محیط‌بانان را چه شد؟
به گزارش بولتن نیوز، اما خبرهایی که از برخی پاسگاه‌های محیط‌بانی به گوش می‌رسد حکایت دیگری نقل می‌کند، واقعیتی که تلخ است و هشدار می‌دهد این روزها عاشقی برای برخی محیط‌بانان دیگر اهمیتی ندارد، محیط بانانی که سختی کار و حقوق پایین‌شان را بهانه می‌کنند تا دست در دست خون آلود شکارچیان غیر مجاز بگذارند و با آنها به یادگار روی لاشه خونی حیوانات عکس بگیرند، محیط‌بانانی که چشم می‌بندند به روی قاچاقچیان آب و خاک و به قول معروف زیر سبیلی رد می‌کنند، تخلف سودجویانی را که سلامت آب و خاک کشور را نشانه رفته‌اند.
جیره غذایی اندک، نبود تجهیزات، شیفت‌های طولانی، استراحت اندک و وعده‌هایی که هیچ‌وقت اجرایی نمی‌شود؛ نمی‌توان شرایط نامناسب محیط‌بانان را ندید، اما این‌که این سختی‌ها دلیلی باشد برای همراهی برخی محیط‌بانان با شکارچیان و تخریب‌کنندگان محیط‌زیست کشور قابل توجیه نیست.با این حال اما هنوز پشت محیط‌زیست کشور گرم است به محیط‌بانانی که برای آب، خاک و تنوع زیستی این کشور از جان مایه می‌گذارند. گواهش 120 محیط‌بانی که شهید شدند یا آنها که حین ماموریت آسیب دیدند و جانباز لقب گرفتند.
محیط‌بانانی مثل موسوی که در این صفحه با دنیای زیبایش آشنا شدید یا شجاع مومنی که در اعتراض به صدور پروانه شکار، نامه‌ای سرگشاده نوشت و مدتی پیش در گفت‌وگو با ما از بی تفاوت شدن برخی از همکارانش گله کرد و گفت کم نیستند محیط بانانی که از پاسگاه محیط‌بانی خارج نمی‌شوند، اما از حال خوب حیات وحش منطقه گزارش می‌دهند.
ماجرایی که ما و محیط بانانی مانند سید باقر و شجاع را نگران می‌کند بی‌تفاوت شدن برخی از محیط‌بانان است، محیط‌بانانی که لباس محیط بانی در تن ترجیج می‌دهند پا روی پا بگذارند تا متخلفان، مناطق چهارگانه محیط‌زیست را فتح کنند.
ویروس بی‌تفاوتی به جان محیط‌زیست کشور افتاده، ویروسی که پس از آلوده کردن برخی مدیران و شهروندان اکنون قلب مناطق حفاظت شده کشور و قلب برخی محیط‌بانان را نشانه گرفته تا با انقراض عشق به محیط‌زیست ریشه حیات را بخشکاند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
