله اقلیم را بدهیم تا به حساب خودشان از ایران انتقام بگیرند، البته انسان هائی فرهیخته و برجسته و فداکاری هم در میان سران اقلیم وجود دارند که حقیقتا طالب رفاه و آرامش و پیشرفت مردم عزیز کُرد هستند ولی نمی گذارند حرفشان به جائی برسد